Kowadełko

	Informacje w projektach siostrzanych
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Definicje słownikowe w Wikisłowniku

Kowadełko (łac. incus) – jedna z trzech kosteczek słuchowych u ssaków. Położona jest w jamie bębenkowej. Przekazuje drgania dźwiękowe z ucha zewnętrznego do ucha wewnętrznego^[1].

Znajduje się w uchu środkowym. Swoją powierzchnią stawową łączy się z główką młoteczka (łac. caput mallei) a odnogą długą (łac. crus longum) jest ruchomo połączona z głową strzemiączka^[1]. Ewolucyjnie wywodzi się z kości kwadratowej gadów, która pierwotnie pochodzi z kości osłaniających pierwszą szparę skrzelową ryb (tryskawkę).

Jego odkrywcą (podobnie jak młoteczka) jest Alessandro Achillini^{[potrzebny przypis]}.

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b Słownik tematyczny. Biologia, cz. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 72, ISBN 978-83-01-16530-7 .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[StB2-1] Słownik tematyczny. Biologia, cz. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 72, ISBN 978-83-01-16530-7 .

[1]