Jewgienij Gołowin

Jewgienij Gołowin
Евгений Александрович Головин
	generał
Pełne imię i nazwisko	Jewgienij Aleksandrowicz Gołowin
Data i miejsce urodzenia	1782 ; gubernia smoleńska
Data śmierci	27 czerwca 1858
	Przebieg służby
Lata służby	1797–1858
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego
Jednostki	11 Fanagoryjski Pułk Grenadierów; Lejb-Gwardyjski Pułk Jegrów
	Odznaczenia

Jewgienij Aleksandrowicz Gołowin, ros. Евгений Александрович Головин (ur. 1782, zm. 1858) – rosyjski generał piechoty od 1839, generał-adiutant, generał-gubernator inflancki, estoński i kurlandzki od 1845. W latach 1836–1837 przewodniczył w zastępstwie namiestnika Radzie Stanu Królestwa Kongresowego, w latach 1834–1837 był członkiem Rady Administracyjnej^[1].

Życiorys edytuj

Służbę rozpoczął w 1797. W 1805 został ranny w czasie bitwy pod Austerlitz. Brał udział w VII wojnie rosyjsko-tureckiej. Wziął udział w bitwie pod Lützen w 1813. Mianowany generałem-majorem. W 1814 uczestniczył we wzięciu Paryża. Od 1826 generał-adiutant. Uczestnik VIII wojny rosyjsko-tureckiej. Dowodził 26 Dywizją Piechoty Imperium Rosyjskiego w czasie tłumienia powstania listopadowego w 1831. Dowódca Wydzielonego Korpusu Kaukaskiego w latach 1837–1842.

↑ Andrzej Biernat, Ireneusz Ihnatowicz, Vademecum do badań nad historią XIX i XX wieku, Warszawa 2003, s. 574.

«Словарь русских генералов, участников боевых действий против армии Наполеона Бонапарта в 1812–1815 гг.» // Российский архив. Т.VII – М.: студия «ТРИТЭ» Н.Михалкова, 1996, с. 366–367.