Interferon beta-1b

Interferon beta-1b (IFN-β1) – rodzaj białka z grupy interferonów. Stosowany do leczenia stwardnienia rozsianego. Znany pod nazwami betaferon (rynek europejski) lub betaseron (rynek amerykański i kanadyjski).

Działanie betaferonu

Stwardnienie rozsiane jest chorobą ośrodkowego układu nerwowego (mózg i rdzeń kręgowy) i jej dokładna przyczyna nie jest znana. Uważa się, że ważną rolą w procesie, który uszkadza OUN, odgrywa nieprawidłowa odpowiedź układu immunologicznego organizmu.

Wykazano, że interferon beta-1b modyfikuje odpowiedź układu immunologicznego, ułatwiając zmniejszanie aktywności choroby.

Wskazania do stosowania betaferonu

Betaferon jest wskazany do stosowania wśród pacjentów, u których po raz pierwszy wystąpiły objawy wskazujące na wysokie ryzyko wystąpienia stwardnienia rozsianego. Przed rozpoczęciem leczenia lekarz wykluczy wszelkie inne powody, które mogłyby tłumaczyć wystąpienie tych objawów.

Betaferon wskazany jest również w leczeniu ustępująco-nawracającej postaci stwardnienia rozsianego u pacjentów leczonych ambulatoryjnie (zdolnych do poruszania się bez pomocy), u których w ciągu ostatnich dwóch lat wystąpiły co najmniej dwa rzuty choroby z całkowitym lub częściowym ustąpieniem zaburzeń neurologicznych. W tej grupie pacjentów betaferon zmniejsza częstość oraz stopień nasilania rzutów choroby, jak również liczba przypadków wymagających hospitalizacji oraz wydłuża okres remisji.

Betaferon wskazany jest ponadto u pacjentów wtórnie postępującą postacią stwardnienia rozsianego w czynnym stadium choroby, potwierdzonym rzutami. U tych pacjentów betaferon zwalnia postęp niesprawności oraz zmniejsza częstotliwość rzutów choroby.

Linki zewnętrzne

• Betaferon. betaferon.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-11-21)]. na rynek europejski – dystrybutor Bayer Schering Pharma (ang.)
• Betaseron na rynek amerykański i kanadyjski – dystrybutor Berlex (ang.)

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.