Karol Karski (polityk)
Karol Adam Karski (ur. 13 maja 1966 w Warszawie) – polski polityk, prawnik, nauczyciel akademicki i samorządowiec, profesor nauk społecznych w dyscyplinie nauki prawne, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, w 2005 przewodniczący Rady m.st. Warszawy, poseł na Sejm V i VI kadencji (2005–2011), w 2007 sekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, od 2014 poseł do Parlamentu Europejskiego VIII i IX kadencji.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
13 maja 1966 |
|---|---|
| Poseł do Parlamentu Europejskiego VIII i IX kadencji | |
| Okres |
od 2014 |
| Przynależność polityczna | |
| Przewodniczący Rady m.st. Warszawy | |
| Okres |
od 2005 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
     
| |
Życiorys edytuj
Wykształcenie, działalność zawodowa i naukowa edytuj
W 1990 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego[1], a w 1991 studia w Instytucie Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego[1]. W 1998 uzyskał stopień doktora nauk prawnych na podstawie napisanej pod kierunkiem Zdzisława Galickiego pracy zatytułowanej Rozpad Związku Radzieckiego a prawo międzynarodowe. W 2011 habilitował się w zakresie nauk prawnych na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy zatytułowanej Osoba prawna prawa wewnętrznego jako podmiot prawa międzynarodowego[1]. W 2023 otrzymał tytuł profesora nauk społecznych w dyscyplinie nauki prawne[2].
W 1990 został pracownikiem naukowym Instytutu Prawa Międzynarodowego na Wydziale Prawa i Administracji UW. Powołany na przewodniczącego rady naukowej tego instytutu[3]. W latach 2013–2023 był kierownikiem Zakładu Międzynarodowego Prawa Publicznego[4]. W 2023 objął funkcję kierownika Katedry Prawa Międzynarodowego Publicznego[5]. Na macierzystym wydziale doszedł do stanowiska profesora.
Obejmował także kolejne stanowiska profesorskie w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Białymstoku[1]. Był profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Nauk Społecznych Warszawskiej Wyższej Szkoły Humanistycznej im. Bolesława Prusa[6][1]. Wykładowca prawa międzynarodowego publicznego i prawa europejskiego.
Objął funkcje wiceprzewodniczącego rady Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych oraz wiceprzewodniczącego polskiej sekcji Stowarzyszenia Prawa Międzynarodowego[7]. Powoływany w skład Komisji Rewizyjnej Fundacji Uniwersytetu Warszawskiego[8]. W 2023 wybrany do Komitetu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk[9]. Jest autorem ponad 200 publikacji naukowych z zakresu prawa międzynarodowego i europejskiego[10].
Działalność polityczna edytuj
W trakcie obozu zerowego jeszcze przed rozpoczęciem studiów wstąpił do Zrzeszenia Studentów Polskich. Według Włodzimierza Czarzastego w organizacji tej był działaczem szczebla centralnego, pełniąc m.in. funkcję przewodniczącego głównej komisji rewizyjnej[11]. Sam Karol Karski temu zaprzeczał. Za działalność w ZSP w 2001 został odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Złotym Krzyżem Zasługi[12]. W 1988 z rekomendacji ZSP wszedł do Rady Narodowej dzielnicy Żoliborz.
Od 1994 działał w warszawskim samorządzie. Zasiadał w radzie gminy Warszawa-Centrum oraz Dzielnicy Żoliborz. W latach 1994–1998 był wiceprzewodniczącym sejmiku samorządowego województwa warszawskiego. Od 2002 zasiadał w Radzie m.st. Warszawy, w której pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego (2002–2005) i przewodniczącego (2005). Pełnił funkcję wiceprezydenta Komitetu Regionów Unii Europejskiej (2004–2005). Był członkiem Zespołu Polityki Europejskiej Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego oraz wiceprzewodniczącym Forum Zrównoważonego Rozwoju Rady Europejskich Gmin i Regionów.
Według Włodzimierza Czarzastego i „Tygodnika Powszechnego” był członkiem Stowarzyszenia „Ordynacka”[13]. Karol Karski temu zaprzeczał, twierdząc, że był tylko na jednym z zebrań tego stowarzyszenia. Działał w Porozumieniu Centrum, z którego w 2000 odszedł do Ruchu Społecznego AWS. Później przystąpił do Prawa i Sprawiedliwości, gdzie w 2006 objął funkcję rzecznika dyscyplinarnego[14].
W wyborach parlamentarnych w 2005 został wybrany do Sejmu w okręgu warszawskim z listy PiS, zdobywając 2953 głosy[15]. W Sejmie V kadencji pełnił funkcję przewodniczącego Komisji do spraw Unii Europejskiej oraz komisji nadzwyczajnej do rozpatrzenia prezydenckiego projektu ustawy lustracyjnej. Był też przewodniczącym i sprawozdawcą komisji nadzwyczajnej, która zajmowała się nowelizacją Konstytucji RP dotyczącą określenia zakresu dopuszczalności i procedur ekstradycji, w tym wprowadzenia zasad wykonywania europejskiego nakazu aresztowania oraz zasad współpracy Polski z Międzynarodowym Trybunałem Karnym. Przewodniczył delegacji Sejmu i Senatu do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. W latach 2006–2007 był wiceprzewodniczącym działającej w jego ramach podkomisji do spraw przeciwdziałania przestępczości i walki z terroryzmem. W 2007 został wiceprzewodniczącym Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. Od 2005 był też przewodniczącym delegacji Sejmu i Senatu do Eurośródziemnomorskiego Zgromadzenia Parlamentarnego. Od 6 września 2007 do 21 listopada 2007 pełnił funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.
W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 3524 głosy. W VI kadencji został ponownie członkiem prezydium Klubu Parlamentarnego PiS, gdzie odpowiadał za sprawy zagraniczne. W latach 2007–2009 był wiceprzewodniczącym Komisji ds. Unii Europejskiej, następnie objął funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych.
W 2008 złożył zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa przez pilota, który odmówił przelotu do Tbilisi samolotu z prezydentem Lechem Kaczyńskim (prokurator stwierdził brak znamion czynu zabronionego)[16][17]. W listopadzie 2010 cypryjski sąd zasądził od niego solidarnie z Łukaszem Zbonikowskim odszkodowanie za zniszczenie wózków golfowych, do czego miało dojść w trakcie służbowego wyjazdu parlamentarzystów na Cypr w listopadzie 2008[18].
W 2011 nie został ponownie wybrany do Sejmu (zdobył 2736 głosów)[19]. Był członkiem komitetu naukowego II i III Konferencji Smoleńskiej z lat 2013–2014, skupiającej osoby zajmujące się katastrofą samolotu Tu-154 w Smoleńsku z 10 kwietnia 2010[20][21]. W 2014 uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji z okręgu obejmującego województwo warmińsko-mazurskie oraz województwo podlaskie, zdobywając 67 997 głosów[22]. W wyborach w 2019 skutecznie ubiegał się o reelekcję, otrzymując 184 054 głosy[23]. W PE dołączył do grupy Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy, wybierany na stanowisko kwestora Europarlamentu[24].
Życie prywatne edytuj
Syn Zbigniewa i Ludgardy[25]. Od 2007 żonaty z Elżbietą[26].
Odznaczenia i wyróżnienia edytuj
- Złoty Krzyż Zasługi (2001)[27][12]
- Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005)[28]
- Medal „Pro Patria” (2016)[29]
- Złoty Medal Fridtjofa Nansena (2016)[30]
- Medal „Za zasługi dla Stowarzyszenia Kombatantów Misji Pokojowych ONZ” (2016)[31]
- Srebrny Medal za Długoletnią Służbę (2018)[32]
- Odznaka „Zasłużony dla Warszawy” (2005)[33]
- Orzeł „Wprost” (2021, 2023)[34][35]
- Doktoraty honoris causa: Uniwersytetu Europejskiego w Kijowie[3], Akademii Finansów w Erywaniu[30], Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. Mychajła Drahomanowa w Kijowie[3], Akademii Adwokatury Ukrainy w Kijowie[3], Uniwersytetu Europejskiego w Tbilisi[36], uniwersytetu SDASU w Tbilisi[37], Donieckiego Uniwersytetu Narodowego[3], Wyższej Szkoły Zarządzania Bezpieczeństwem w Koszycach[38], Uniwersytetu im. Angeła Kynczewa w Ruse[32][39], East European University w Tbilisi[40] oraz Lwowskiego Uniwersytetu Handu i Ekonomii[41]
- Tytuł profesora honorowego Wisconsin International University in Ukraine[3]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Karol Karski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-11-12].[martwy link]
- ↑ Uroczystość wręczenia nominacji profesorskich. prezydent.pl, 14 czerwca 2023. [dostęp 2023-06-15].
- ↑ a b c d e f Prof. Karol Karski doktorem honoris causa Donieckiego Uniwersytetu Narodowego. ecrgroup.eu, 17 października 2016. [dostęp 2016-10-17].
- ↑ Zakład Międzynarodowego Prawa Publicznego. uw.edu.pl. [dostęp 2013-04-14].
- ↑ Katedra Prawa Międzynarodowego Publicznego. uw.edu.pl. [dostęp 2023-11-27].
- ↑ Warszawska Wyższa Szkoła Humanistyczna im. Bolesława Prusa. wwsh.edu.pl. [dostęp 2013-04-18].
- ↑ International Law Association: Polish branch. ila-hq.org. [dostęp 2014-04-19].
- ↑ Zarząd. Fundacja Uniwersytetu Warszawskiego. [dostęp 2021-02-17].
- ↑ Informacja o wynikach wyborów do Komitetów Naukowych Polskiej Akademii Nauk: Komitet Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. pan.pl, 27 listopada 2023. [dostęp 2023-11-27].
- ↑ Dr hab. Karol Karski. Polska Bibliografia Naukowa. [dostęp 2023-06-15].
- ↑ Czarzasty do Karskiego: Karolu, my Cię do serca przytulimy. dziennik.pl, 29 listopada 2007. [dostęp 2011-04-09].
- ↑ a b Ordery i odznaczenia dla zasłużonych działaczy Zrzeszenia Studentów Polskich. prezydent.pl, 7 marca 2001. [dostęp 2011-04-09].
- ↑ Razem w życiu jest łatwiej. tygodnik.com.pl, 9 marca 2003. [dostęp 2011-04-09].
- ↑ Informacje na stronie PiS. [dostęp 2011-04-09].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2011-04-09].
- ↑ Pilot, który nie słuchał prezydenta, nie poniesie kary. interia.pl, 4 grudnia 2008. [dostęp 2011-04-09].
- ↑ Pilot prezydenta stanie przed sądem?. mf24.pl, 24 sierpnia 2008. [dostęp 2022-11-12].
- ↑ Posłowie PiS zapłacą za zniszczone wózki hotelowe?. gazeta.pl, 26 stycznia 2011. [dostęp 2011-04-09].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2011-10-24].
- ↑ II Konferencja Smoleńska 2013. konferencja.home.pl, 2013. [dostęp 2014-10-20].
- ↑ III Konferencja Smoleńska 2014. konferencja.home.pl, 2014. [dostęp 2014-10-20].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2014-05-27].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-27].
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2020-05-14].
- ↑ Dane osoby z katalogu funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2022-06-21].
- ↑ Poseł Karski jest już żonaty. dziennik.pl, 13 października 2007. [dostęp 2020-12-14].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 marca 2001 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2001 r. nr 14, poz. 232).
- ↑ Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2022-04-04].
- ↑ Międzynarodowa XVIII Doroczna Sesja Katyńska. udskior.gov.pl, 19 kwietnia 2016. [dostęp 2016-08-18].
- ↑ a b Prof. Karol Karski z wizytą w Armenii. ecrg.pl, 2016. [dostęp 2016-08-18].
- ↑ Odznaczenia SKMP ONZ dla pracowników nauki. skmponz.pl, 9 lutego 2016. [dostęp 2021-04-20].
- ↑ a b Grażyna Bałtruszajtys: Kronika Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego 2017–2018. studiaiuridica.pl, 14 czerwca 2021. [dostęp 2021-06-28].
- ↑ Ewidencja wyróżnień „Zasłużony dla Warszawy”. bip.warszawa.pl. [dostęp 2021-12-25].
- ↑ Dariusz Grzędziński: Edukacja na nowo. Wyróżnieni Orłami Wprost mówią o spersonalizowanych metodach nauczania. wprost.pl, 31 maja 2021. [dostęp 2021-06-03].
- ↑ Podlaskie Orły przyznane. Nagradzamy liderów regionu. wprost.pl, marzec 2023. [dostęp 2023-03-31].
- ↑ Prof. Karol Karski doktorem honoris causa Uniwersytetu Europejskiego w Tbilisi. ecrgroup.eu, 22 stycznia 2016. [dostęp 2016-08-18].
- ↑ Prof. Karol Karski doktorem honoris causa Uniwersytetu Davida Aghmashenebeli w Tbilisi. ecrg.pl, 2016. [dostęp 2016-08-18].
- ↑ Udelenie čestného titulu Doctor honoris causa a promócie prvých absolventov podiplomového štúdia „Masters of Law” – LL.M. na pôde VŠBM v Košiciach. vsbm.sk, 9 grudnia 2016. [dostęp 2016-12-12]. (słow.).
- ↑ Новини: Проф. Карол Карски е най-новият носител на почетното звание „DOCTOR HONORIS CAUSA на Русенския университет”. uni-ruse.bg, 26 maja 2017. [dostęp 2017-05-28]. (bułg.).
- ↑ Members of European Parliament and Council of Europe were awarded with the title of Honorary Doctor of East European University. uni-eeu.edu.ge, 15 grudnia 2018. [dostęp 2021-04-22].
- ↑ Професору Каролю КАРСЬКОМУ присвоєно доктор „Honoris Causa”. lute.lviv.ua, 20 października 2023. [dostęp 2023-10-25]. (ukr.).
Bibliografia edytuj
- Strona sejmowa posła VI kadencji. [dostęp 2011-04-09].