Kłopotnica (potok)
Kłopotnica – potok, lewobrzeżny dopływ Wisłoki[2] o długości 14,83 km[3].
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja | |
| Potok | |
| Długość | 14,83 km |
| Ujście | |
| Recypient | Wisłoka |
| Miejsce |
na południe od Załęża |
| Wysokość |
ok. 255 m n.p.m.[1] |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Potok płynie w Beskidzie Niskim i na Pogórzu Jasielskim. Jego źródła znajdują się na wysokości ok. 780 m n.p.m., w zaklęśnięciu północnych stoków Magury Wątkowskiej. Spływa początkowo w kierunku północnym, a następnie północno-wschodnim. W Foluszu przyjmuje swój pierwszy większy prawobrzeżny dopływ – potok Potasówkę z Huty Pielgrzymskiej, spod przełęczy Smyczka. Tu też opuszcza góry i dalej podąża przez połogie tereny Pogórza Jasielskiego, w tym przez Kłopotnicę (przysiółek Pielgrzymki)[4]. W Zawadce Osieckiej przyjmuje dopływy: z lewej potok Czerną z Dobryni, a tuż poniżej z prawej – duży potok o nazwie Pachniczka od Pielgrzymki, którego cieki źródłowe spływają ze stoków Góry Zamkowej (581 m n.p.m.), Smyczki (686 m n.p.m.) i Czerszli (611 m n.p.m.). Poniżej Osieka Jasielskiego, na wysokości ok. 255 m n.p.m. uchodzi do Wisłoki.
Odcinek Kłopotnicy powyżej Folusza płynie bystro w głębokiej, wąskiej i całkowicie zalesionej dolinie o dużym spadku. Natomiast poniżej tej wsi rzeczka płynie znacznie wolniej, meandruje wśród pól i pastwisk, jedynie wzdłuż jej koryta ciągnie się pas łęgów.
Przypisy edytuj
- ↑ Kłopotnica na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-05-09].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 114, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Kłopotnica na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej. Moduł: Obszary dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-05-09].
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
Bibliografia edytuj
- Beskid Niski. Mapa turystyczna 1:50 000, wyd. Compass, Kraków 2004, ISBN 83-89165-54-6;
- Wojciech Krukar, Stanisław Kryciński, Paweł Luboński, Tadeusz A. Olszański i in.: Beskid Niski. Przewodnik, wyd. II poprawione i aktualizowane, Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Pruszków 2002, ISBN 83-85557-98-9;
- Krygowski Władysław: Beskid Niski, Pogórze Ciężkowickie (część wschodnia) i Pogórze Strzyżowsko-Dynowskie (część zachodnia), wyd. II poprawione i uzupełnione, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1977.
Linki zewnętrzne edytuj
- Kłopotnica, znaczny potok, ..., [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 189.