Jacek Komuda

polski pisarz

Jacek Lech Komuda (ur. 23 czerwca 1972) – polski pisarz, z wykształcenia historyk. Autor powieści i opowiadań historycznych osadzonych głównie w realiach Polski sarmackiej.

Jacek Komuda
Ilustracja
Jacek Komuda na Polconie 2007 w Warszawie
Imię i nazwisko

Jacek Lech Komuda

Data urodzenia

23 czerwca 1972

Narodowość

polska

Język

polski

Dziedzina sztuki

literatura

Epoka

powieść historyczna, powieść fantasy

Ważne dzieła
  • Bohun
  • Galeony wojny
  • Samozwaniec

Życiorys edytuj

Uzyskał tytuł zawodowy magistra historii[1]. Karierę pisarską rozpoczął w 1999 Opowieściami z Dzikich Pól. Wcześniej zadebiutował na łamach „Fantastyki” opowiadaniem Czarna Cytadela. Od 2002 związany z lubelskim wydawnictwem Fabryka Słów, w którym opublikował łącznie około dwudziestu książek. Bohaterem wielu jego opowiadań i powieści jest Jacek Dydyński – małopolski szlachcic-awanturnik. W 2009 rozpoczął cykl powieściowy „Orły na Kremlu”, którego głównym bohaterem jest właśnie Dydyński, a akcja dzieje się podczas wyprawy Dymitra Samozwańca na Moskwę w latach 1604–1606.

W 2009 otrzymał nagrodę im. Leonida Teligi za marynistyczną powieść Galeony wojny[2][3]. Jego Diabeł Łańcucki był z kolei nominowany do Nagrody Literackiej im. Jerzego Żuławskiego[4].

Jest współautorem gry fabularnej Dzikie Pola oraz scenariuszy do gier wideo Earth 2160[5] oraz Deadfall Adventures[6]. Był redaktorem miesięcznika o grach komputerowych „Gamestar”, pracował również w „Clicku!” i „Komputer Świat Gry”. Publikował artykuły historyczne oraz scenariusze i materiały do Dzikich Pól w magazynie Magia i Miecz. Obecnie pisze artykuły do tygodnika konserwatywno-liberalnego Do Rzeczy.[7]

Otrzymał Statuetkę Strażnika Pamięci 2023 w kategorii „Twórca” za „wielką wartość twórczości literackiej dla budzenia i zachowania polskiej pamięci historycznej”. Redakcja „Do Rzeczy” doceniła takie powieści jak „Diabeł Łańcucki” i „Banita” z czasów sarmackich oraz „Hubal”, „Westerplatte” i „Wizna” z czasów drugiej wojny światowej[8].

Publikacje edytuj

Cykl Orły na Kremlu edytuj

Inne powieści i zbiory opowiadań edytuj

Opowiadania edytuj

  • Czarna Cytadela („Nowa Fantastyka” 5/1991)
  • Topór i szubienica („Voyager Almanach Grozy i Fantastyki” 8/1994–1995)
  • Veto („Złoty Smok” 1(3)/1995)
  • Zapomniana duma („Fenix” 2/1995)
  • Trzech do podziału („Nowa Fantastyka” 6/1996)
  • Wampiry z Odrzykońskiej („Nowa Fantastyka” 12/1999)
  • Tak daleko od nieba („Nowa Fantastyka” 6/1997 oraz antologia Robimy rewolucję, Prószyński i S-ka 2000)
  • Nobile verbum („Nowa Fantastyka” 8/2003)
  • 36 pięter w dół (antologia Demony, Fabryka Słów 2004)
  • Diabeł w kamieniu („Nowa Fantastyka” 10/2004)
  • Wilczyca (antologia Niech żyje Polska hura!, t.1, Fabryka Słów 2006)
  • Horda („Nowa Fantastyka” 8/2018)
  • Mowa nienawiści pokutnika Duki („Nowy Napis Co Tydzień” 14/2019)
  • Dalian, będziesz ćwiartowany („Nowa Fantastyka” 7/2020)

Przypisy edytuj

  1. Daniel Elkader, Wywiad z Jackiem Komudą [online], katedra.nast.pl, 12 stycznia 2007 [dostęp 2019-06-22] (pol.).
  2. Wręczono Nagrody im. L. Teligi [online], zagle.se.pl, 10 sierpnia 2009 [dostęp 2019-06-22] (pol.).
  3. Sienio, "Galeony wojny" nagrodzone! [online], paradoks.net.pl, 26 lipca 2009 [dostęp 2019-06-22] (pol.).
  4. Ewa Markowska, A Żuławskiego dostaje... Dukaj [online], polter.pl, 22 października 2008 [dostęp 2019-06-22] (pol.).
  5. Earth 2160 [online], mobygames.com [dostęp 2019-06-22] (pol.).
  6. Deadfall Adventures [online], mobygames.com [dostęp 2019-06-22] (ang.).
  7. Do Rzeczy [online], tygodnik.dorzeczy.pl [dostęp 2020-07-08] (pol.).
  8. Jacek Komuda z Nagrodą Strażnik Pamięci [online], Rynek książki [dostęp 2023-10-12] (pol.).

Bibliografia edytuj