Jean Piaget

szwajcarski psycholog

Jean Piaget (ur. 9 sierpnia 1896 w Neuchâtel, zm. 16 września 1980 w Genewie) – szwajcarski psycholog, biolog i epistemolog.

Jean Piaget
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1896
Neuchâtel

Data i miejsce śmierci

16 września 1980
Genewa

Zawód, zajęcie

psycholog, biolog, epistemolog

Narodowość

szwajcarska

Życiorys edytuj

W 1918 obronił doktorat z biologii, a w 1921 rozpoczął badania z zakresu psychologii dziecka w Instytucie Rousseau w Genewie. Wkrótce potem objął katedrę historii myśli naukowej, a w 1929 katedrę psychologii eksperymentalnej. Profesor filozofii i socjologii w Neuchâtel, Lozannie i psychologii dziecka w Paryżu. Dyrektor Instytutu Nauk Pedagogicznych i Międzynarodowego Biura Wychowania (IBE-UNESCO). Od 1955 organizator i dyrektor interdyscyplinarnego Międzynarodowego Centrum Epistemologii Genetycznej. Profesor psychologii wychowawczej Uniwersytetu Genewskiego.

Znany przede wszystkim z teorii rozwoju poznawczego, która zrewolucjonizowała sposób myślenia o dziecięcym umyśle.

  • 1 faza – [0 do 2 roku życia] sensoryczno-motoryczna – dzieci uczą się przez zmysły, ich świat jest doświadczeniem fizycznym. Dzieci w tym wieku mają stałość przedmiotu, tzn. kiedy np. mama odejdzie do innego pokoju, nadal istnieje. Coś co znika z pola widzenia, nie przestaje istnieć. Dzieci są egocentryczne.
  • 2 faza – [2 do 6 roku życia] przedoperacyjna – dzieci starają się uaktywnić swoją wyobraźnię; mają bardzo egocentryczne spojrzenie na świat (egocentryzm oznacza niemożność zrozumienia punktu widzenia innych ludzi). Dzieci umieją odróżnić rzeczy realne od nierealnych – fantazji.
  • 3 faza – [6–12 lat] operacji konkretnych – stosowanie logiki i alternatywnych perspektyw, pomaga dziecku pojąć związki przyczynowo skutkowe; dzieci mają problem z pojęciami abstrakcyjnymi. Myślenie nie jest już egocentryczne.
  • 4 faza – [od 12 roku życia do dorosłości] operacji formalnych – dzieci zaczynają myśleć abstrakcyjnie; pozwala ona przekroczyć granicę czasu i przestrzeni.

Najważniejsze pojęcia wprowadzone przez Piageta: schemat, akomodacja, asymilacja, równowaga.

  • Asymilacja – przyłączenie jakiegoś pojęcia/struktur poznawczych do już istniejącego zasobu, który znamy.
  • Akomodacja – proces w którym można modyfikować już znane nam pojęcia/struktury w celu dopasowania się do środowiska.

Według Piageta istotne jest to, żeby istniała między tymi dwoma zjawiskami równowaga.

Piaget uważał, że moment przechodzenia z jednej fazy na drugą jest indywidualny.

Piaget (1954) podkreślał, że istoty ludzkie używają świadomości, aby zaadaptować się lepiej do otaczającego ich środowiska.

W 1958 Uniwersytet Warszawski przyznał mu tytuł doktora honoris causa (promowała prof. Maria Żebrowska)[1].

Jego współpracownikami były Bärbel Inhelder oraz Alina Szemińska. Pod jego kierunkiem przygotowała swoją rozprawę doktorską psycholog Annette Karmiloff-Smith.

Publikacje edytuj

Wydania oryginalne edytuj

  • 1937 La construction du réel chez l'enfant, Paris : Delachaux et Niestlé
  • 1950 Introduction à l'épistémologie génétique. Tome I: La pensée mathématique, Presses Universitaires de France, Paris
  • 1950 Introduction à l'épistémologie génétique. Tome II: La pensée physique, Presses Universitaires de France, Paris
  • 1950 Introduction à l'épistémologie génétique. Tome III: La pensée biologique, la pensée psychologique et la pensée sociale, Presses Universitaires de France, Paris
  • 1965 Études sociologiques, Librairie Droz, Genève
  • 1967 Logique et Connaissance scientifique, Encyclopédie de la Pléiade, Paris
  • 1967 Biologie et connaissance, Éditions de la Pléïade, Paris
  • 1969 Psychologie et pédagogie, Gonthiers Denoël (coll. Médiations), Paris
  • 1970 Psychologie et épistémologie, Gonthiers Denoël (coll. Médiations), Paris.
  • 1972 Où va l'éducation?, Gonthiers Denoël (coll. Médiations), Paris
  • 1975 L'équillibration des structures cognitives Presses Universitaires de France, Paris („Równoważenie struktur poznawczych”)
  • 1988 De la pédagogie, Éditions Odile Jacob, Paris
  • L'épistémologie génétique, coll. Que sais-je?, Presses Universitaires de France, Paris

Wydania w języku polskim (wybór) edytuj

Przypisy edytuj

  1. Doktoraty honorowe. [w:] Uniwersytet Warszawski [on-line]. uw.edu.pl. [dostęp 2018-02-23].

Linki zewnętrzne edytuj