Kerrin Lee-Gartner

kanadyjska narciarka alpejska

Kerrin Anne Lee-Gartner (ur. 21 września 1966 w Trail) – kanadyjska narciarka alpejska, mistrzyni olimpijska.

Kerrin Lee-Gartner
Data i miejsce urodzenia

21 września 1966
Trail

Klub

Red Mountain Racers

Debiut w PŚ

Sezon 1981/1982

Pierwsze punkty w PŚ

10.03 1985, Banff
(14. miejsce – super G)

Pierwsze podium w PŚ

18.12 1990, Altenmarkt (3. miejsce – zjazd)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Igrzyska olimpijskie
złoto Albertville 1992 Zjazd
Puchar Świata (Zjazd)
3. miejsce
1992/1993

Kariera edytuj

Do reprezentacji Kanady Kerrin Lee-Gartner powołana została w sezonie 1981/1982. W zawodach Pucharu Świata pierwsze punkty wywalczyła jednak 10 marca 1985 roku w Banff, zajmując 14. miejsce w supergigancie. W kolejnych latach łącznie sześć razy stawała na podium zawodów tego cyklu, po raz pierwszy dokonując tego 18 grudnia 1990 roku w Altenmarkt, gdzie była trzecia w zjeździe. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Katharina Gutensohn z RFN oraz Austriaczka Petra Kronberger. Następnie zajmowała drugie miejsce w zjeździe 7 marca 1992 roku w Vail, drugie w supergigancie 15 marca 1992 oku w Panoramie, trzecie w zjeździe 12 grudnia 1992 roku w Vail, drugie w zjeździe 26 lutego 1993 roku w Veysonnaz oraz trzecie w supergigancie 15 stycznia 1994 roku w Cortina d’Ampezzo. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1992/1993, kiedy była dziewiąta w klasyfikacji generalnej i trzecia w klasyfikacji zjazdu, ulegając tylko dwóm Niemkom: Katii Seizinger oraz Reginie Häusl. Była też między innymi czwarta w klasyfikacji zjazdu w sezonie 1991/1992.

Wielokrotnie startowała na mistrzostwach świata, najlepszy wynik osiągając na rozgrywanych w 1993 roku mistrzostwach świata w Morioce, gdzie była czwarta w supergigancie. W zawodach tych walkę o podium przegrała z Norweżką Astrid Lødemel o 0,14 sekundy. Zajmowała także siódmą pozycję w biegu zjazdowym podczas mistrzostw świata w Vail w 1989 roku i rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Saalbach-Hinterglemm. W 1988 roku brała udział w igrzyskach olimpijskich w Calgary, zajmując między innymi ósme miejsce w kombinacji. Największy sukces w karierze odniosła jednak na igrzyskach olimpijskich w Albertville w 1992 roku, gdzie zwyciężyła w zjeździe. W zawodach tych o 0,05 sekundy wyprzedziła Hilary Lindh z USA, a o 0,09 sekundy pokonała Austriaczkę Veronikę Wallinger. Był to pierwszy w historii złoty medal dla Kanady w tej konkurencji oraz pierwszy tytuł mistrzyni olimpijskiej w tej konkurencji wywalczony przez zawodniczkę spoza Europy. Na tej samej imprezie była też szósta w supergigancie, a w kombinacji została zdyskwalifikowana. Wystąpiła również na igrzyskach w Lillehammer w 1994 roku, gdzie zajęła czternaste miejsce w zjeździe i ósme w supergigancie. W 1994 roku zakończyła karierę.

Kilkukrotnie zdobywała medale mistrzostw Kanady, w tym złote w zjeździe w latach 1991, 1992 i 1993[1]. Po zakończeniu kariery pracowała między innymi jako komentator sportowy dla kanadyjskiej stacji CBC.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie   edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
15. 19 lutego 1988   Calgary Zjazd 1:25,86 min +2,21 s   Marina Kiehl
8. 21 lutego 1988   Calgary Kombinacja 29,25 pkt +36,01 pkt   Anita Wachter
23. 22 lutego 1988   Calgary Supergigant 1:19,03 min +3,08 s   Sigrid Wolf
17. 24 lutego 1988   Calgary Gigant 2:06,49 min +6,83 s   Vreni Schneider
DSQ 26 lutego 1988   Calgary Slalom 1:36,69 min -   Vreni Schneider
DSQ 13 lutego 1992   Albertville Kombinacja 2,55 pkt -   Petra Kronberger
1.  15 lutego 1992   Albertville Zjazd 1:52,55 min - -
6. 18 lutego 1992   Albertville Supergigant 1:21,22 min +2,54 s   Deborah Compagnoni
8. 15 lutego 1994   Lillehammer Supergigant 1:22,15 min +0,83 s   Diann Roffe
19. 19 lutego 1994   Lillehammer Zjazd 1:35,93 min +2,29 s   Katja Seizinger

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
DNF 4 lutego 1985   Bormio Kombinacja 18,72 pkt -   Erika Hess
DNF 9 lutego 1985   Bormio Slalom 1:29,58 min -   Perrine Pelen
9. 2 lutego 1989   Vail Kombinacja 5,65 pkt +53,59 pkt   Tamara McKinney
7. 5 lutego 1989   Vail Zjazd 1:46,50 min +1,95 s   Maria Walliser
20. 8 lutego 1989   Vail Supergigant 1:19,46 min ?   Ulrike Maier
DNF 11 lutego 1989   Vail Gigant 2:29,37 min -   Vreni Schneider
7. 26 stycznia 1991   Saalbach Zjazd 1:29,12 min +0,90 s   Petra Kronberger
16. 29 stycznia 1991   Saalbach Supergigant 1:08,72 min ?   Ulrike Maier
DNF 31 stycznia 1991   Saalbach Kombinacja 26,45 pkt -   Chantal Bournissen
24. 2 lutego 1991   Saalbach Gigant 2:07,45 min ?   Pernilla Wiberg
17. 5 lutego 1993   Morioka Kombinacja 3,39 pkt ?   Miriam Vogt
23. 10 lutego 1993   Morioka Gigant 2:17,59 min +4,92 s   Carole Merle
9. 11 lutego 1993   Morioka Zjazd 1:27,38 min +1,03 s   Kate Pace
4. 14 lutego 1993   Morioka Supergigant 1:33,52 min +0,69 s   Katja Seizinger

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium edytuj

  1.   Altenmarkt18 grudnia 1990 (zjazd) – 3. miejsce
  2.   Vail7 marca 1992 (zjazd) – 2. miejsce
  3.   Panorama15 marca 1992 (supergigant) – 2. miejsce
  4.   Vail12 grudnia 1992 (zjazd) – 3. miejsce
  5.   Veysonnaz26 lutego 1993 (zjazd) – 2. miejsce
  6.   Cortina d’Ampezzo15 stycznia 1994 (supergigant) – 3. miejsce

Bibliografia edytuj

Przypisy edytuj