Wikipedia

Jewgienij Kafielnikow

tenisista rosyjski

Jewgienij Aleksandrowicz Kafielnikow, ros. Евгений Александрович Кафельников (ur. 18 lutego 1974 w Soczi) – rosyjski tenisista, lider światowego rankingu ATP w grze pojedynczej, zwycięzca turniejów wielkoszlemowych w singlu i deblu, zdobywca złotego medalu igrzysk olimpijskich w Sydney (2000), zdobywca Pucharu Davisa.

Jewgienij Kafielnikow
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1974
Soczi

Wzrost

190 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1992

Zakończenie kariery

2003

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

26

Najwyżej w rankingu

1 (3 maja 1999)

Australian Open

W (1999)

Roland Garros

W (1996)

Wimbledon

QF (1995)

US Open

SF (1999, 2001)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

27

Najwyżej w rankingu

4 (30 marca 1998)

Australian Open

QF (1995, 1999)

Roland Garros

W (1996, 1997, 2002)

Wimbledon

SF (1994, 1995)

US Open

W (1997)

Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
Reprezentacja  Rosja
złoto Sydney 2000 tenis ziemny
(gra pojedyncza)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kariera tenisowa edytuj

Jako zawodowy tenisista występował w latach 1992–2003[1].

W 1994 roku przyznano Kafielnikowowi tytuł ATP Most Improved Player of the Year (największy postęp w sezonie) za awans ze 104. na 11. miejsce w rankingu.

W grze pojedynczej Rosjanin zwyciężył w 26 turniejach rangi ATP World Tour oraz uczestniczył w 20 finałach. W 1996 roku został mistrzem wielkoszlemowego French Open, po pokonaniu w finale Michaela Sticha. W 1999 roku wygrał Australian Open, a w finale był lepszy od Thomasa Enqvista. Rok później Kafielnikow przegrał finał Australian Open z Andre Agassim.

W grze podwójnej tenisista rosyjski triumfował w 27 imprezach ATP World Tour oraz dochodził do 14 finałów. W 1996, 1997 i 2002 roku wygrał French Open. W 1996 i 1997 roku dokonał tego z Danielem Vackiem, a w 2002 roku z Paulem Haarhuisem. W 1997 roku został także zwycięzcą US Open, wspólnie z Vackiem. W 2003 roku przegrał razem z Haarhuisem finał French Open.

Kafielnikow wygrywając French Open z 1996 roku stał się pierwszym tenisistą od czasów Kena Rosewalla, który zdobył tytuł zarówno w singlu i deblu w jednych zawodach wielkoszlemowych[2]. Rosewall dokonał tego wyczynu w 1972 roku podczas Australian Open.

Przez całą swoją karierę Kafielnikow reprezentował Rosję w Pucharze Davisa. W 2002 roku Rosjanie zdobyli pierwszy w historii tytuł w zawodach, a Kafielnikow uczestniczył w tej edycji od początku, od rywalizacji w I rundzie przeciwko Szwajcarii, do finału przeciwko Francji[3]. W finałowej rundzie z Francją przegrał w singlu z Sébastienem Grosjeanem, a także w deblu w parze z Maratem Safinem z Nicolasem Escudé i Fabrice’em Santoro[4][5]. W 1994 i 1995 roku awansował również z reprezentacją do finału zawodów.

W 2000 roku Kafielnikow zdobył złoty medal podczas igrzysk olimpijskich w Sydney w grze pojedynczej, po pokonaniu w finale Tommy’ego Haasa[6].

W rankingu gry pojedynczej Kafielnikow najwyżej był na 1. miejscu (3 maja 1999), a w klasyfikacji gry podwójnej na 4. pozycji (30 marca 1998). Pozycję lidera wśród singlistów utrzymywał łącznie przez 6 tygodni.

W 2019 został uhonorowany miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[7].

Rosjanin preferował grę z głębi kortu, wyróżniając się siłą uderzeń i pełnym zdecydowaniem w swoich zagraniach[2]. Dzięki występom w deblu dysponował agresywnym wolejem i potrafił atakować przy siatce.

Finały w turniejach ATP World Tour edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (26–20) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 9 stycznia 1994 Adelaide Twarda   Aleksandr Wołkow 6:4, 6:3
Zwycięzca 2. 6 marca 1994 Kopenhaga Dywanowa (hala)   Daniel Vacek 6:3, 7:5
Finalista 1. 8 maja 1994 Hamburg Ceglana   Andrij Medwediew 4:6, 4:6, 6:3, 3:6
Zwycięzca 3. 28 sierpnia 1994 Long Island Twarda   Cédric Pioline 5:7, 6:1, 6:2
Zwycięzca 4. 19 lutego 1995 Mediolan Dywanowa (hala)   Boris Becker 7:5, 5:7, 7:6(6)
Zwycięzca 5. 26 marca 1995 Petersburg Dywanowa (hala)   Guillaume Raoux 6:2, 6:2
Finalista 2. 23 kwietnia 1995 Nicea Ceglana   Marc Rosset 4:6, 0:6
Zwycięzca 6. 16 lipca 1995 Gstaad Ceglana   Jakob Hlasek 6:3, 6:4, 3:6, 6:3
Zwycięzca 7. 27 sierpnia 1995 Long Island Twarda   Jan Siemerink 7:6, 6:2
Zwycięzca 8. 7 stycznia 1996 Adelaide Twarda   Byron Black 7:6, 3:6, 6:1
Finalista 3. 10 marca 1996 Rotterdam Dywanowa (hala)   Goran Ivanišević 4:6, 6:3, 3:6
Finalista 4. 31 marca 1996 Petersburg Dywanowa (hala)   Magnus Gustafsson 2:6, 6:7(4)
Zwycięzca 9. 5 maja 1996 Praga Ceglana   Bohdan Ulihrach 7:5, 1:6, 6:3
Zwycięzca 10. 8 czerwca 1996 French Open, Paryż Ceglana   Michael Stich 7:6(4), 7:5, 7:6(4)
Finalista 5. 23 czerwca 1996 Halle Trawiasta   Nicklas Kulti 7:6(5), 3:6, 4:6
Finalista 6. 21 lipca 1996 Stuttgart Ceglana   Thomas Muster 2:6, 2:6, 4:6
Zwycięzca 11. 6 października 1996 Lyon Dywanowa (hala)   Arnaud Boetsch 7:5, 6:3
Finalista 7. 3 listopada 1996 Paryż Twarda (hala)   Thomas Enqvist 2:6, 4:6, 5:7
Finalista 8. 10 listopada 1996 Moskwa Dywanowa (hala)   Goran Ivanišević 6:3, 1:6, 3:6
Zwycięzca 12. 15 czerwca 1997 Halle Trawiasta   Petr Korda 7:6(2), 6:7(5), 7:6(7)
Zwycięzca 13. 17 sierpnia 1997 New Haven Twarda   Patrick Rafter 7:6(4), 6:4
Zwycięzca 14. 9 listopada 1997 Moskwa Dywanowa (hala)   Petr Korda 7:6(2), 6:4
Finalista 9. 16 listopada 1997 Hanower Twarda (hala)   Pete Sampras 3:6, 2:6, 2:6
Finalista 10. 8 lutego 1998 Marsylia Twarda (hala)   Thomas Enqvist 4:6, 1:6
Zwycięzca 15. 1 marca 1998 Londyn Dywanowa (hala)   Cédric Pioline 7:5, 6:4
Zwycięzca 16. 14 czerwca 1998 Halle Trawiasta   Magnus Larsson 6:4, 6:4
Finalista 11. 20 września 1998 Taszkent Twarda   Tim Henman 5:7, 4:6
Finalista 12. 1 października 1998 Stuttgart Twarda (hala)   Richard Krajicek 4:6, 3:6, 3:6
Zwycięzca 17. 15 listopada 1998 Moskwa Dywanowa (hala)   Goran Ivanišević 7:6(2), 7:6(5)
Zwycięzca 18. 31 stycznia 1999 Australian Open, Melbourne Twarda   Thomas Enqvist 4:6, 6:0, 6:3, 7:6(1)
Zwycięzca 19. 21 lutego 1999 Rotterdam Dywanowa (hala)   Tim Henman 6:2, 7:6(3)
Finalista 13. 8 sierpnia 1999 Montreal Twarda   Thomas Johansson 6:1, 3:6, 3:6
Finalista 14. 22 sierpnia 1999 Waszyngton Twarda   Andre Agassi 6:7(3), 1:6
Zwycięzca 20. 14 listopada 1999 Moskwa Dywanowa (hala)   Byron Black 7:6(2), 6:4
Finalista 15. 30 stycznia 2000 Australian Open, Melbourne Twarda   Andre Agassi 6:3, 3:6, 2:6, 4:6
Finalista 16. 27 lutego 2000 Londyn Twarda (hala)   Marc Rosset 4:6, 4:6
Zwycięzca 21. 1 października 2000 Sydney Twarda   Tommy Haas 7:6(4), 3:6, 6:2, 4:6, 6:3
Zwycięzca 22. 29 października 2000 Moskwa Dywanowa (hala)   David Prinosil 6:2, 7:5
Finalista 17. 26 listopada 2000 Sztokholm Twarda (hala)   Thomas Johansson 2:6, 4:6, 4:6
Zwycięzca 23. 18 lutego 2001 Marsylia Twarda (hala)   Sébastien Grosjean 7:6(5), 6:2
Finalista 18. 16 września 2001 Taszkent Twarda   Marat Safin 2:6, 2:6
Zwycięzca 24. 7 października 2001 Moskwa Dywanowa (hala)   Nicolas Kiefer 6:4, 7:5
Finalista 19. 4 listopada 2001 Paryż Twarda (hala)   Sébastien Grosjean 6:7(3), 1:6, 7:6(5), 4:6
Zwycięzca 25. 16 czerwca 2002 Moskwa Trawiasta   Nicolas Kiefer 2:6, 6:4, 6:4
Zwycięzca 26. 15 września 2002 Taszkent Twarda   Uładzimir Wałczkou 7:6(6), 7:5
Finalista 20. 2 lutego 2003 Mediolan Dywanowa (hala)   Martin Verkerk 4:6, 7:5, 5:7

Gra podwójna (27–14) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 6 lutego 1994 Marsylia Dywanowa (hala)   Martin Damm   Jan Siemerink
  Daniel Vacek 		7:6, 4:6, 1:6
Zwycięzca 1. 10 kwietnia 1994 Barcelona Ceglana   David Rikl   Jim Courier
  Javier Sánchez 		5:7, 6:1, 6:4
Finalista 2. 24 kwietnia 1994 Monte Carlo Ceglana   Daniel Vacek   Nicklas Kulti
  Magnus Larsson 		6:3, 6:7, 4:6
Zwycięzca 2. 1 maja 1994 Monachium Ceglana   David Rikl   Boris Becker
  Petr Korda 		7:6, 7:5
Zwycięzca 3. 15 maja 1994 Rzym Ceglana   David Rikl   Wayne Ferreira
  Javier Sánchez 		6:1, 7:5
Zwycięzca 4. 23 października 1994 Lyon Dywanowa (hala)   Jakob Hlasek   Martin Damm
  Patrick Rafter 		6:7, 7:6, 7:6
Finalista 3. 19 marca 1995 Petersburg Dywanowa (hala)   Jakob Hlasek   Martin Damm
  Anders Järryd 		4:6, 2:6
Zwycięzca 5. 9 kwietnia 1995 Estoril Ceglana   Andriej Olchowski   Marc-Kevin Goellner
  Diego Nargiso 		5:7, 7:5, 6:2
Zwycięzca 6. 14 maja 1995 Hamburg Ceglana   Wayne Ferreira   Byron Black
  Andriej Olchowski 		6:1, 7:6
Finalista 4. 25 czerwca 1995 Halle Trawiasta   Andriej Olchowski   Jacco Eltingh
  Paul Haarhuis 		2:6, 6:3, 3:6
Zwycięzca 7. 31 lipca 1995 Montreal Twarda   Andriej Olchowski   Brian MacPhie
  Sandon Stolle 		6:4, 6:4
Zwycięzca 8. 22 października 1995 Lyon Dywanowa (hala)   Jakob Hlasek   John-Laffnie de Jager
  Wayne Ferreira 		6:3, 6:3
Finalista 5. 25 lutego 1996 Antwerpia Dywanowa (hala)   Menno Oosting   Jonas Björkman
  Nicklas Kulti 		4:6, 4:6
Zwycięzca 9. 24 marca 1996 Petersburg Dywanowa (hala)   Andriej Olchowski   Nicklas Kulti
  Peter Nyborg 		6:3, 6:4
Zwycięzca 10. 5 maja 1996 Praga Ceglana   Daniel Vacek   Luis Lobo
  Javier Sánchez 		6:3, 6:7, 6:3
Zwycięzca 11. 8 czerwca 1996 French Open, Paryż Ceglana   Daniel Vacek   Guy Forget
  Jakob Hlasek 		6:2, 6:3
Finalista 6. 23 czerwca 1996 Halle Trawiasta   Daniel Vacek   Byron Black
  Grant Connell 		1:6, 5:7
Zwycięzca 12. 29 września 1996 Bazylea Twarda (hala)   Daniel Vacek   David Adams
  Menno Oosting 		6:3, 6:4
Zwycięzca 13. 13 października 1996 Wiedeń Dywanowa (hala)   Daniel Vacek   Pavel Vízner
  Menno Oosting 		7:6, 6:4
Finalista 7. 3 listopada 1996 Paryż Dywanowa (hala)   Daniel Vacek   Jacco Eltingh
  Paul Haarhuis 		4:6, 6:4, 6:7
Zwycięzca 14. 7 czerwca 1997 French Open, Paryż Ceglana   Daniel Vacek   Todd Woodbridge
  Mark Woodforde 		7:6, 4:6, 6:3
Zwycięzca 15. 13 lipca 1997 Gstaad Ceglana   Daniel Vacek   Trevor Kronemann
  David Macpherson 		4:6, 7:6, 6:3
Zwycięzca 16. 6 września 1997 US Open, Nowy Jork Twarda   Daniel Vacek   Jonas Björkman
  Nicklas Kulti 		7:6, 6:3
Zwycięzca 17. 22 lutego 1998 Antwerpia Twarda   Wayne Ferreira   Tomás Carbonell
  Francisco Roig 		7:5, 3:6, 6:2
Finalista 8. 1 marca 1998 Londyn Dywanowa (hala)   Daniel Vacek   Martin Damm
  Jim Grabb 		4:6, 5:7
Zwycięzca 18. 18 października 1998 Wiedeń Dywanowa (hala)   Daniel Vacek   David Adams
  John-Laffnie de Jager 		7:5, 6:3
Finalista 9. 15 listopada 1998 Moskwa Dywanowa (hala)   Daniel Vacek   Jared Palmer
  Jeff Tarango 		4:6, 7:6, 2:6
Zwycięzca 19. 18 kwietnia 1999 Barcelona Ceglana   Paul Haarhuis   Massimo Bertolini
  Cristian Brandi 		7:5, 6:3
Finalista 10. 20 lutego 2000 Rotterdam Twarda (hala)   Tim Henman   David Adams
  John-Laffnie de Jager 		7:5, 2:6, 3:6
Zwycięzca 20. 23 kwietnia 2000 Monte Carlo Ceglana   Wayne Ferreira   Paul Haarhuis
  Sandon Stolle 		6:3, 2:6, 6:1
Finalista 11. 14 maja 2000 Rzym Ceglana   Wayne Ferreira   Martin Damm
  Dominik Hrbatý 		4:6, 6:4, 3:6
Zwycięzca 21. 15 października 2000 Wiedeń Twarda (hala)   Nenad Zimonjić   Jiří Novák
  David Rikl 		6:4, 6:4
Zwycięzca 22. 18 marca 2001 Indian Wells Twarda   Wayne Ferreira   Jonas Björkman
  Todd Woodbridge 		6:2, 7:5
Zwycięzca 23. 13 maja 2001 Rzym Ceglana   Wayne Ferreira   Daniel Nestor
  Sandon Stolle 		6:4, 7:6(6)
Zwycięzca 24. 28 października 2001 Petersburg Twarda (hala)   Dienis Gołowanow   Irakli Labadze
  Marat Safin 		7:5, 6:4
Finalista 12. 21 kwietnia 2002 Monte Carlo Ceglana   Paul Haarhuis   Jonas Björkman
  Todd Woodbridge 		3:6, 6:3, 7–10
Zwycięzca 25. 8 czerwca 2002 French Open, Paryż Ceglana   Paul Haarhuis   Mark Knowles
  Daniel Nestor 		7:5, 6:4
Zwycięzca 26. 16 marca 2003 Indian Wells Twarda   Wayne Ferreira   Bob Bryan
  Mike Bryan 		3:6, 7:5, 6:4
Finalista 13. 8 czerwca 2003 French Open, Paryż Ceglana   Paul Haarhuis   Bob Bryan
  Mike Bryan 		6:7(3), 3:6
Finalista 14. 20 lipca 2003 Stuttgart Ceglana   Kevin Ullyett   Tomáš Cibulec
  Pavel Vízner 		6:3, 3:6, 4:6
Zwycięzca 27. 3 sierpnia 2003 Waszyngton Twarda   Sarkis Sarksjan   Chris Haggard
  Paul Hanley 		7:5, 4:6, 6:2

Starty wielkoszlemowe edytuj

Gra pojedyncza edytuj

Turniej 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 Bilans w turnieju
Australian Open – – 2R QF QF – – W F QF 2R 2R 28–7
French Open – 2R 3R SF W QF 2R 2R QF QF 2R 2R 31–10
Wimbledon – – 3R QF 1R 4R 1R 3R 2R 3R 3R 1R 16–10
US Open – – 4R 3R – 2R 4R SF 3R SF 2R 3R 24–9
Bilans spotkań 0–0 1–1 8–4 15–4 11–2 8–3 4–3 15–3 13–4 15–4 5–4 4–4 99–36

Gra podwójna edytuj

Turniej 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 Bilans w turnieju
Australian Open – – 1R QF 3R – – QF 3R 3R 2R 2R 14–8
French Open – – 2R QF W W 2R QF QF 1R W F 34–7
Wimbledon – – SF SF 3R 1R 3R 2R – – 3R 3R 17–6
US Open – – 1R 2R – W 2R 1R SF 2R 3R 1R 15–8
Bilans spotkań 0–0 0–0 5–4 11–4 10–2 12–1 4–3 7–3 9–3 3–3 11–3 8–3 80–29

Przypisy edytuj

  1. ↑ 'I have retired,' Kafelnikov says. [w:] Associated Press [on-line]. espn.com, 15 listopada 2004. [dostęp 2017-01-01]. (ang.).
  2. ↑ a b Yevgeny Kafelnikov – Personal. atpworldtour.com. [dostęp 2017-01-01]. (ang.).
  3. ↑ BBC SPORT | Tennis | Team profile: Russia [online], news.bbc.co.uk, 27 listopada 2002 [dostęp 2017-05-16].
  4. ↑ BBC SPORT | Tennis | Grosjean hits back for France [online], news.bbc.co.uk, 29 listopada 2002 [dostęp 2017-05-16].
  5. ↑ BBC SPORT | Tennis | France win epic doubles [online], news.bbc.co.uk, 30 listopada 2002 [dostęp 2017-05-16].
  6. ↑ Yevgeny Kafelnikov Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-03] (ang.).
  7. ↑ Yevgeny Kafelnikov [online], International Tennis Hall of Fame [dostęp 2020-04-13] (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jewgienij_Kafielnikow&oldid=72127946”