John Spencer (snookerzysta)
John Spencer (ur. 18 września 1935 w Radcliffe, zm. 11 lipca 2006 tamże) – angielski snookerzysta, czołowy zawodnik świata w latach 70. XX w.
_(cropped).png)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Gra zawodowa |
1968–1991 |
| Najwyższy ranking |
2 (1977/1978) |
| Zwycięstwa w turniejach | |
| Rankingowe |
1 |
| Nierankingowe |
14 |
| Mistrz świata |
1969, 1971, 1977 |
W 1964 w finale amatorskich mistrzostw Anglii uległ Rayowi Reardonowi. W 1966 zdobył ten tytuł po zwycięstwie w finale nad Marcusem Owenem. W tym samym roku w finale amatorskich mistrzostw świata w Karaczi pokonał go brat Marcusa, Gary Owen.
Jako zawodowiec debiutował w mistrzostwach świata w 1969. W pierwszej od wielu lat edycji turniejowej Spencer okazał się najlepszy, w finale rewanżując się Gary'emu Owenowi 37:24. Nie obronił tytułu, ulegając Reardonowi w półfinale w 1970. Mistrzostwo świata odzyskał po zwycięstwie w Melbourne nad Warrenem Simpsonem. W 1972 zagrał w finale, który przegrał z Aleksem Higginsem. W 1977, po zwycięskim finale z Cliffem Thorburnem, został pierwszym mistrzem świata od przyjęcia przez turniej nazwy Embassy World Championship.
Inne zwycięstwa Spencera:
- Benson & Hedges Masters 1975,
- Benson & Hedges Irish Masters 1978,
- Norwich Union Open 1973, 1974,
- Holsten Lager International 1979,
- Pontins Professional 1977,
- Wilsons Classic 1980,
- Pot Black 1970, 1971, 1976.
W ostatnich latach kariery zmagał się z problemami wzrokowymi. Jeden raz osiągnął maksymalny break snookerowy – 147 punktów. Jego ostatnim znaczącym rezultatem był ćwierćfinał British Open w 1987, gdzie przegrał z Jimmym White'em. Karierę zakończył w 1992.
W latach 1990–1996 był prezydentem Światowego Stowarzyszenia Bilarda i Snookera Zawodowego.
Linki zewnętrzne edytuj
- John Spencer, Snooker champion at the forefront of the game's new-found popularity. The Guardian, 2006-06-13. [dostęp 2011-10-01]. (ang.).