Jurij Bałaszow

rosyjski szachista i trener szachowy

Jurij Bałaszow, ros. Юрий Сергеевич Балашов (ur. 12 marca 1949 w Szadrinsku) – rosyjski szachista i trener szachowy, arcymistrz od 1973 roku.

Jurij Bałaszow
Ilustracja
Jurij Bałaszow, 1973
Data i miejsce urodzenia

12 marca 1949
Szadrinsk

Obywatelstwo

ZSRR
Rosja

Tytuł szachowy

arcymistrz (1973)

Ranking FIDE

2416 (01.06.2022)

Ranking krajowy FIDE

149

Odznaczenia
Order Przyjaźni Narodów

Kariera szachowa edytuj

W roku 1970 zdobył tytuł mistrza Moskwy. W połowie lat 70. awansował do szerokiej światowej czołówki, do której zaliczany był do pierwszych lat 80. Wielokrotnie startował w finałach mistrzostw Związku Radzieckiego, najlepszy wynik (II miejsce za Anatolijem Karpowem) notując w roku 1976 w Moskwie. Czterokrotnie wystąpił w turniejach międzystrefowych (eliminacji mistrzostw świata): Manila (1976) – IX miejsce[1], Rio de Janeiro (1979) – VII[2], Toluca (1982) – IX[3] oraz Taxco de Alarcón (1985) – XVI[4]. W roku 1980 wystąpił w drużynie Związku Radzieckiego na szachowej olimpiadzie w Valletcie, zdobywając dwa złote medale: wraz z drużyną oraz za najlepszy wynik indywidualny na V szachownicy[5]. Był również czterokrotny złotym medalistą drużynowych mistrzostw Europy, które zdobył w latach 1970, 1973, 1977 i 1980[6].

Odniósł wiele turniejowych sukcesów, zwyciężając m.in. w Halle (1976), Lone Pine (1977, wraz z Dragutinem Sahoviciem, Oscarem Panno i Noną Gaprindaszwili), Monachium (1979), Wijk aan Zee (1982, wraz z Johnem Nunnem), Helsinkach (1984), Dortmundzie (1987), Berlinie (turniej Berliner Sommer, 1988) oraz Warszawie (1990).

W 2014 r. zdobył w Katerini srebrny medal mistrzostw świata seniorów (w kategorii powyżej 65 lat)[7].

W 1981 r. był sekundantem Anatolija Karpowa podczas meczu o mistrzostwo świata przeciwko Wiktorowi Korcznojowi, natomiast w 1992 r. znajdował się w zespole Borysa Spasskiego w czasie jego drugiego pojedynku z Bobby Fischerem.

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 stycznia 1979 r., z wynikiem 2600 punktów dzielił wówczas 11–12. miejsce (wspólnie z Vlastimilem Hortem) na światowej liście FIDE[8].

Odznaczenia edytuj

W 1981 r. został odznaczony Orderem Przyjaźni Narodów.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj