Jadwiga Kowalczuk

polska lekkoatletka

Jadwiga Józefa Konik-Klimaj-Kowalczuk (ur. 6 października 1931 w Krakowie, zm. 9 lipca 1998[1]) – polska lekkoatletka miotaczka, wielokrotna mistrzyni Polski i olimpijka.

Jadwiga Kowalczuk
Data i miejsce urodzenia

6 października 1931
Kraków

Data śmierci

9 lipca 1998

Wzrost

172 cm

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
złoto Kraków 1950 rzut dyskiem
złoto Warszawa 1951 rzut oszczepem
złoto Warszawa 1953 pchnięcie kulą
złoto Warszawa 1953 rzut dyskiem
złoto Warszawa 1954 pchnięcie kulą
złoto Zabrze 1956 pchnięcie kulą
złoto Zabrze 1956 rzut dyskiem
złoto Poznań 1957 pchnięcie kulą
złoto Bydgoszcz 1958 pchnięcie kulą
złoto Nowa Huta 1961 pchnięcie kulą
złoto Bydgoszcz 1963 pchnięcie kulą
srebro Gdańsk 1949 pchnięcie kulą
srebro Gdańsk 1949 rzut dyskiem
srebro Kraków 1950 pchnięcie kulą
srebro Warszawa 1951 pchnięcie kulą
srebro Warszawa 1951 rzut dyskiem
srebro Gdańsk 1959 pchnięcie kulą
srebro Olsztyn 1960 pchnięcie kulą
srebro Warszawa 1962 pchnięcie kulą
srebro Warszawa 1964 pchnięcie kulą
Grób Jadwigi Kowalczuk na cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie

Życiorys edytuj

Ukończyła Liceum Administracyjne w Krakowie, pracowała jako urzędniczka[2].

Specjalizowała się w pchnięciu kulą, ale znaczące sukcesy odnosiła również w rzucie dyskiem i rzucie oszczepem.

Startowała na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie, gdzie zajęła 10. miejsce w finale pchnięcia kulą. Na Akademickich Mistrzostwach Świata (UIE) w 1951 w Berlinie zajęła 5. miejsce w rzucie oszczepem i 6. miejsca w pchnięciu kulą i rzucie dyskiem[2], a na Międzynarodowych Igrzyskach Sportowej Młodzieży w 1957 w Moskwie – 7. miejsce w pchnięciu kulą[2].

Była mistrzynią Polski w pchnięciu kulą w 1953, 1954, 1956, 1957, 1958, 1961 i 1963, w rzucie dyskiem w 1950, 1953 i 1956 oraz w rzucie oszczepem w 1951. Zdobyła wicemistrzostwo Polski w pchnięciu kulą w 1949, 1950, 1951, 1959, 1960, 1962 i 1964 oraz w rzucie dyskiem w 1949 i 1951. Była również halową mistrzynią Polski w pchnięciu kulą i rzucie dyskiem w 1954.

Ośmiokrotnie poprawiała rekord Polski w pchnięciu kulą do wyniki 15,44 m (16 czerwca 1963 w Bydgoszczy)[3].

W latach 1949-1963 startowała w trzydziestu dwóch meczach reprezentacji Polski (43 starty), odnosząc 10 zwycięstw indywidualnych[4].

Rekordy życiowe[2][5]:

Była zawodniczką klubów: HKS Kraków (1947-1948), Kolejarz Kraków (1949-1954), Wawel Kraków (1956-1961) i Gwardia Warszawa (1962-1968).

Jest pochowana na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie (Kwatera: S-IV-15, rząd:9, grób:14)[8]

Przypisy edytuj

  1. Cmentarz Północny: Wyszukiwarka
  2. a b c d Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński: Od Chamonix do Vancouver. Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2010. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2010, s. 409. ISBN 978-83-86320-01-1.
  3. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007, s. 274.
  4. Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Historia spotkań międzypaństwowych reprezentacji Polski, Część I – seniorki. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, maj 1979, s. 13.
  5. Henryk Gąszczak, Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007 [online], statystyka.histor.pzla.pl [dostęp 2011-05-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-15] (pol.).
  6. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 204. ISBN 83-902509-0-X.
  7. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 207. ISBN 83-902509-0-X.
  8. Miejsce pochówku. [dostęp 2021-12-03].

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj