Wielokrotny reprezentant Polski. Wychowanek Stali Gorzów. Tuż po uzyskaniu licencji żużlowej, w 1996 roku złamał na torze kość udową, przez co stracił swój pierwszy sezon startów. Już w 1998 roku regularnie punktował w rozgrywkach Ekstraligi żużlowej. Po nieudanym sezonie 1999 opuścił Stal Gorzów i przeniósł się do Gdańska. Występował w Wybrzeżu Gdańsk w latach 2000-2001; w 2001 poprowadził zespół do awansu do Ekstraligi. Klub opuścił w atmosferze skandalu ze względu na nieporozumienia finansowe z zarządem klubu, którego działania po rozwiązaniu umowy dążyły do nałożenia na zawodnika kary rocznego zawieszenia.
Cegielski rozważał starty z brytyjską licencją żużlową, ostatecznie doszedł do porozumienia z działaczami i przeszedł do pierwszoligowego Startu Gniezno, którego barwy reprezentował w latach 2002 i 2004.
3 czerwca2003 roku odbył się mecz ligi szwedzkiejEliteserien: Elit Vetlanda – Rospiggarna Hallstavik[1][2]. Przed ostatnimi biegami Cegielski kłócił się z menedżerem Vetlandy Bo Wirebrandem, który nie zamierzał wystawić zawodnika do biegów nominowanych. Cegielskiemu udało się ostatecznie przekonać trenera, który zrezygnował z udziału Wiesława Jagusia[potrzebny przypis]. W XV biegu na pierwszym łuku doszło do wypadku, podczas którego uderzył w bandę[1]. W jego wyniku Cegielski doznał poważnego urazu kręgosłupa, uszkodzenia 12. kręgu (obrócił się on o 180°), miał także przebite płuco i złamane żebra. Przez około 10 lat w miejscach publicznych poruszał się na wózku inwalidzkim[2][3][4][5].
W 2009 został prezesem założonego rok wcześniej[6] Stowarzyszenia Żużlowców "Metanol", reprezentującego polskich zawodników żużlowych[7].
W piątek 15 października 2010 r. na torze żużlowym w Krakowie ponownie wsiadł na motocykl i przejechał kilka okrążeń[8][2][5].
3 października 2011 w sali Multikina Ursynów Canal+ miała miejsce premiera filmu dokumentalnego „Przerwany sen” w reżyserii dziennikarza sportowego Grzegorza Milko do którego muzykę stworzył Stefan Machel. Od 8 października 2011 film jest emitowany przez stację Canal+.
Od około 2013 roku, dzięki intensywnej rehabilitacji, zaczął w miejscach publicznych poruszać się z pomocą balkonika[3][4][5].
.JPG)
.JPG)
Mšeno
Piła
Vojens
Peterborough
1 raz •
Heusden-Zolder
Krško
1 raz •