Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Kolonii
Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Kolonii – pofranciszkański kościół klasztorny z XIII wieku, należący do archidiecezji kolońskiej.
| kościół filialny | |||||||||||||||||
.jpg) Kościół pofranciszkański w Kolonii | |||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||
| Adres |
Kolpingplatz 5/11 | ||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
8 grudnia | ||||||||||||||||
| Przedmioty szczególnego kultu | |||||||||||||||||
| Relikwie | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie Kolonii  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Niemiec  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Nadrenii Północnej-Westfalii  | |||||||||||||||||
 50°56′22″N 6°57′18″E/50,939444 6,955000
| |||||||||||||||||
Świątynia pełni funkcję kościoła filialnego przy Parafii Świętych Apostołów w Kolonii[1][2].
Historia edytuj
Pierwsi franciszkanie przybyli do Niemiec przed 1221. W 1226 istniała prowincja teutońska, z której w 1239 wydzielona została prowincja kolońska[3]. Minoryci wznieśli w latach 1245-1260 wczesnogotycki chór, zaś w XIV w. dobudowano trójnawową świątynię, stanowiącą obecnie główny trzon budowli. W czasach rewolucji francuskiej, gdy wojska francuskie zajęły Bawarię, kościół zamieniono na spichlerz. W 1804, w trakcie zawieruchy napoleońskiej, kasacie uległa kolońska prowincja franciszkańska, a jej dobra materialne zsekularyzowano. Kościół znalazł się pod zarządem władz miejskich. Świątynia pełniła funkcję kaplicy przy przytułku oraz kościoła szpitalnego. W 1846 kościół przeszedł na własność kapituły katedralnej. W 1862 przeprowadzono renowację wnętrza, dzięki sumie ofiarowanej przez kupca Johanna Heinricha Richartza. Od 1848 rektorem kościoła był bł. ks. Adolf Kolping, kapelan Kolońskiego Związku Katolickich Czeladników. W 1889 kościół został wyposażony w specjalnie zakupiony późnogotycki ołtarz skrzydłowy. Ołtarz ten wykonany został ok. 1480 w Dolnej Saksonii. W czasie II wojny światowej pożar strawił część wyposażenia. Prace nad przywróceniem przedwojennego wyglądu zakończono w 1958[2]. W 1997 zakupiono nowe organy piszczałkowe firmy Romanus Seifert & Sohn. Gruntowne prace remontowe związane z wymianą dachu przeprowadzono w latach 2009-2010. Z tej okazji wykonano nowy szklany krzyż nad głównym ołtarzem oraz popiersie na grobie bł. Adolfa Kolpinga.
Z klasztoru franciszkańskiego zachowały się maswerki zachodniego skrzydła krużganka, stanowiąc obecnie część ściany Muzeum Sztuki Stosowanej oraz fragmenty ozdobnych malowideł ściennych w kościele.
W kościele znajdują się grobowce błogosławionych Jana Dunsa Szkota oraz Adolfa Kolpinga, przy których modlił się papież Jan Paweł II w czasie swej 1. podróży apostolskiej do Niemiec 15 listopada 1980[4][5].
-
Z lotu ptaka -
fronton -
nawa główna -
nastawa ołtarzowa -
sarkofag Dunsa Szkota -
grobowiec ks. Kolpinga
.jpg)
.JPG)
Przypisy edytuj
- ↑ Pfarrei St. Aposteln. www.erzbistum-koeln.de. [dostęp 2018-06-13]. (niem.).
- ↑ a b St. Mariä Empfängnis, ehem. Minoritenkirche. www.baukunst-nrw.de. [dostęp 2018-06-13]. (niem.).
- ↑ Heribert Holzapfel: Podręcznik historii Zakonu Braci Mniejszych. Kraków: 2012, s. 146-147. ISBN 978-83-7354-426-0. (pol.).
- ↑ Jan Paweł II: Ansprache von Papst Johannes Paul II. an die Kolpinggemeinschaft. Minoritenkirche (Köln), 15. November 1980. Watykan: Libreria Editrice Vaticana, 1980. (niem.).
- ↑ Gabriel Turowski (oprac.): Jan Paweł II dzień po dniu: ilustrowane kalendarium Wielkiego Pontyfikatu 1978-2005. T. 1. Kraków: Biały Kruk, 2005, s. 98-100. ISBN 83-88918-67-2. (pol.).
Bibliografia edytuj
- Heinrich Neu: Die Minoritenkirche zu Köln. Kolonia: Münster-Verlag, 1949. (niem.).
- Bernhard Ridder: Kolpings Grabeskirche, das Familienheiligtum der Kolpingssöhne. Kolonia: Kolping Verlag, 1958. (niem.).