Jan Lohelius
Jan Lohelius (ur. 1549 w Třebeniu, zm. 2 listopada 1622 w Pradze) – czeski duchowny kościoła katolickiego, arcybiskup metropolita praski od 1612 r.
| Arcybiskup Metropolita Praski | ||
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | ||
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Nominacja biskupia |
1602 | |
| Sakra biskupia |
1605 | |
Życiorys edytuj
Urodził się w 1549 r. Třebeň jako syn miejscowego woźnicy. W młodości wstąpił do zakonu norbertanów. Następnie studiował retorykę, filozofię i teologię na Uniwersytecie Praskim. Kształcił się potem w klasztorze norbertanów w Tepl[1].
W 1578 r. został przeorem klasztoru strahowskiego, a następnie w 1582 r. jego opatem. Pięć lat później powołano go na urząd wikariusza generalnego zakonu norbertanów dla całej Rzeszy Niemieckiej i Królestwa Polskiego. Za jego rządów strahowski klasztor przeżywał swój rozkwit zdobywając ciesząc się prestiżem w całym kraju[2].
W 1602 r. został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji praskiej. Trzy lata później miała miejsce jego konsekracja. Postępująca choroba abpa Karela z Lamberka, zaangażowanego w akcje rekatolicyzacyjną w Czechach, spowodowała mianowanie 14 maja 1612 r. Jana Loheliusa koadiutorem archidiecezji praskiej przez papieża Pawła V[3].
Cztery miesiące później po śmierci Lemberka został dwunastym arcybiskupem metropolitą praskim oraz wielkim mistrzem zakonu krzyżowców z czerwoną gwiazdą[4].
Na jego pontyfikat przypadł bardzo trudny okres w historii Czech spowodowany wybuchem wojny trzydziestoletniej. W jej trakcie dokonano likwidacji wielu klasztorów i zniszczenia wielu kościołów przez protestantów. Podczas powstania czeskiego (1618–1622) Jan Lohelius uciekł z Pragi do Wiednia, skąd powrócił dopiero po klęsce rebeliantów na Białej Górze[5].
Jan Lohelius zmarł w 1622 r. i został pochowany w kościele klasztornym Najświętszej Maryi Panny na Strahowie[6].
Przypisy edytuj
- ↑ Günter Christ, Lohel(ius), Johann, [w: „Neue Deutsche Biographie (NDB)”, tom 15, Duncker & Humblot, Berlin 1987, ISBN 3-428-00196-6, s. 122.] [on-line] [dostęp 2014-12-28].
- ↑ Günter Christ, Lohel(ius), Johann, [w: „Neue Deutsche Biographie (NDB)”, tom 15, Duncker & Humblot, Berlin 1987, ISBN 3-428-00196-6, s. 123–124.] [on-line] [dostęp 2014-12-28].
- ↑ Günter Christ, Lohel(ius), Johann, [w: „Neue Deutsche Biographie (NDB)”, tom 15, Duncker & Humblot, Berlin 1987, ISBN 3-428-00196-6, s. 124.] [on-line] [dostęp 2014-12-28].
- ↑ Egerländer Biographisches Lexikon mit ausgesuchten Personen aus dem ehemaligen Regierungs-Bezirk Eger, tom 1, pod red. Josefa Weinmanna, 1985, s. 325.
- ↑ Günter Christ, Johannes Lohelius – Vom Stallknecht zum Erzbischof von Prag, [w:] „Jahrbuch für fränkische Landesforschung 66", s. 35–39.
- ↑ Heribert Sturm, Biographisches Lexikon zur Geschichte der böhmischen Länder, herausgegeben im Auftrag des Collegium Carolinum (Institut), tom 2, R. Oldenbourg Verlag München 1984, s. 491.
Bibliografia edytuj
- Winfried Eberhard, [w:] Erwin Gatz, Die Bischöfe des Heiligen Römischen Reiches 1448–1648, ISBN 3-428-08422-5.
- Günter Christ, Lohel(ius), Johann, [w: „Neue Deutsche Biographie (NDB)”, tom 15, Duncker & Humblot, Berlin 1987, ISBN 3-428-00196-6, s. 122–124]
- Heimatkreis Eger, Geschichte einer deutschen Landschaft in Dokumentationen und Erinnerungen, Egerer Landtag e.V. Heimatverband für Eger Stadt und Land, Amberg 1981, s. 561.
- Egerländer Biographisches Lexikon mit ausgesuchten Personen aus dem ehemaligen Regierungs-Bezirk Eger, tom 1, pod red. Josefa Weinmanna, 1985, s. 325.
- Heribert Sturm, Biographisches Lexikon zur Geschichte der böhmischen Länder, herausgegeben im Auftrag des Collegium Carolinum (Institut), tom 2, R. Oldenbourg Verlag München 1984, s. 491.
- Günter Christ, Johannes Lohelius – Vom Stallknecht zum Erzbischof von Prag, [w:] „Jahrbuch für fränkische Landesforschung 66", s. 35–39.