Konkurs Piosenki Eurowizji 1962
7. Konkurs Piosenki Eurowizji został zorganizowany 18 marca 1962 w Villa Louvigny w Luksemburgu przez krajowego nadawcę publicznego CLT, dzięki zwycięstwu reprezentanta Luksemburgu podczas konkursu w 1961[1].
| |||||
| Informacje ogólne | |||||
| Finał |
18 marca 1962 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejsce |
Villa Louvigny, | ||||
| Nadawca | |||||
| Prowadzący |
Mireille Delannoy | ||||
| Występ interwałowy |
Achille Zavatta | ||||
| Uczestnicy | |||||
| Łącznie |
16 reprezentacji | ||||
| |||||
| Głosowanie | |||||
| Każdy kraj wyznaczał 10-osobowe jury, które przyznało trzem ulubionym piosenkom kolejno 3,2 lub 1 punkt. Punkty poszczególnych sędziów zsumowano i stworzono punktację krajową. | |||||
| Zero punktów | |||||
| Zwycięzca | |||||
| Reprezentant | |||||
| Piosenka | |||||
| Muzyka |
Roland Valade | ||||
| Tekst |
Claude Henri Vic | ||||
| Konkurs Piosenki Eurowizji | |||||
| |||||
Koncert finałowy prowadziła Mireille Delannoy, a zwyciężczynią została reprezentantka Francji – Isabelle Aubret, który za utwór „Un premier amour” otrzymała 26 punktów[1].
Pierwszy raz w historii konkursu któryś z uczestników zdobył zero punktów, stając się tzw. „nul-pointerem”[1]. W tym roku aż cztery kraje nie zdobyły ani jednego głosu: Austria, Belgia, Holandia i Hiszpania[1].
Po występie Francji nastąpiła krótka przerwa w zasilaniu prądu, która zakłóciła transmisję koncertu w telewizji. Podobna sytuacja miała miejsce w trakcie holenderskiej prezentacji, która z powodu usterki niemal w całości odbyła się w ciemności[1].
Lokalizacja edytuj
Na organizację konkursu w 1962 wybrano Villa Louvigny. Budynek służył jako siedziba nadawcy Compagnie Luxembourgeoise de Télédiffusion, poprzednika RTL Group. Budynek siedziby znajduje się w Municipal Park w dystrykcie Ville Haute[1].
Kraje uczestniczące edytuj
W konkursie uczestniczyli reprezentanci wszystkich 16 nadawców publicznych, którzy brali udział w konkursie w 1961.
W konkursie uczestniczyło kilku wykonawców, którzy brali udział w poprzednich konkursach. Reprezentantem Belgii po raz czwarty został Fud Leclerc, który wcześniej startował w konkursie w 1956, 1958 i 1960. Reprezentujący Francję Jean Philippe brał udział w finale konkursu w 1959. Camillo Felgen i François Deguelt startowali w barwach, kolejno, Luksemburgu i Monako w finale konkursu w 1960.
Każdemu reprezentantowi towarzyszyła orkiestra, którą kierował wyznaczony przez kraj dyrygent.
| George de Godzinsky | Henri Segers | Jean Roderes | Bruno Uher |
|---|---|---|---|
| Kai Mortensen | Ego Kjerrmann | Rolf-Hans Müller | Dolf van der Linden |
| Franck Pourcel | Øivind Bergh | Cédric Dumont | Jože Privšek |
| Wally Stott | Jean Roderes | Cinico Angelini | Raymond Lefèvre |
Wyniki edytuj
| Lp. | Kraj | Język | Artysta | Piosenka | Miejsce | Punkty |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 |  Finlandia
|
fiński | Marion Rung | „Tipi-tii” | 7 | 4 |
| 2 |  Belgia
|
francuski | Fud Leclerc | „Ton nom” | 13 | 0 |
| 3 |  Hiszpania
|
hiszpański | Victor Balaguer | „Llámame” | 13 | 0 |
| 4 |  Austria
|
niemiecki | Eleonore Schwarz | „Nur in der Wiener Luft” | 13 | 0 |
| 5 |  Dania
|
duński | Ellen Winther | „Vuggevise” | 10 | 2 |
| 6 |  Szwecja
|
szwedzki | Inger Berggren | „Sol och vår” | 7 | 4 |
| 7 |  RFN
|
niemiecki | Conny Froboess | „Zwei kleine Italiener” | 6 | 9 |
| 8 |  Holandia
|
niderlandzki | De Spelbrekers | „Katinka” | 13 | 0 |
| 9 |  Francja
|
francuski | Isabelle Aubret | „Un premier amour” | 1 | 26 |
| 10 |  Norwegia
|
norweski | Inger Jacobsen | „Kom sol, kom regn” | 10 | 2 |
| 11 |  Szwajcaria
|
francuski | Jean Philippe | „Le retour” | 10 | 2 |
| 12 |  Jugosławia
|
serbsko-chorwacki | Lola Novaković | „Ne pali svetlo u sumrak” | 4 | 10 |
| 13 |  Wielka Brytania
|
angielski | Ronnie Carroll | „Ring-A-Ding Girl” | 4 | 10 |
| 14 |  Luksemburg
|
francuski | Camillo Felgen | „Petit bonhomme” | 3 | 11 |
| 15 |  Włochy
|
włoski | Claudio Villa | „Addio, addio” | 9 | 3 |
| 16 |  Monako
|
francuski | Francois Deguelt | „Dis rien” | 2 | 13 |
Legenda:
1. miejsce
Tabela wyników edytuj
| Jury | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finlandia | Belgia | Hiszpania | Austria | Dania | Szwecja | Niemcy | Holandia | Francja | Norwegia | Szwajcaria | Jugosławia | Wielka Brytania | Luksemburg | Włochy | Monako | |||||||||||||||||||||||||||||
| Uczestnicy konkursu | Finlandia | 1 | 3 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Belgia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Hiszpania | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Austria | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dania | 1 | 1 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Szwecja | 3 | 1 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Niemcy | 2 | 1 | 2 | 2 | 2 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Holandia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Francja | 2 | 2 | 2 | 3 | 3 | 3 | 3 | 3 | 1 | 1 | 2 | 1 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Norwegia | 2 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Szwajcaria | 2 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jugosławia | 1 | 1 | 2 | 3 | 3 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wielka Brytania | 3 | 1 | 2 | 2 | 2 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Luksemburg | 3 | 3 | 1 | 1 | 3 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Włochy | 1 | 2 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Monako | 3 | 1 | 3 | 1 | 2 | 3 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| KRAJE UPORZĄDKOWANIE WEDŁUG KOLEJNOŚCI WYSTĘPÓW | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Międzynarodowi nadawcy i głosowanie edytuj
Poniższy spis przedstawia kolejność głosowania poszczególnych krajów w 1961 wraz z nazwiskami sekretarzy, którzy przekazywali punkty od swojego państwa, a także nazwiskami komentatorów relacjonujących koncert dla lokalnych telewidzów[18].
- Kolejność głosowania i krajowi sekretarze
Monako – nieznany
Włochy – Enzo Tortora
Luksemburg – nieznany
Wielka Brytania – Alex Macintosh[19]
Jugosławia – Mladen Delić
Szwajcaria – Alexandre Burger
Norwegia – Kari Borg Mannsåker
Francja – nieznany
Holandia – Ger Lugtenburg
Niemcy- nieznany
Szwecja – Tage Danielsson
Dania – Claus Toksvig
Austria – nieznany
Hiszpania – Diego Ramírez Pastor[20]
Belgia – Arlette Vincent[21]
Finlandia – Poppe Berg[22]
- Komentatorzy
- Austria – Emil Kollpacher (ORF)
- Belgia – Nicole Védrès (RTB), Willem Duys(BRT)[21]
- Dania – nieznany (DR TV)
- Finlandia – Aarno Walli (Suomen Televisio)[22]
- Francja – Pierre Tchernia (RTF)[21]
- Hiszpania – Federico Gallo (TVE)[20]
- Holandia – Willem Duys[23] (NTS)
- Jugosławia – Ljubomir Vukadinović (Televizija Beograd), Gordana Bonetti (Televizija Zagreb), Tomaž Terček (Televizija Ljubljana)
- Luksemburg – Pierre Tchernia (Télé-Luxembourg)[21]
- Monako – Roberto Beauvais (Télé Monte Carlo)[21]
- Niemcy – Ruth Kappelsberger (Deutsches Fernsehen)
- Norwegia – Odd Grythe (NRK i NRK P1)
- Szwajcaria – Theodor Haller (TV DRS), Georges Hardy (TSR), Giovanni Bertini (TSI)[21]
- Szwecja – Jan Gabrielsson[24] (Sveriges Radio-TV i SR P1)
- Włochy – Renato Tagliani (Programma Nazionale)
- Wielka Brytania – David Jacobs (BBC TV), Peter Haigh (BBC Light Programme)
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f Eurovision Song Contest 1962. [w:] Europejska Unia Nadawców [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-05-04]. (ang.).
- ↑ Tipi-tii Marion Rung. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- ↑ Ton nom Fud Leclerc. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- ↑ Llámame Victor Balaguer. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- ↑ Nur in der Wiener Luft Eleonore Schwarz. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- ↑ Vuggevise Ellen Winther. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- ↑ Sol och vår Inger Berggren. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- ↑ Zwei kleine Italiener Conny Froboess. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- ↑ Katinka De Spelbrekers. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- ↑ Un premier amour Isabelle Aubret. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- ↑ Kom sol, kom regn Inger Jacobsen. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- ↑ Le retour Jean Philippe. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- ↑ Ne pali svetlo u sumrak Lola Novaković. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- ↑ Ring-A-Ding Girl Ronnie Carroll. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- ↑ Petit bonhomme Camillo Felgen. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- ↑ Addio, addio Claudio Villa. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- ↑ Dis rien François Deguelt. www.4lyrics.com. [dostęp 2013-05-04].
- ↑ Eurovision 1962 Cast and Crew. IMDb. [dostęp 2013-05-04].
- ↑ Gordon Roxburgh „Songs For Europe The United Kingdom at The Eurovision Song Contest Volume One: The 1950s and 1960s”, Telos, UK, 2012, s. 295 isbn=978-1-84583-065-6.
- ↑ a b FORO FESTIVAL DE EUROVISIÓN • Ver Tema – Uribarri comentarista Eurovision 2010. eurosongcontest.phpbb3.es. [dostęp 2013-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-17)]. (hiszp.).
- ↑ a b c d e f CONCOURS EUROVISION DE LA CHANSON 1962. songcontest.free.fr. [dostęp 2013-05-04]. (fr.).
- ↑ a b Selostajat ja taustalaulajat läpi vuosien?. viisukuppila.fi. [dostęp 2013-05-04]. (fiń.).
- ↑ Nederlandse televisiecommentatoren bij het Eurovisie Songfestival. [w:] Eurovision Artists [on-line]. (niderl.).
- ↑ Leif Thorsson. Melodifestivalen genom tiderna (2006), s. 34. Sztokholm: Premium Publishing AB. ISBN 91-89136-29-2.
