Izabela Kastylijska (1283–1328)

Izabela Kastylijska, Isabel de Castilla y de Molina (ur. 1283, zm. 1328) – królowa Aragonii jako pierwsza żona króla Jakuba II Sprawiedliwego, i księżna Bretanii jako druga żona księcia Jana III. Wicehrabina Limoges.

Izabela Kastylijska

królowa Aragonii, Walencji i Sycylii
Okres	od 1291 do 1295
Jako żona	Jakuba II Sprawiedliwego
Poprzedniczka	Konstancja Hohenstauf
Następczyni	Blanka Andegaweńska
księżna Bretanii
Okres	od 1312 do 1328
Jako żona	Jana III
Poprzedniczka	Jolanta de Dreux
Następczyni	Joanna Sabaudzka
Dane biograficzne
Dynastia	burgundzka
Data urodzenia	1283
Data śmierci	1328
Ojciec	Sancho IV Odważny
Matka	Maria de Molina
Mąż	Jakub II Sprawiedliwy
Mąż	Jan III Dobry
Dzieci	brak

Życiorys

Izabela była najstarszą córką króla Kastylii – Sancha IV Odważnego i Marii de Molina. Rodzicami jej ojca byli: Alfons X Mądry i Jolanta Aragońska. Rodzicami jej matki byli: infant Alfons de Molina i Mayor Alonso de Meneses. Obaj jej dziadkowie byli ze sobą spokrewnieni.

Małżeństwa

1 grudnia 1291, w mieście Soria, Izabela poślubiła Jakuba II, króla Aragonii. Ona miała wtedy jedynie osiem lat, a jej małżonek dwadzieścia cztery. Małżeństwo to nigdy nie zostało skonsumowane. Sancho IV zmarł 25 kwietnia 1295, a Jakub postanowił zerwać zawarte z Kastylią przymierze. Anulował swoje małżeństwo i rozpocząć przygotowania do ślubu z Blanką Andegaweńską, drugą córką Karola II Kulawego, króla Neapolu, i Marii Arpadowicz z Węgier.

Izabela przez prawie dekadę pozostała niezamężna. Wreszcie w 1310 w Burgos, w wieku 27 lat, poślubiła 24-letniego Jana III, księcia Bretanii. Jego pierwszą żoną była Izabela de Valois (1292–1309), córka Karola de Valois. Para nie miała razem dzieci.