Kościół św. Jana Chrzciciela w Jekaterynburgu

Ormiański kościół św. Jana Chrzciciela w Jekaterynburgu, zwany też kościołem św. Jana Karapeta (ros. Церковь Святого Карапета, orm. Եկատերինբուրգի Սուրբ Կարապետ եկեղեցի) – kościół Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego znajdujący się w rosyjskim mieście Jekaterynburg.

Ormiański kościół św. Jana Chrzciciela
Церковь Святого Карапета
kościół
Ilustracja
Եկատերինբուրգի Սուրբ Կարապետ եկեղեցի
(nazwa w języku ormiańskim)
Państwo

 Rosja

Obwód

 swierdłowski

Miejscowość

Jekaterynburg

Wyznanie

przedchalcedońskie

Kościół

Apostolski Kościół Ormiański

Diecezja

Nowego Nachiczewanu i Rosji

Wezwanie

św. Jan Chrzciciel

Położenie na mapie Jekaterynburga
Mapa konturowa Jekaterynburga, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ormiański kościół św. Jana Chrzciciela”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Ormiański kościół św. Jana Chrzciciela”
Położenie na mapie obwodu swierdłowskiego
Mapa konturowa obwodu swierdłowskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Ormiański kościół św. Jana Chrzciciela”
Ziemia56°49′15,5″N 60°37′03,5″E/56,820972 60,617639

Historia edytuj

Na terenie obwodu swierdłowskiego mieszka oficjalnie (według danych rosyjskiego spisu powszechnego z 2010 roku) 11 501 osób przyznających się do narodowości ormiańskiej[1][2]. Źródła zbliżone do kręgów diaspory ormiańskiej w Rosji podają natomiast, że w samym obwodzie swierdłowskim liczba ta może być prawie dwukrotnie wyższa i sięgać około 20 tysięcy osób[3]. Biorąc pod uwagę tak dużą liczbę potencjalnych wiernych, brak na tym terenie świątyni Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego był uważany za poważny problem dla miejscowych Ormian[3]. 23 marca 2005 roku gubernator obwodu, Eduard Rossel udał się z dwudniową wizytą do Armenii, gdzie m.in. spotkał się z katolikosem Karekinem II[4]. W czasie wizyty gubernator przedstawił katolikosowi sytuację społeczno-religijną w regionie oraz zapewnił o wsparciu jego administracji dla projektu wzniesienia ormiańskiej świątyni w Jekaterynburgu[4]. Budowa ta według ówczesnych ustaleń miała się zakończyć do 2006 roku, jednocześnie Rossel zaprosił Karekina II do złożenia wizyty w obwodzie swierdłowskim[4]. Pierwsze plany budowy i zabiegi mające na celu wzniesienie świątyni zaczęły się jeszcze w 2002 roku[5]. W sierpniu 2003 roku rozpoczęto przygotowywanie formalności oraz zwrócono się do władz o wydanie potrzebnych zezwoleń[6]. Budowa rozpoczęła się w 2004 roku[7]. W uroczystym wmurowaniu kamienia węgielnego wziął udział ordynariusz diecezjy Nowego Nachiczewanu i Rosji, Ezras[7]. Początkowo planowano, że świątynię uda się oddać do użytku do 2006 roku[6][4]. Miało się to zbiec z obchodzonym w 2006 roku na terenie Federacji Rosyjskiej Rokiem Armenii[8]. Kościół miał zostać poświęcony św. Janowi Chrzcicielowi, zwanemu w tradycji ormiańskiej św. Janem Karapetem (Janem Prekursorem)[3][9][10].

Sama budowa sfinansowana została, oprócz źródeł kościelnych, głównie ze zbiórek pieniędzy przeprowadzanych wśród wiernych[11][5]. W 2005 roku ogłoszono, że kościół znalazł się na liście obiektów, których budowę wspiera gubernator obwodu swierdłowskiego, Eduard Rossel[12]. Władze różnego szczebla nie tylko nie utrudniały budowy kościoła, ale jeszcze wyrażały swe poparcie dla tej idei, chcąc podkreślić, że Jekaterynburg i obwód swierdłowski są miejscem w którym spotykają się różne kultury i religie[13]. W październiku 2008 roku gubernator Rossel spotkał się z budowniczymi kościoła by poznać szczegóły dotyczące budowy[14]. Po spotkaniu przyznał, że jest to jego ulubiona świątynia w Jekaterynburgu, zwracając też uwagę, że jest ona finansowana głównie z datków wiernych, a nie za pieniądze lokalnych oligarchów[14]. Z powodu ograniczeń finansowych ostateczny termin ukończenia wszystkich prac cały czas się przeciągał i kolejne terminy (2006, 2009, 2010) okazywały się niemożliwe do dotrzymania[5][15]. W 2009 rozpoczęto prace wykończeniowe, w tym m.in. wykonywanie malowideł na kopule i ścianach kościoła[14]. 23 października 2010 roku na terenie kościoła doszło do pożaru[16]. Przyczyną było zwarcie instalacji elektrycznej, na szczęście dla jekaterynburskich Ormian nie odnotowano większych strat[16].

Wznoszenie ormiańskiego kościoła św. Jana Chrzciciela w Jekaterynburgu finansowane było i jest przede wszystkim z darów wiernych, a były to zarówno ofiary pieniężne jak i materialne (np. materiały budowlane)[17]. Źródła bliskie diasporze ormiańskiej wskazują, że w 2012 roku, kościół nie jest jeszcze w pełni ukończony i w jego wnętrzach nadal trwają prace wykończeniowe[18]. Społeczność skupiona wokół świątyni prowadzi aktywną działalność oświatowo-kulturalną[18]. Organizowane są lekcje nauki języka ormiańskiego, w soboty odbywają się spotkania dla młodzieży[18]. Działa też szkoła niedzielna mająca na celu pielęgnację tradycji i kultury Armenii[6]. Powstała ona w 1994 roku, naukę podejmuje w niej około 100 dzieci[19]. Szkoła prowadzi zajęcia nie tylko dla dzieci i młodzieży, ale także dla osób dorosłych[19]. Program przewiduje naukę historii Armenii, tradycyjnych pieśni i tańców ormiańskich oraz języka[19]. Stowarzyszenie skupione wokół parafii prowadzi także działalność charytatywną i socjalną[20]. Obchodzone są też różnego rodzaju święta ormiańskie[18][21]. Obchodzone są też różnego rodzaju święta ormiańskie[18]. Co roku, 24 kwietnia, szczególnie podniośle przeżywany jest Dzień Pamięci o Ludobójstwie[18][5].

Charakterystyka edytuj

Ormiański kościół św. Jana Chrzciciela w Jekaterynburgu został wykonany zgodnie z tradycyjnymi kanonami sakralnej architektury Apotolskiego Kościoła Ormiańskiego[7]. Za wzór posłużyły świątynie wzniesione od V do VII wieku[7]. Rzecz miała się podobnie z dekoracjami i ornamentami, choć w tym przypadku użyto również rozwiązań z późniejszych epok[7]. Autorem projektu architektonicznego był Hakop Gasparjan[17]. Kościół pierwotnie miał być wzniesiony z tufu wapiennego, który jest tradycyjnym budulcem świątyń ormiańskich[7][3]. Ostatecznie jednak wykonany został z lokalnego materiału budowlanego, który będzie mógł sprostać miejscowemu, surowemu klimatowi i niskim temperaturom[7]. Tuf wapienny, specjalnie sprowadzony z Armenii (z okolic Armawiru), został natomiast wykorzystany do pokrycia ścian świątyni[17]. Z uwagi na konflikt z Azerbejdżanem i zamkniętą granicę, materiały te musiały być transportowane przez gruziński port Poti do Noworosyjska, stamtąd do Kirowa, skąd na ciężarówkach przewiezione zostały do Jekaterynburga[17]. Kościół może pomieścić około 200 wiernych, a jego wymiary to 15 metrów szerokości i 25 metrów długości[7]. Wysokość świątyni to 33 metry, a zwieńczona jest ona dwoma wieżami[7]. Znajduje się tu także chaczkar, będący podziękowaniem dla mieszkańców Uralu za ich pomoc okazaną w czasie trzęsienia ziemi w Armenii w 1988 roku[17]. Dzwon kościelny został wykonany w jednej z fabryk w Kamieńsku Uralskim[17]. Kościół św. Jana Chrzciciela w Jekaterynburgu jest pierwszą ormiańską świątynią wzniesioną na terenie Uralu[7].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Gks.ru: Информационные материалы об окончательных итогах Всероссийской переписи населения 2010 года. [dostęp 2012-11-06]. (ros.).
  2. Gks.ru: Итоги Всероссийской переписи населения 2010 года в отношении демографических и социально-экономических характеристик отдельных национальностей. [dostęp 2012-11-06]. (ros.).
  3. a b c d Hramrus.h18.ru: Церковь Святого Карапета. [dostęp 2012-11-06]. (ros.).
  4. a b c d Tass-ural.ru: Губернатор Россель встретился с католикосом Гарегином. [dostęp 2012-11-06]. (ros.).
  5. a b c d E1.ru: Масис Назарян, руководитель региональной общественной организации "Армянская община "Ани-Армения", член Общественной палаты Свердловской области. [dostęp 2012-11-06]. (ros.).
  6. a b c Kavkaz-uzel.ru: В Екатеринбурге будут построены армянские церковь и культурный центр. [dostęp 2012-11-06]. (ros.).
  7. a b c d e f g h i j Aniarmenia.ru: Церковь Сурб Карапет. [dostęp 2012-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-15)]. (ros.).
  8. Apiural.ru: К концу 2006 года в Екатеринбурге будет открыта первая армянская церковь. [dostęp 2012-11-06]. (ros.).
  9. Kontynent-Warszawa.pl: Boże Narodzenie i Nowy Rok w tradycji ormiańskiej. [dostęp 2012-11-06]. (pol.).
  10. Chrząszczewski J.: Zarys historii architektury w Armenii. s. 17. [dostęp 2012-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-07)]. (pol.).
  11. Armtown.com: В Екатеринбурге К Концу Года Откроется Армянская Церковь. [dostęp 2012-11-06]. (ros.).
  12. Regnum.ru: В Екатеринбурге будет построена армянская церков. [dostęp 2012-11-06]. (ros.).
  13. Ura.ru: Вечерняя трапеза Левина: разговор по душам, признание в любви и спецрейс из «Кольцово». [dostęp 2012-11-06]. (ros.).
  14. a b c Ura.ru: Россель признался: у него есть любимое место в Екатеринбурге. И сделал намек «всяким там олигархам». [dostęp 2012-11-06]. (ros.).
  15. E1.ru: Началась роспись купола армянского храма в Екатеринбурге. [dostęp 2012-11-06]. (ros.).
  16. a b Ekaterinburg.bezformata.ru: В Екатеринбурге горела армянская церковь. [dostęp 2012-11-06]. (ros.).
  17. a b c d e f Oblgazeta.ru: Уголок Армении на берегу Исети. [dostęp 2012-11-06]. (ros.).
  18. a b c d e f Diaspora-world.info: Масис Назарян: «Нам стоит стремиться к тому, чтобы Диаспора и Республика Армения стали единым целым". [dostęp 2012-11-06]. (ros.).
  19. a b c Aniarmenia.ru: Воскресная школа. [dostęp 2012-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-15)]. (ros.).
  20. Aniarmenia.ru: Социальная Сфера. [dostęp 2012-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-15)]. (ros.).
  21. Eff-com.ru: Армяне Екатеринбурга отметили праздник влюбленных. [dostęp 2012-11-06]. (ros.).

Linki zewnętrzne edytuj