Kongregacja ds. Wód

Święta Kongregacja do spraw Wód (łac. Aquarum Congregatio) – dawna kongregacja kardynalska Kurii Rzymskiej, zajmująca się problematyką regulacji biegu rzek i zaopatrzenia prowincjonalnych miast Państwa Kościelnego w wodę.

Historia edytuj

Kongregacja ds. Wód została utworzona po aneksji Ferrary przez Państwo Kościelne w 1598, jednak dokładna data jej utworzenia nie jest jasna. Z pewnością istniała już na początku pontyfikatu papieża Pawła V (1605–1621). Nie należy jej utożsamiać z Kongregacją ds. Dróg, Mostów i Wodociągów, utworzoną przez Sykstusa V w bulli Immensa Aeterni Dei z 1588. Początkowo została utworzona jako kongregacja doraźna, w celu rozwiązania sporu między Ferrarą a Bolonią o zaopatrzenie w wodę, rychło jednak nabrała stałego charakteru[1]. W drugiej połowie XVII wieku na jej czele stał zawsze bratanek urzędującego papieża (jako superintendent generalny Państwa Kościelnego) lub kardynał sekretarz stanu. W 1817 została połączona z Kongregacją ds. Dróg. Istniała do 1847, gdy papież Pius IX zniósł ją w ramach generalnej reformy systemu rządów w Państwie Kościelnym.

Skład edytuj

W skład Kongregacji ds. Wód wchodziło zazwyczaj kilkunastu kardynałów, kapitan generalny Świętego Kościoła Rzymskiego, komisarz i skarbnik generalny Kamery Apostolskiej oraz sekretarz.

Kongregacje ds. Bagien Pontyjskich i ds. Doliny Chiana edytuj

W ramach Kongregacji ds. Wód funkcjonowały dwie, formalnie wyodrębnione, kongregacje partykularne:

  • Kongregacja ds. Bagien Pontyjskich – zajmująca się problematyką osuszania malarycznych Bagien Pontyjskich w Lacjum. Istniała już za pontyfikatu Urbana VIII, początkowo jako całkowicie samodzielna dykasteria, choć od początku miała wspólnego z Kongregacją ds. Wód sekretarza; najpóźniej w 1657 została włączona w struktury Kongregacji ds. Wód
  • Kongregacja ds. Doliny Chiana – zajmująca się regulacją wód na obszarze Doliny Chiana na pograniczu z Wielkim Księstwem Toskanii.

Lista prefektów Kongregacji ds. Wód (od 1701) edytuj

Przypisy edytuj

  1. Zob. Da Luca, s. 148.

Bibliografia edytuj