Wikipedia

Dykasteria ds. Biskupów

(Przekierowano z Kongregacja ds. Biskupów)

Dykasteria ds. Biskupów (łac. Dicasterium pro Episcopis) to dykasteria Kurii Rzymskiej, która rekomenduje nowych biskupów i przedstawia nominacje do zatwierdzenia Papieżowi. Do jej zadań należy ustanawianie, dzielenie i łączenie diecezji. Dykasteria przyjmuje także raporty ordynariuszy z pracy i problemów diecezji oraz organizuje ich wizyty ad limina apostolorum (czyli do Watykanu), wymagane co 5 lat wobec biskupów wszystkich krajów.

Tej dykasterii podlega również prałatura personalna Opus Dei, której przewodzi od 23 stycznia 2017 ks. prof. Fernando Ocáriz Braña.

Obecny zarząd Dykasterii edytuj

Historia edytuj

Dykasteria ds. Biskupów jest w prostej linii sukcesorką Świętej Kongregacji Konsystorialnej, aczkolwiek do pontyfikatu Piusa X sprawami dotyczącymi biskupów zajmowało się jeszcze kilka innych kongregacji:

Święta Kongregacja Konsystorialna, której pełna nazwa brzmiała Święta Kongregacja ds. Erygowania Diecezji oraz Prowizji Konsystorialnych, utworzona została przez Sykstusa V bullą Immensa Aeterni Dei z 22 stycznia 1588. Do jej kompetencji należało podejmowanie decyzji w sprawach rozstrzyganych dotąd obligatoryjnie na konsystorzach, takich jak np. tworzenie nowych diecezji, zmienianie granic dotychczasowych, mianowanie biskupów i nadawanie innych beneficjów konsystorialnych. W jej skład wchodziło przeciętnie kilkunastu kardynałów, nadto niektórzy arcybiskupi, biskupi i niżsi rangą prałaci.

W 1908 papież Pius X skupił w rękach Kongregacji Konsystorialnej wszystkie sprawy dotyczące biskupów. W 1967 papież Paweł VI zmienił jej nazwę na „Kongregacja ds. Biskupów”; zmiana ta weszła w życie 1 stycznia 1968. Natomiast papież Jan Paweł II w konstytucji apostolskiej Pastor bonus z 1988 potwierdził jej zakres kompetencji. 5 czerwca 2022 papież Franciszek na mocy konstytucji Praedicate evangelium, przekształcił jej nazwę na „Dykasteria ds. Biskupów”.

Dotychczasowy zarząd Dykasterii edytuj

Kongregacja Konsystorialna edytuj

Obradom Kongregacji przewodniczył początkowo jej dziekan, czyli najstarszy rangą kardynał będący jej członkiem, a pod jego nieobecność funkcję tę automatycznie przejmował kardynał zajmujący kolejne miejsce w porządku starszeństwa. Nie ma dowodu, by w ramach jej struktur formalnie funkcjonował na stałe urząd kardynała prefekta, tak jak we współczesnych kongregacjach, choć za pontyfikatu Grzegorza XV i Urbana VIII kardynał Domenico Ginnasi był tytułowany jako prefekt Kongregacji Konsystorialnej, a za Klemensa VIII funkcję tę pełnił Innico d’Avalos d’Aragona. W 1721 papież Innocenty XIII postanowił, że funkcja prefekta tej kongregacji będzie zarezerwowana dla samego papieża. Taki stan utrzymał się aż do pontyfikatu Pawła VI, jednak od 1908 jeden z kardynałów pełnił urząd sekretarza Kongregacji i w tym charakterze kierował jej bieżącymi pracami. Wcześniej sekretarzem Kongregacji Konsystorialnej był każdorazowy sekretarz Świętego Kolegium Kardynałów.

Prefekci edytuj

Kardynałowie sekretarze (1908–1967):

Prefekci Kongregacji ds. Biskupów (1968–2022) edytuj

Prefekci Dykasterii ds. Biskupów (od 2022) edytuj

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dykasteria_ds._Biskupów&oldid=73432712”