Jaroszyce
wieś w województwie dolnośląskim
Jaroszyce (niem. Gotthardsberg) – część wsi Antoniów w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Stara Kamienica[3][4]. Wieś ma zabudowę ulicową, położona jest na wysokości 560–600 m n.p.m. na zachodnich zboczach Świerczka w dolinie Jaroszyckiego Potoku.
| część wsi | |
 Jaroszyce | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo | |
| Część miejscowości | |
| Wysokość |
560–600 m n.p.m. |
| Strefa numeracyjna |
75 |
| Kod pocztowy |
58-512[2] |
| Tablice rejestracyjne |
DJE |
| SIMC |
0192318 |
Położenie na mapie gminy Stara Kamienica  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego  | |
 50°54′19″N 15°29′36″E/50,905278 15,493333[1]
| |
Historia edytuj
Wieś powstała na początku XVIII w. jako przysiółek Kwieciszowic, gdy okoliczne tereny należały do rodu Schaffgotschów[5].
W latach 1975–1998 Jaroszyce administracyjnie należały do województwa jeleniogórskiego.
Liczba mieszkańców[5] edytuj
- 1910 r. – 83
- 1933 r. – 83
Zabudowania[5] edytuj
- 1782 r. – 6 domów
- 1840 r. – 22 domy
Obiekty edytuj
Źródła podają, że w XIX w. w wiosce istniała szkoła ewangelicka oraz wiatrak. Współcześnie do ciekawych obiektów zaliczyć można leśniczówkę Iwenica z XIX w. oraz kilka domów o konstrukcji przysłupowej.
- Zabytkowe domy o konstrukcji przysłupowej.
-
-
-
-
-
-
Nazwy historyczne[5] edytuj
- 1700 Laidenhäuser
- 1747 Lede Häuser
- 1824 Ledenhauser, Gotthardsberg (na cześć hrabiego Gotharda Schaffgotscha)
- 1937 Ledenhäuser
- 1945 Jaroszyce
- 1977 Boża Góra
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 44645
- ↑ Antoniów, [w:] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 7 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b c d Marek Staffa, Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 1 Góry Izerskie, Marek Staffa (red.), Warszawa – Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1989, str. 51-52,, ISBN 83-7005-109-X.
Bibliografia edytuj
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 1 Góry Izerskie, red. Marek Staffa, s. 51–52, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, Warszawa – Kraków 1989, ISBN 83-7005-109-X.