Jaakko Tallus

fiński narciarz klasyczny, specjalista kombinacji norweskiej

Jaakko Tapio Tallus (ur. 23 lutego 1981 r. w Lieksa) – fiński narciarz, specjalista kombinacji norweskiej, trzykrotny medalista olimpijski, trzykrotny medalista mistrzostw świata oraz pięciokrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

Jaakko Tallus
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 lutego 1981
Lieksa

Klub

Lieksan Hiihtoseura

Wzrost

165 cm

Debiut w PŚ

8 marca 1997, Lahti
(38. miejsce – Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

3 stycznia 1999, Schonach (2. miejsce – Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

3 stycznia 1999, Schonach
(2. miejsce – Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia
Igrzyska olimpijskie
złoto Salt Lake City 2002 Sztafeta
srebro Salt Lake City 2002 Gundersen
brąz Turyn 2006 Sztafeta
Mistrzostwa świata
złoto Sapporo 2007 Sztafeta
brąz Lahti 2001 Sztafeta
brąz Val di Fiemme 2003 Sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Sankt Moritz 1998 Sztafeta
złoto Štrbské Pleso 2000 Sztafeta
srebro Karpacz 2001 Sprint
srebro Karpacz 2001 Sztafeta
srebro Karpacz 2001 Gundersen
Zakończenie kariery: 2010 rok
Strona internetowa

Kariera edytuj

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Jaakko Tallus pojawił się w lutym 1997 roku, kiedy wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Canmore. Zajął tam indywidualnie 12. pozycję, a wraz z kolegami zajął szóste miejsce w zawodach drużynowych. Miesiąc później, 8 marca 1997 roku w Lahti, zadebiutował w Pucharze Świata zajmując 38. miejsce w zawodach metodą Gundersena. Jako że nie zdobył punktów nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. Podczas mistrzostw świata juniorów w Sankt Moritz w 1998 roku zdobył złoty medal w konkursie drużynowym. Wyczyn ten Finowie powtórzyli także dwa lata później, na mistrzostwach juniorów w Štrbskim Plesie. W sezonie 1997/1998 startował w Pucharze Świata B, zajmując 44. miejsce w klasyfikacji generalnej.

Pierwsze punkty Pucharu Świata zdobył 3 stycznia 1999 roku w niemieckim Schonach, równocześnie pierwszy raz stając na podium. Zajął wtedy drugie miejsce w Gundersenie, wyprzedził go tylko Norweg Bjarte Engen Vik. W sezonie 1998/1999 wystartował jeszcze raz, zajmując siódme miejsce w Štrbskim Plesie. W latach 2000-2007 nie opuszczał czołowej piętnastki klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2001/2002, który ukończył na czwartej pozycji. Trzykrotnie stawał na podium: 13 stycznia w Ramsau był trzeci w starcie masowym, 1 marca tą sama pozycję zajął w Gundersenie, a 15 marca 2002 roku w Oslo był drugi w zawodach metodą Gundersena. W lutym 2002 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie Finowie w składzie: Jari Mantila, Jaakko Tallus, Hannu Manninen i Samppa Lajunen zdobyli drużynowe mistrzostwo olimpijskie. Był to pierwszy drużynowy złoty medal w kombinacji w historii startów Finów na igrzyskach. Prowadzili już po konkursie skoków i prowadzenia tego w biegu nie oddali, chociaż ich przewaga nad drugimi w zawodach Niemcami zmalała z 44 sekundy na starcie do 7.5 sekundy na mecie. Indywidualnie Jaakko wygrał skoki w Gundersenie, jednak na trasie biegu został wyprzedzony przez Lajunena i ostatecznie zdobył srebrny medal. Dobrze zaprezentował się także w sprincie. Po skokach był trzeci i do biegu przystąpił ze stratą 18 sekund do prowadzącego Lajunena. W walce o brązowy medal lepszy okazał się jednak Austriak Felix Gottwald, który wyprzedził Fina o zaledwie 5.6 sekundy.

Rok wcześniej, na mistrzostwach świata w Lahti Tallus wraz z Mantilą, Manninenem i Lajunenem zdobył brązowy medal w drużynie. Indywidualnie był dziesiąty w Gundersenie oraz czwarty w sprincie, gdzie w walce o podium lepszy okazał się Niemiec Ronny Ackermann. W 2001 roku wziął także udział w mistrzostwach świata juniorów w Karpaczu, gdzie zdobył trzy srebrne medale: w sprincie, w Gundersenie oraz w konkursie drużynowym. W 2003 roku wspólnie z Manninenem, Lajunenem i Jounim Kaitainenem zdobył kolejny drużynowy brązowy medal podczas mistrzostw świata w Val di Fiemme. Trzecie miejsce zajmowali już po skokach, tracąc około minuty do wyprzedzających ich Austriaków i Niemców. Straty do liderów nie odrobili, jednak obronili trzecią pozycję przed Norwegami. Indywidualnie zaprezentował się słabiej, zajmując miejsca w drugiej dziesiątce.

Mimo iż w zawodach pucharowych spisywał się słabiej niż w sezonie 2001/2002, reprezentował Finlandię na mistrzostwach świata w Oberstdorfie w 2005 roku oraz rok później na igrzyskach olimpijskich w Turynie. W Niemczech fińscy kombinatorzy nie zdobyli żadnego medalu. W zawodach drużynowych po skokach Finowie znaleźli się na czwartej pozycji, za Norwegią, Austrią i USA. W biegu wyprzedzili Amerykanów, jednak jeszcze szybsi okazali się reprezentanci Niemiec, którzy zepchnęli Finów z podium. Indywidualnie Jaakko był ósmy w Gundersenie, a w sprincie zajął 12. pozycję. Finowie spisali się lepiej na Igrzyskach w Turynie. Wspólnie z Anttim Kuismą, Anssim Koivurantą i Hannu Manninenem wywalczył tam brązowy medal. Po skokach drużyna fińska przegrywała z Niemcami, Austrią i Rosją, jednak dobra postawa w biegu umożliwiła Finom wyprzedzenie Rosjan i zdobycie medalu. Ostatecznie stracili tylko 11,5 sekundy do drugich na mecie Niemców. Podobnie jak w Oberstdorfie Jaakko indywidualnie medalu na igrzyskach nie zdobył, w obu konkurencjach zajmując piąte miejsce.

Ostatnie sukcesy Fin osiągnął w sezonie 2006/2007. W drugiej części cyklu, 3 lutego 2007 roku w Zakopanem po raz pierwszy w tym sezonie i zarazem ostatni w karierze stanął na podium, zajmując drugie miejsce w starcie masowym. W pozostałych pucharowych startach w większości przypadków plasował się w drugiej dziesiątce, co dało mu 13. lokatę w klasyfikacji generalnej. Na mistrzostwach świata w Sapporo w 2007 roku wspólnie z Koivurantą, Manninenem i Janne Ryynänenem zdobył złoty medal w zawodach drużynowych. Finowie wygrali konkurs skoków i prowadzenia już nie oddali. Wystąpił także w zawodach metodą Gundersena, zajmując jedenaste miejsce.

Tallus startował do końca sezonu 2009/2010, jednak nie zdobył już żadnego trofeum. Był między innymi ósmy w drużynie i dziewiąty w starcie masowym na mistrzostwach świata w Libercu w 2009 roku. Podczas igrzysk olimpijskich w Vancouver w 2010 roku Tallus indywidualnie plasował się poza czołową trzydziestką, a wraz z kolegami z reprezentacji zajął siódme miejsce w konkursie drużynowym. Po zakończeniu sezonu 2009/2010 postanowił zakończyć karierę. Łącznie w zawodach Pucharu Świata siedmiokrotnie stawał na podium, ale nigdy nie wygrał - czterokrotnie był drugi, a trzy razy zajmował trzecie miejsce.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
2.  9 lutego 2002   Salt Lake City Gundersen K-90/15 km 39:11,7 +24,7   Samppa Lajunen
1.  14 lutego 2002   Salt Lake City Sztafeta K-90/4x5 km[1] 48:42,2 - -
4. 21 lutego 2002   Salt Lake City Sprint K-120/7,5 km 16:40,1 +45,8   Samppa Lajunen
5. 11 lutego 2006   Pragelato Gundersen HS106/15 km 39:44,6 +17,3   Georg Hettich
3.  15 lutego 2006   Pragelato Sztafeta HS134/4x5 km[2] 49:52,6 +26,8   Austria
5. 21 lutego 2006   Pragelato Sprint HS134/7,5 km 18:29,0 +29,1   Felix Gottwald
38. 14 lutego 2010   Vancouver Gundersen HS106/10 km 25:47,1 +2:38,0   Jason Lamy Chappuis
7. 23 lutego 2010   Vancouver Sztafeta HS140/4x5 km[3] 49:31,6 +2:21,5   Austria
32. 25 lutego 2010   Vancouver Gundersen HS140/10 km 25:32,9 +3:23,2   Bill Demong

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
10. 15 lutego 2001   Lahti Gundersen K-90/15 km 39:26,7 +3:02,6   Bjarte Engen Vik
3.  20 lutego 2001   Lahti Sztafeta K-90/4x5 km[4] 48:54,1 +19,4   Norwegia
4. 24 lutego 2001   Lahti Sprint K-116/7,5 km 19:40,3 +35,1   Marko Baacke
13. 21 lutego 2003   Val di Fiemme Gundersen K-95/15 km 37:54,2 +2:37,0   Ronny Ackermann
3.  24 lutego 2003   Val di Fiemme Sztafeta K-95/4x5 km[5] 47:23,9 +15,5   Norwegia
20. 28 lutego 2003   Val di Fiemme Sprint K-120/7,5 km 18:47,8 +1:24,4   Johnny Spillane
8. 18 lutego 2005   Oberstdorf Gundersen HS100/15 km 38:56,2 +52,8   Ronny Ackermann
4. 23 lutego 2005   Oberstdorf Sztafeta HS137/4x5 km[6] 49:45,5 +1:09,5   Norwegia
12. 27 lutego 2005   Oberstdorf Sprint HS137/7,5 km 20:15,6 +1:14,6   Ronny Ackermann
1.  25 lutego 2007   Sapporo Sztafeta HS134/4x5 km[7] 49:14,9 - -
11. 3 marca 2007   Sapporo Gundersen HS100/15 km 38:35,6 +2:14,6   Ronny Ackermann
9. 20 lutego 2009   Liberec Start masowy HS100/10 km 276,0 pkt -25,0 pkt   Todd Lodwick
18. 22 lutego 2009   Liberec Gundersen HS100/10 km 24:22,3 +2:27,2   Todd Lodwick
8. 26 lutego 2009   Liberec Sztafeta HS134/4x5 km[8] 48:32,3 +4:59,1   Japonia
39. 28 lutego 2009   Liberec Gundersen HS134/10 km 23:36,6 +2:24,4   Bill Demong

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
12. 12 lutego 1997   Canmore Gundersen K-89 ? ?   Roman Perko
6. 14 lutego 1997   Canmore Sztafeta K-89/3x5 km ? ?   Francja
1.  23 stycznia 1998   Sankt Moritz Sztafeta K-95/4x5 km[9] ? - -
8. 25 stycznia 2000   Štrbské Pleso Gundersen K90/15 km 28:53,1 +1:38,1   Aleksiej Cwietkow
1.  27 stycznia 2000   Štrbské Pleso Sztafeta K-90/3x5 km[10] 56:52,3 - -
2.  31 stycznia 2001   Karpacz Sprint K-90/5 km ? ?   David Kreiner
2.  3 lutego 2001   Karpacz Sztafeta K85/4x5 km[11] ? ?   Niemcy
2.  2 lutego 2001   Karpacz Gundersen K-90/10 km ? ?   Norihito Kobayashi

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium chronologicznie edytuj

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 3 stycznia 1999   Schonach Gundersen K90/15 km ? 2. +1:46,2   Bjarte Engen Vik
2. 26 lutego 2000   Chaux-Neuve Gundersen K90/15 km 42:06,2 2. +1:09,9   Samppa Lajunen
3. 10 marca 2000   Oslo Gundersen K115/15 km ? 3. +2:02,0   Bjarte Engen Vik
4. 13 stycznia 2002   Ramsau Start masowy K90/10 km 27:56,8 3. +21,3   Felix Gottwald
5. 1 marca 2000   Lahti Gundersen K116/15 km 40:56,2 3. +43,8   Samppa Lajunen
6. 15 marca 2002   Oslo Gundersen K115/15 km 37:33,8 2. +17,0   Ronny Ackermann
7. 3 lutego 2007   Zakopane Start masowy HS134/10 km 239,4 pkt 2. -17,4 pkt   Hannu Manninen

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium chronologicznie edytuj

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 8 grudnia 1998   Taivalkoski Gundersen K90/15 km ? 1. - -
2. 10 grudnia 1998   Taivalkoski Sprint K90/7,5 km ? 3. ?   Aleksiej Barannikow
3. 12 grudnia 1998   Vuokatti Gundersen K90/15 km ? 1. - -
4. 15 grudnia 1998   Vuokatti Sprint K90/7,5 km ? 1. - -

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium chronologicznie edytuj

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 29 sierpnia 2001   Winterberg Gundersen K80/14 km ? 1. - -
2. 29 lipca 2008   Taivalkoski Gundersen HS137/15,8 km 29:32,5 2. +0,5   Mario Stecher

Linki zewnętrzne edytuj

Przypisy edytuj

  1. Skład drużyny: Jari Mantila, Jaakko Tallus, Hannu Manninen, Samppa Lajunen
  2. Skład drużyny: Anssi Koivuranta, Antti Kuisma, Hannu Manninen, Jaakko Tallus
  3. Skład drużyny: Janne Ryynänen, Jaakko Tallus, Anssi Koivuranta, Hannu Manninen
  4. Skład drużyny: Jari Mantila, Hannu Manninen, Jaakko Tallus, Samppa Lajunen
  5. Skład drużyny: Hannu Manninen, Jouni Kaitainen, Jaakko Tallus, Samppa Lajunen
  6. Skład drużyny: Antti Kuisma, Jaakko Tallus, Jouni Kaitainen, Hannu Manninen
  7. Skład drużyny: Anssi Koivuranta, Janne Ryynänen, Jaakko Tallus, Hannu Manninen
  8. Skład drużyny: Jaakko Tallus, Lauri Asikainen, Jim Härtull, Janne Ryynänen
  9. Skład drużyny: Mikko Keskinarkaus, Jaakko Tallus, Samppa Lajunen, Hannu Manninen
  10. Skład drużyny: Jaakko Tallus, Petter Kukkonen, Jari Hiukka, Jouni Kaitainen
  11. Skład drużyny: Ville Suikkanen, Petter Kukkonen, Jaakko Tallus, Jari Hiukka