Kristian Ghedina (ur. 20 listopada 1969 w Pieve di Cadore) – włoski narciarz alpejski, trzykrotny medalista mistrzostw świata.

Kristian Ghedina
Ilustracja
Kristian Ghedina na stadionie Opel Arena (2016)
Data i miejsce urodzenia

20 listopada 1969
Pieve di Cadore

Klub

G.S. Fiamme Gialle

Debiut w PŚ

10.12 1988, Val Gardena (19. miejsce - zjazd)

Pierwsze punkty w PŚ

16.12 1989, Val Gardena (3. miejsce - zjazd)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Mistrzostwa świata
srebro Saalbach 1991 Kombinacja
srebro Sierra Nevada 1996 Zjazd
brąz Sestriere 1997 Zjazd
Puchar Świata (Zjazd)
2. miejsce
1994/1995
2. miejsce
1996/1997
2. miejsce
1999/2000
3. miejsce
2001/2002
Strona internetowa

Kariera edytuj

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się w 1987 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Sälen/Hemsedal, gdzie zajął 40. miejsce w gigancie i szóste w zjeździe. Były to jego jedyne starty na imprezach tego cyklu.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 10 grudnia 1988 roku w Val Gardena, zajmując 19. miejsce w zjeździe[1]. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 16 grudnia 1989 toku w tej samej miejscowości, kończąc zjazd na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie dwaj Szwajcarzy: Pirmin Zurbriggen i Franz Heinzer. Łącznie 33 razy stawał na podium, odnosząc przy tym trzynaście zwycięstw, jedno w supergigancie i dwanaście w zjeździe. Pierwszy triumf odniósł 3 lutego 1990 roku w Cortinie d’Ampezzo, a ostatni 14 grudnia 2001 roku w Val Gardena. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonach 1996/1997 i 1999/2000, kiedy zajmował czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej, oraz drugie w klasyfikacji zjazdu. Ponadto w sezonie 1994/1995 także był drugi w klasyfikacji zjazdu, a w sezonie 2001/2002 zajął w niej trzecie miejsce.

Na mistrzostwach świata w Saalbach w 1991 roku wywalczył srebrny medal w kombinacji, rozdzielając Austriaków Stephana Eberhartera i Günthera Madera. Srebrny medal zdobył także w zjeździe podczas mistrzostw świata w Sierra Nevada w 1996 roku, gdzie uplasował się między Austriakiem Patrickiem Ortliebem i Lukiem Alphandem z Francji. Ostatni medal zdobył na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Sestriere w 1997 roku, zajmując trzecie miejsce w zjeździe. Lepsi tam byli tylko Bruno Kernen ze Szwajcarii i Norweg Lasse Kjus. Na tych samych mistrzostwach był też siódmy w supergigancie.

W 1992 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Albertville, zajmując szóste miejsce w kombinacji i jedenaste w zjeździe. Podczas igrzysk w Lillehammer w 1994 roku jego najlepszym wynikiem było szesnaste miejsce w kombinacji. Następnie zajął szóste miejsce w zjeździe i szesnaste w supergigancie na igrzyskach olimpijskich w Nagano w 1998 roku. Wystartował też w zjeździe na igrzyskach w Salt Lake City w 2002 roku i rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Turynie, zajmując odpowiednio 35. i 23. miejsce.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
26. 9 lutego 1992   Albertville Zjazd 1:50,37 +1,91   Patrick Ortlieb
6. 11 lutego 1992   Albertville Kombinacja 14,58 pkt +24,38 pkt   Josef Polig
20. 13 lutego 1994   Lillehammer Zjazd 1:45,75 +1,24   Tommy Moe
16. 15 lutego 1994   Lillehammer Kombinacja 3:17,53 +5,64   Lasse Kjus
DNF2 12 lutego 1998   Nagano Kombinacja 3:08,06   Mario Reiter
6. 13 lutego 1998   Nagano Zjazd 1:50,11 +0,65   Jean-Luc Crétier
16. 16 lutego 1998   Nagano Supergigant 1:34,82 +1,88   Hermann Maier
35. 10 lutego 2002   Salt Lake City Zjazd 1:39,13 +3,41   Fritz Strobl
23. 12 lutego 2006   Turyn Zjazd 1:48,80 +2,18   Antoine Dénériaz

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
9. 23 stycznia 1991   Saalbach Supergigant 1:26,73 +2,66   Stephan Eberharter
2.  30 stycznia 1991   Saalbach Kombinacja 16,28 pkt +10,13 pkt   Stephan Eberharter
13. 11 lutego 1993   Morioka Zjazd 1:32,06 +1,76   Urs Lehmann
14. 13 lutego 1996   Sierra Nevada Supergigant 1:21,80 +1,06   Atle Skårdal
2.  17 lutego 1996   Sierra Nevada Zjazd 2:00,17 +0,27   Patrick Ortlieb
7. 3 lutego 1997   Sestriere Supergigant 1:29,68 +0,64   Atle Skårdal
3.  8 lutego 1997   Sestriere Zjazd 1:51,11 +0,35   Bruno Kernen
10. 2 lutego 1999   Vail/Beaver Creek Supergigant 1:14,53 +1,10   Hermann Maier
  Lasse Kjus
9. 6 lutego 1999   Vail/Beaver Creek Zjazd 1:40,60 +2,19   Hermann Maier
12. 9 lutego 1999   Vail/Beaver Creek Kombinacja 2:43,09 +5,67   Kjetil André Aamodt
23. 31 stycznia 2001   St. Anton Supergigant 1:21,46 +2,23   Daron Rahlves
DNS1 7 lutego 2001   St. Anton Zjazd 1:38,74   Hannes Trinkl
11. 8 lutego 2003   Sankt Moritz Zjazd 1:43,54 +1,68   Michael Walchhofer
46. 29 stycznia 2005   Bormio Supergigant 1:27,55 +5,69   Bode Miller
15. 5 lutego 2005   Bormio Zjazd 1:56,22 +1,64   Bode Miller

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
40. 22 marca 1987   Sälen Gigant 2:31,70 +6,27   Thomas Wolf
6. 26 marca 1987   Hemsedal Zjazd 1:25,72 +0,20   Urs Lehmann

Puchar Świata edytuj

Klasyfikacje końcowe sezonu edytuj

Miejsca na podium w zawodach edytuj

  1.   Val Gardena16 grudnia 1989 (zjazd) – 3. miejsce
  2.   Schladming11 stycznia 1990 (zjazd) – 2. miejsce
  3.   Cortina d’Ampezzo3 lutego 1990 (zjazd) – 1. miejsce
  4.   Åre15 marca 1990 (zjazd) – 1. miejsce
  5.   Kitzbühel13 stycznia 1995 (zjazd) – 3. miejsce
  6.   Wengen20 stycznia 1995 (zjazd) – 1. miejsce
  7.   Whistler25 lutego 1995 (zjazd) – 1. miejsce
  8.   Kvitfjell10 marca 1995 (supergigant) – 2. miejsce
  9.   Kvitfjell11 marca 1995 (zjazd) – 2. miejsce
  10.   Kvitfjell6 marca 1996 (zjazd) – 3. miejsce
  11.   Val Gardena20 grudnia 1996 (zjazd) – 3. miejsce
  12.   Val Gardena21 grudnia 1996 (zjazd) – 1. miejsce
  13.   Bormio29 grudnia 1996 (zjazd) – 3. miejsce
  14.   Chamonix11 stycznia 1997 (zjazd) – 1. miejsce
  15.   Wengen18 stycznia 1997 (zjazd) – 1. miejsce
  16.   Garmisch-Partenkirchen22 lutego 1997 (zjazd) – 3. miejsce
  17.   Garmisch-Partenkirchen23 lutego 1997 (supergigant) – 2. miejsce
  18.   Vail12 marca 1997 (zjazd) – 2. miejsce
  19.   Vail13 marca 1997 (supergigant) – 3. miejsce
  20.   Beaver Creek4 grudnia 1997 (zjazd) – 1. miejsce
  21.   Kitzbühel24 stycznia 1998 (zjazd) – 1. miejsce
  22.   Val Gardena19 grudnia 1998 (zjazd) – 1. miejsce
  23.   Beaver Creek27 listopada 1999 (zjazd) – 3. miejsce
  24.   Val Gardena17 grudnia 1999 (zjazd) – 1. miejsce
  25.   Val Gardena18 grudnia 1999 (zjazd) – 2. miejsce
  26.   Kitzbühel22 stycznia 2000 (zjazd) – 2. miejsce
  27.   Garmisch-Partenkirchen29 stycznia 2000 (zjazd) – 2. miejsce
  28.   Kvitfjell4 marca 2000 (zjazd) – 2. miejsce
  29.   Kvitfjell5 marca 2000 (supergigant) – 1. miejsce
  30.   Val d’Isère16 grudnia 2000 (zjazd) – 2. miejsce
  31.   Val Gardena14 grudnia 2001 (zjazd) – 1. miejsce
  32.   Kvitfjell2 marca 2002 (zjazd) – 3. miejsce
  33.   Chamonix8 stycznia 2005 (zjazd) – 2. miejsce

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj