Keith O’Brien

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	5 sierpnia 1985
Konsekrator	Gordon Joseph Gray
Współkonsekratorzy	Bruno Heim; Thomas Winning
Konsekrowani biskupi
Kevin Rafferty	15 sierpnia 1990
Ian Murray	7 grudnia 1999
John Cunningham	28 maja 2004
Joseph Toal	8 grudnia 2008
Malachy John Goltok	19 maja 2011
Hugh Gilbert	15 sierpnia 2011
Stephen Robson	9 czerwca 2012
Współkonsekrowani biskupi
Roderick Wright	15 stycznia 1991

Keith Michael Patrick O’Brien
	Kardynał prezbiter
	Serve the Lord with gladness; Służcie Panu z weselem
Kraj działania	Szkocja
Data i miejsce urodzenia	17 marca 1938 ; Ballycastle
Data i miejsce śmierci	19 marca 2018 ; Newcastle upon Tyne
	Arcybiskup metropolita St Andrews i Edynburga
Okres sprawowania	1985–2013
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	3 kwietnia 1965
Nominacja biskupia	30 maja 1985; arcybiskup metropolita St Andrews i Edynburga
Sakra biskupia	5 sierpnia 1985
Kreacja kardynalska	21 października 2003; Jan Paweł II
Kościół tytularny	Ss. Gioacchino ed Anna al Tuscolano
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Keith Michael Patrick O’Brien (ur. 17 marca 1938 w Ballycastle, zm. 19 marca 2018 w Newcastle upon Tyne^[1]) – szkocki duchowny katolicki, arcybiskup metropolita St Andrews i Edynburga i przewodniczący Konferencji Biskupów Szkocji, kardynał.

Życiorys edytuj

Studiował na uniwersytecie i seminarium w Edynburgu; przyjął święcenia kapłańskie (również w Edynburgu) z rąk kardynała Gordona Graya 3 kwietnia 1965. Przez 20 lat prowadził działalność duszpasterską w archidiecezji Saint Andrews i Edynburg; był także kapelanem w kilku szkołach.

30 maja 1985 został mianowany arcybiskupem Saint Andrews i Edynburga; sakry biskupiej udzielił mu 5 sierpnia 1985 odchodzący w stan spoczynku metropolita kardynał Gray. W 1996 pełnił krótko obowiązki administratora apostolskiego diecezji Argyll. Wziął udział w II specjalnej sesji Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, poświęconej Kościołowi europejskiemu (październik 1999). Był związany z zakonami Kawalerów Maltańskich (Baliw Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji) i Rycerzy Grobu Pańskiego w Jerozolimie (Kawaler Krzyża Wielkiego).

W latach 2002–2012 był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Szkocji.

21 października 2003 Jan Paweł II mianował go kardynałem z tytułem prezbitera Santi Gioacchino e Anna al Tuscolano.

Brał udział w konklawe 2005, które wybrało papieża Benedykta XVI. 25 lutego 2013 papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z urzędu arcybiskupa złożoną ze względu na wiek. O’Brien zrezygnował także dobrowolnie z udziału w konklawe 2013 z powodu oskarżeń o udział w aferach homoseksualnych^[2].

20 marca 2015 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z wszystkich uprawnień przysługujących mu jako kardynałowi Świętego Kościoła Rzymskiego. O’Brien zachował do śmierci honorowy tytuł kardynała, wraz z kościołem tytularnym, jednak bez prawa do udziału w konklawe, w zgromadzeniach konsystorza i jakichkolwiek innych publicznych wydarzeniach z życia Kościoła^[3]. 17 marca 2018 O’Brien ukończył 80 lat, osiągając wiek równoznaczny z utratą prawa udziału w konklawe niezależnie od tej rezygnacji. Zmarł dwa dni później.

Przypisy edytuj

↑ Cardinal Keith O'Brien dies after fall, bbc.com (dostęp: 19 marca 2018).
↑ W. Brytania: kard. Keith O’Brien rezygnuje z godności arcybiskupiej
↑ Pope confirms Cardinal O’Brien will play no further public church role. 2015-03-20. [dostęp 2015-03-20].

Bibliografia edytuj

sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
Keith O’Brien [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2015-07-24] (ang.).

[1] Cardinal Keith O'Brien dies after fall, bbc.com (dostęp: 19 marca 2018).

[2] W. Brytania: kard. Keith O’Brien rezygnuje z godności arcybiskupiej

[3] Pope confirms Cardinal O’Brien will play no further public church role. 2015-03-20. [dostęp 2015-03-20].

[1]

[2]

[3]