Jordi Arrese
Jordi Arrese i Castañé (ur. 29 sierpnia 1964 w Barcelonie) – hiszpański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, srebrny medalista igrzysk olimpijskich z Barcelony (1992).
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
29 sierpnia 1964 | |||||||||
| Wzrost |
175 cm | |||||||||
| Gra |
praworęczna, jednoręczny bekhend | |||||||||
| Status profesjonalny |
1982 | |||||||||
| Zakończenie kariery |
1996 | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
6 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
23 (4 listopada 1991) | |||||||||
| Australian Open |
2R (1990) | |||||||||
| Roland Garros |
3R (1985, 1987, 1990, 1993) | |||||||||
| Wimbledon |
1R (1991) | |||||||||
| US Open |
1R (1990, 1992) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
4 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
62 (14 sierpnia 1995) | |||||||||
| Australian Open |
1R (1990) | |||||||||
| Roland Garros |
2R (1987, 1995, 1996) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Kariera tenisowa edytuj
Kariera zawodowa Arrese przypadła na lata 1982–1996.
W listopadzie 1991 roku zajmował najwyższą pozycję w rankingu światowym w karierze – 23.; w rankingu deblowym najwyżej był u schyłku kariery, na pozycji nr 62. w sierpniu 1995 roku. Wygrał łącznie 6 turniejów rangi ATP World Tour w grze pojedynczej i 4 w grze podwójnej. Specjalizował się w grze z głębi kortu, jego ulubioną nawierzchnią było podłoże ziemne.
W 1986 roku był w półfinale turnieju w Nicei. W 1987 roku w drodze do 3 rundy w wielkoszlemowym French Open wyeliminował czołowego gracza amerykańskiego, Brada Gilberta. W 1988 roku dotarł do półfinału prestiżowego turnieju w Hamburgu, rok później był w półfinale w Rzymie oraz po raz pierwszy w finale, w Madrycie. W lutym 1989 roku debiutował w reprezentacji w Pucharze Davisa w meczu (zwycięskim) z Meksykiem. Arrese wygrał jeden mecz w grze pojedynczej oraz jeden przegrał.
W 1990 roku Hiszpan wygrał pierwsze turnieje ATP World Tour – w San Remo i Pradze. Także dwa turnieje wygrał w kolejnym sezonie (Madryt i brazylijskie Búzios). Trzy dalsze finały – Genua, Hilversum i Ateny – zapewniły mu najwyższe miejsce w karierze w rankingu światowym.
W sezonie 1992 Arrese odniósł jeden z największych sukcesów w karierze. Dotarł do finału gry pojedynczej na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie. W ostatnim meczu turnieju nie sprostał Szwajcarowi Marcowi Rossetowi przegrywając 6:7, 4:6, 6:3, 6:4, 6:8. W tym samym sezonie wygrał piąty turniej w karierze – w Atenach – oraz dotarł do finału w Hilversum. Po raz drugi i ostatni wystąpił także w reprezentacji w Pucharze Davisa – zdobył punkt w pojedynku o pozostanie w grupie światowej przeciwko Izraelowi.
W 1993 roku Hiszpan ponownie triumfował w Atenach. W kolejnych latach nie odnosił już większych sukcesów w grze pojedynczej, docierając nadal najdalej do ćwierćfinałów i półfinałów turniejów.
Nie zerwał kontaktów z tenisem po zakończeniu kariery, od 2003 roku był kapitanem reprezentacji w Pucharze Davisa. W 2004 roku poprowadził zespół do zdobycia trofeum, ale rok później, po znacznie mniej udanym sezonie (Hiszpanie przegrali w 1 rundzie kolejnej edycji rozgrywek, a dalsze prawo gry w grupie światowej uzyskali dopiero po zwycięskich barażach z Włochami) został zwolniony z funkcji kapitana przez krajową federację.
Finały w turniejach ATP World Tour edytuj
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (6–6) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 17 września 1989 | Madryt | Ceglana |  Martín Jaite
|
3:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 1. | 5 sierpnia 1990 | San Remo | Ceglana |  Juan Aguilera
|
6:2, 6:2 |
| Zwycięzca | 2. | 12 sierpnia 1990 | Praga | Ceglana |  Nicklas Kulti
|
7:6, 7:6 |
| Zwycięzca | 3. | 5 maja 1991 | Madryt | Ceglana |  Marcelo Filippini
|
6:2, 6:4 |
| Finalista | 2. | 23 czerwca 1991 | Genua | Ceglana |  Carl-Uwe Steeb
|
3:6, 4:6 |
| Finalista | 3. | 28 lipca 1991 | Hilversum | Ceglana | Magnus Gustafsson
|
7:5, 6:7(2), 6:2, 1:6, 0:6 |
| Finalista | 4. | 6 października 1991 | Ateny | Ceglana | Sergi Bruguera
|
5:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 4. | 3 listopada 1991 | Búzios | Ceglana |  Jaime Oncins
|
1:6, 6:4, 6:0 |
| Finalista | 5. | 26 lipca 1992 | Hilversum | Ceglana |  Karel Nováček
|
2:6, 3:6, 6:2, 5:7 |
| Finalista | 6. | 8 sierpnia 1992 | Barcelona | Ceglana |  Marc Rosset
|
6:7, 4:6, 6:3, 6:4, 6:8 |
| Zwycięzca | 5. | 11 października 1992 | Ateny | Ceglana | Sergi Bruguera
|
7:5, 3:0 krecz |
| Zwycięzca | 6. | 10 października 1993 | Ateny | Ceglana | Alberto Berasategui
|
6:4, 3:6, 6:3 |
Gra podwójna (4–6) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 16 czerwca 1985 | Bolonia | Ceglana | Alberto Tous
|
 Paolo Canè Simone Colombo
|
5:7, 4:6 |
| Zwycięzca | 1. | 13 lipca 1986 | Bordeaux | Ceglana | David de Miguel
|
 Ronald Agénor Mansur Bahrami
|
7:5, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 13 sierpnia 1989 | Praga | Ceglana |  Horst Skoff
|
Petr Korda Tomáš Šmíd
|
6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 3. | 4 sierpnia 1991 | San Marino | Ceglana | Carlos Costa
|
Christian Miniussi Diego Pérez
|
6:3, 3:6, 6:3 |
| Finalista | 2. | 29 sierpnia 1993 | Umag | Ceglana | Francisco Roig
|
 Filip Dewulf Tom Vanhoudt
|
4:6, 5:7 |
| Finalista | 3. | 14 sierpnia 1994 | San Marino | Ceglana | Renzo Furlan
|
 Neil Broad Greg Van Emburgh
|
4:6, 5:7 |
| Finalista | 4. | 18 września 1994 | Bukareszt | Ceglana | José Antonio Conde
|
 Wayne Arthurs Simon Youl
|
4:6, 4:6 |
| Finalista | 5. | 18 czerwca 1995 | Oporto | Ceglana | Àlex Corretja
|
Tomás Carbonell Francisco Roig
|
3:6, 6:7 |
| Finalista | 6. | 6 sierpnia 1995 | Kitzbühel | Ceglana | Wayne Arthurs
|
Francisco Montana Greg Van Emburgh
|
7:6, 3:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 4. | 13 sierpnia 1995 | San Marino | Ceglana | Andrew Kratzmann
|
Pablo Albano Federico Mordegan
|
7:6, 3:6, 6:2 |
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-10-08] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-10-08] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-10-08] (ang.).
- Jordi Arrese Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2014-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 lipca 2009)]. (ang.).