Kłębowisko żmij (film)

Kłębowisko żmij (ang. The Snake Pit) – amerykański film psychologiczny z 1948 roku w reżyserii Anatole’a Litvaka na podstawie powieści Mary Jane Ward, z Olivią de Havilland w roli głównej. Zdjęcia kręcono w Kalifornii.

Kłębowisko żmij
The Snake Pit
ilustracja
Gatunek

film psychologiczny

Rok produkcji

1948

Data premiery

4 listopada 1948

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

108 min

Reżyseria

Anatole Litvak

Scenariusz

Frank Partos
Millen Brand

Główne role

Olivia de Havilland
Mark Stevens
Leo Genn
Celeste Holm

Muzyka

Alfred Newman

Zdjęcia

Leo Tover

Produkcja

Robert Bassler
Anatole Litvak
Darryl F. Zanuck

Wytwórnia

20th Century Fox

Opis fabuły edytuj

Bohaterką filmu jest Virginia Cunningham, schizofreniczka wysłana do szpitala psychiatrycznego, gdzie pod opieką doktora Kika próbuje wyleczyć się ze swojej choroby.

Odbiór edytuj

Choć Kłębowisko żmij było z początku zamierzone jako krytyka fatalnych warunków panujących w amerykańskich szpitalach psychiatrycznych i nietolerancji społeczeństwa wobec osób z zaburzeniami psychicznymi[1], oferowało zgoła optymistyczne zakończenie, dowodzące rzekomej skuteczności tychże placówek w leczeniu chorób psychicznych. Z początku spotkało się z entuzjastycznym odbiorem ze strony krytyków filmowych, którzy chwalili twórców za precyzję w pokazaniu przebiegu choroby oraz odważne ujęcie tematu[2].

W latach siedemdziesiątych XX w. zaczęto jednak film poddawać rewizji. Leslie Fishbein zauważa, iż Kłębowisko żmij nie jest opowiadane z punktu widzenia głównej bohaterki, jak w pierwowzorze Ward, a próba ujęcia jej choroby przez filmowców z perspektywy Freudowskiej psychoanalizy stanowi przykład uprzedmiotowienia postaci granej przez Havilland[3]. Mary Ann Doane zauważyła, że Kłębowisko węży wpisuje się w panującą w Stanach Zjednoczonych lat 30. i 40. XX w. fascynację psychoanalizą, która w istocie utrwalała różnicę płci między mężczyznami a kobietami[4].

Nagrody edytuj

Pomimo dwuznacznego przesłania utwór Litvaka znalazł się na liście dziesięciu najlepszych filmów roku National Board of Review, a Havilland została uhonorowana Pucharem Volpiego dla najlepszej aktorki na 10. MFF w Wenecji. Odpowiedzialny za udźwiękowienie filmu Thomas Moulton otrzymał Oscara[5].

Obsada edytuj

Przypisy edytuj

  1. Fishbein 1979 ↓, s. 644.
  2. Fishbein 1979 ↓, s. 643.
  3. Fishbein 1979 ↓, s. 647–648.
  4. Doane 1985 ↓, s. 213.
  5. The Snake Pit - Awards. IMDb. [dostęp 2018-04-12].

Bibliografia edytuj

  • Mary Ann Doane, The Clinical Eye: Medical Discourses in the „Woman’s Film” of the 1940s, „Poetics Today”, 6 (1/2), 1985, s. 205–227.
  • Leslie Fishbein, The Snake Pit (1948): The Sexist Nature of Sanity, „American Quarterly”, 31 (5), 1979, s. 641–665.

Linki zewnętrzne edytuj