Korniej Iwanowicz Czukowski (ros. Корней Иванович Чуковский), właśc. Nikołaj Wasiljewicz Korniejczukow (ros. Николай Васильевич Корнейчуков; ur. 19 marca?/31 marca 1882 w Petersburgu, zm. 28 października 1969 w Pieriediełkinie k. Moskwy) – rosyjski pisarz, teoretyk i historyk literatury, krytyk literacki i tłumacz. Ojciec Nikołaja i Lidii.

Korniej Czukowski
Николай Васильевич Корнейчуков
Korniej Iwanowicz Czukowski
Ilustracja
Portret Kornieja Czukowskiego autorstwa Ilji Riepina, 1910 rok
Imię i nazwisko

Nikołaj Wasiljewicz Korniejczukow

Data i miejsce urodzenia

31 marca 1882
Petersburg

Data i miejsce śmierci

28 października 1969
Pieriediełkino

Narodowość

rosyjska

Język

rosyjski

Dziedzina sztuki

publicystyka, szkice, bajka, tłumaczenia

Ważne dzieła
  • Od dwóch do pięciu
  • Mastierstwo Niekrasowa
  • O Czechowie
  • Krokodyl
Odznaczenia
Nagroda Leninowska
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Twórczość edytuj

 
Znaczek pocztowy Związku Radzieckiego, Korniej Czukowski, 1982 rok (Michel 5164, Scott 5033)

W 1905 roku redagował i wydawał tygodnik satyryczny „Signał”. Rozgłos zyskał wierszowanymi humorystycznymi bajkami dla dzieci, w których posługiwał się kontrastem, nonsensem, egzotycznym kolorytem. Na uwagę zasługują Krokodyl (1917, wyd. pol. 1965), polski wybór Bajki (1936, przekład Władysława Broniewskiego). Dużą popularnością (do 1970 roku – 21 wydań) cieszyła się praca teoretyczna Od dwóch do pięciu (1928, wyd. pol. 1962, adaptacja Wiktora Woroszylskiego), poświęcona językowi dziecięcemu. Ważne miejsce w twórczości Czukowskiego zajmują szkice krytycznoliterackie o współczesnych mu pisarzach i grupach literackich (słynny artykuł z pogranicza eseju i pamfletu Ego-futuristy i kubo-futuristy 1914), zebrane w tomach: Ot Czechowa do naszych dni (1908), Lica i maski (1914), Kniga o sowriemiennych pisatielach (1914), Aleksandr Blok kak czełowiek i poet (1924) i innych. W badaniach literackich Czukowski stosował głównie metodę psychologiczno-biologiczną. Do ważniejszych jego prac jako historyka literatury należą monografie: Mastierstwo Niekrasowa (1952), Ludi i knigi szestidiesiatych godow (1934), wydanie rozszerzone pt. Ludi i knigi (1958), O Czechowie (1967). Czukowski zajmował się także teoretycznymi zagadnieniami sztuki przekładu (Princypy chudożestwiennego pieriewoda z 1919 roku, wydanie rozszerzone Iskusstwo pieriewoda z 1930 roku, kolejne wydanie pt. Wysokoje iskusstwo z 1941 roku) oraz zagadnieniami języka rosyjskiego (Żywoj kak żyźń, 1962). Ponadto jest autorem cennych wspomnień, m.in. Wspomnienia o pisarzach (1959, wyd. pol. 1962), Dniewniki (1991), a także Czukokkała (wyd. pełne 1989). Tłumaczył także utwory, m.in. Walta Whitmana, Marka Twaina, Rudyarda Kiplinga. Był jednym z twórców popularnego w bloku wschodnim czasopisma dla dzieci „Wiesiołyje kartinki”.

Pochowany na Cmentarzu Pieriediełkińskim[1].

Bajki edytuj

 
Postacie z bajek Kornieja Czukowskiego na rosyjskich znaczkach pocztowych

Wierszowe bajki dla dzieci:

  • Limpopo
  • Czarny Piotr
  • Telefon
  • Myjdodziur
  • Karaluszysko
  • Strapienie Małgorzaty
  • Muszka Złotobrzuszka
  • Skradzione słońce

Źródło:[2]

Filmowe adaptacje utworów edytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Filmowe adaptacje utworów Kornieja Czukowskiego.

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj