Jan Dukas (cezar)

Jan Dukas (grec. Ιωάννης Δούκας, ur. po 1006, zm. ok. 1088) – cezar i uzurpator bizantyński w 1074 roku.

Jan Dukas

samozwańczy Cesarz Bizancjum
Okres	1074
Dane biograficzne
Dynastia	Dukasów
Data urodzenia	po 1006
Data śmierci	ok. 1088
Ojciec	Andronik Dukas
Rodzeństwo	Konstantyn X Dukas
Dzieci	Andronik Dukas

Życiorys

Był synem Andronika Dukasa, młodszym bratem cesarza Konstantyna X Dukasa. Przez brata został mianowany cezarem. W okresie rządów bratanka Michała VII Dukasa był jego głównym doradcą. Po jakiś czasie Michał VII znalazł się pod przemożnym wpływem logotety Niceforitzesa, ten zaś pozbył się Jana z dworu. W 1074 Roussel de Bailleul, normański najemnik w armii bizantyńskiej ogłosił Jana Dukasa cesarzem. Obaj buntownicy po klęsce zadanej im przez Turków (wezwanych przez Michała VII) dostali się do niewoli. Michał VII wykupił stryja i ten przywdział habit. Jan udał się do swoich włości w Tracji. W 1081 roku wsparł bunt Aleksego I Komnena. Jego synem był Andronik Dukas.

Bibliografia

• Michael Angold, Cesarstwo Bizantyńskie 1025-1204. Historia polityczna, przeł. Władysław Brodzki, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1993, s. 109-111, 120-123.
• Jarosław Dudek, Oblicza rebelli Roussela de Bailleul (1073-1075), normandzkiego rycerza na służbie bizantyńskiej [w:] Zamach stanu w dawnych społecznościach, pod red. Arkadiusza Sołtysika przy współpracy Justyny Olko, Warszawa: Ośrodek Badań nad Tradycją Antyczną Uniwersytet Warszawski 2004, s. 275–292, ISBN 83-920180-3-6