Krystyna Borowicz

Krystyna Borowicz (ur. 25 stycznia 1923 w Kaliszu, zm. 30 maja 2009 w Warszawie) – polska aktorka.

Życiorys edytuj

Absolwentka PWST w Warszawie (1951). Debiutowała 21 stycznia 1950 (Uljana Gromowa – Młoda gwardia Aleksandra Fadiejewa, reżyseria: Ludwik René) w Teatrze Polskim w Warszawie. W latach 1950–1960 występowała w Teatrze Polskim w Warszawie, a od 1960 do przejścia na emeryturę w 1990 r. w Teatrze Ateneum. W latach 1957 do 1990 zagrała w 16 spektaklach Teatru TV.

Spoczywa w Augsburgu.

Warszawska syrena (1956) jako Pleciuga
Naganiacz (1963) jako rotmistrzowa
Giuseppe w Warszawie (1964) jako damulka z pociągu
Bicz Boży (1966) jako Cieszkowska, przyjaciółka mamy Felka
Jak rozpętałem drugą wojnę światową (1969) jako szefowa burdelu we włoskim obozie
Nowy (1969) jako Roszkowska, urzędniczka działu personalnego
Martwa fala (1970) jako żona marynarza
Akcja Brutus (1970) jako majorowa Raczyńska
Kryształ (1971) jako Teresa Walenciak, matka Kazika
Nos (1971)
Podróż za jeden uśmiech (serial) (1971) jako kelnerka
Milion za Laurę (1971) jako handlarka na bazarze
Motodrama (1971) jako Gracja
Nie lubię poniedziałku (1971) jako gospodyni gotująca razem z kucharzem w tv (nie występuje w czołówce)
Seksolatki (1972) jako matka Ani
Podróż za jeden uśmiech (film) (1972) jako kelnerka w zajeździe
Poszukiwany, poszukiwana (1972) jako Górecka
Stawiam na Tolka Banana (1973) jako Dulakowa, matka Filipka
Koniec wakacji (1974) jako Ewa Chmielewska, ciotka Jurka
Noce i dnie (1975) jako Winczewska, żona poprzedniego administratora Krępy
Siedem życzeń (1984) jako lekarka
Tulipan (1986) jako Kubiakowa, kierowniczka sklepu AGD
Dorastanie (1987) jako urzędniczka w fabryce (odcinek 4)
Rififi po sześćdziesiątce (1989) jako Irena
Janka (1989) jako ciotka Janki
Twarze i maski (2000) jako aktorka