Johannes Robert Becher (ur. 22 maja 1891 w Monachium, zm. 11 października 1958 w Berlinie Wschodnim) – niemiecki poeta, krytyk literacki, redaktor i polityk.

Johannes Becher
Ilustracja
Johannes Becher (1951)
Imię i nazwisko

Johannes Robert Becher

Data i miejsce urodzenia

22 maja 1891
Monachium

Data i miejsce śmierci

11 października 1958
Berlin (wschodni)

Narodowość

niemiecka

Język

niemiecki

Dziedzina sztuki

poezja, proza

Odznaczenia
Srebrny Order Zasługi dla Ojczyzny (NRD) Nagroda Państwowa NRD Międzynarodowa Stalinowska Nagroda Pokoju

Życiorys edytuj

Studiował medycynę, literaturę i filozofię, w 1919 wstąpił do niemieckiej partii komunistycznej. Początkowo jego twórczość inspirowana była ekspresjonizmem. W tym okresie powstała romantyczna poezja, która odzwierciedlała zarówno jego przemyślenia osobiste, jak i wizje nowego porządku świata (An Alle! 1919).

W latach 1933–1945 przebywał na emigracji w ZSRR, gdzie wydawał niemieckojęzyczne antyfaszystowskie pismo „Internationale Literatur”. W 1945 wrócił do Berlina, a od 1949 wydawał pismo „Sinn und Form”.

22 listopada 1950 w Warszawie na II Kongresie Obrońców Pokoju został wybrany w skład Światowej Rady Pokoju[1].

W latach 1953–1956 był przewodniczącym Niemieckiej Akademii Sztuki, a od 1954 ministrem kultury w NRD. Autor słów hymnu NRD, poezji wychwalającej rewolucję październikową, oraz powieści autobiograficznej „Pożegnanie” (1952). Z racji sprawowanych funkcji był „skoszarowany” w partyjnym i rządowym osiedlu kierownictwa NRD wokół Majakowskiring w Berlinie-Pankow.

Przypisy edytuj

  1. Trybuna Robotnicza z 1950, nr 324 str. 3 [dostęp z dnia: 2016-08-03]

Bibliografia edytuj

  • Horst Haase: Johannes R. Becher, Leben und Werk. Verlag Das Europäische Buch Berlin 1981