Jędrzej Bednarowicz

polski koszykarz

Jędrzej Bednarowicz (ur. 20 kwietnia 1932 w Warszawie) – polski koszykarz, mistrz i reprezentant Polski.

Jędrzej Bednarowicz
Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1932
Warszawa

Kariera
Aktywność

1947–1964

W latach 1947–1951 był zawodnikiem klubów łódzkich – Zrywu, Związkowca i Ogniwa. W ekstraklasie zadebiutował w barwach Cracovii w sezonie 1951/1952, w latach 1952–1962 reprezentował barwy Legii Warszawa, w sezonie 1962/1963 był graczem II-ligowej Lublinianki, karierę kończył w Legii, w sezonie 1963/1964. Z warszawskim klubem wywalczył cztery tytuły mistrza Polski (1956, 1957, 1960, 1961), trzy tytuły wicemistrza Polski (1953, 1955, 1958) oraz brązowy medal mistrzostw Polski w 1962.

W latach 1953–1956 wystąpił w 30 spotkaniach reprezentacji Polski seniorów, m.in. na mistrzostwach Europy w 1955 (5 miejsce).

Znajdował się w składzie Legii Warszawa, kiedy ta podejmowała gwiazdy NBA – 4 maja 1964[1]. W zespole All-Stars znajdowali się wtedy: Bill Russell, Bob Pettit, Oscar Robertson, Tom Heinsohn, Jerry Lucas, Tom Gola, Bob Cousy, K.C. Jones, czyli dziś sami członkowie Galerii Sław Koszykówki[1]. Na parkiet nie wszedł, ponieważ Legia przez cały mecz grała tylko składem podstawowym (Janusz Wichowski, Jerzy Piskun, Andrzej Pstrokoński, Tadeusz Suski, Stanisław Olejniczak)[1]. Drużyna z Warszawy przegrała to spotkanie 76–96[1]. Różnica punktów okazała się najniższą spośród wszystkich pięciu drużyn, które rywalizowały z NBA All-Stars.

Ukończył studia dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim. Jego braćmi są Maciej i Włodzimierz, również koszykarze.

Był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Przypisy edytuj

  1. a b c d Historia: Jedną piątką przeciwko gwiazdom NBA. legionisci.com. [dostęp 2019-07-11]. (pol.).

Bibliografia edytuj