Krzysztof Niemirowicz-Szczytt (zm. 1790)
Krzysztof Niemirowicz-Szczytt (Krzysztof Szczytt-Niemirowicz / Krzysztof Szczytt) herbu Jastrzębiec (zm. 1790) – szambelan JKM (od 1762), starosta witagolski (od 1775), deputat na Trybunał Litewski (1777/8), sędzia asesorii lit. (1780–1782)[1]
 Jastrzębiec | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data śmierci |
1790 |
| Ojciec |
Jan Krzysztof Niemirowicz-Szczytt |
| Matka |
Ludwika Pac |
| Żona |
Józefa hr. Butler |
| Dzieci |
Ludwika Niemirowicz-Szczytt |
| Odznaczenia | |
| |
Kawaler Orderu Św. Stanisława.
Syn Jana Krzysztofa (Jana Antoniego) Niemirowicza-Szczytta, pana na Kożangródku, i Ludwiki z Paców, córki kasztelana połockiego Michała Kazimierza Paca i Katarzyny z Karasiów. Wnuk kasztelana smoleńskiego Krzysztofa Benedykta Niemirowicza-Szczytta i jego trzeciej żony Anny Kieżgajło-Zawiszanki I v. Czerniewskiej II v. hr. Tarnowskiej. Bratanek kasztelana mścisławskiego Józefa Niemirowicza-Szczytta i brat kasztelana brzeskolitewskiego Józefa Niemirowicza-Szczytta.
Dziedzic rozległych dóbr kożangródzkich, obejmujących miasto Kożangródek i wsie: Rokitna, Cna, Jazwinki, Wiazyn, Dworzec, Boronica (Brodnica), Wole, Drepska Dolina, Bostyń, Wełuta, Korniż i prawdopodobnie folwark Nowosiółki[2]. W Kożangródku w poł. XVIII w. Niemirowiczowie-Szczyttowie wznieśli barokowy pałac (zniszczony w pożarze w poł. XIX w. za czasów jego wnuka Krzysztofa Niemirowicza-Szczytta) i trzy świątynie w swoich dobrach (fundacji Jana i Ludwiki Niemirowiczów-Szczyttów): Cerkiew Piatnicką w Bostyniu (1750), Św. Trójcy w Wiczynie (1756) i w Jazwinkach (1759)[3]. Dziedzic po matce, Ludwice Pacównie, Żemłosławia[4].
1 marca 1767 w Prenach Krzysztof poślubił Józefę hr. Butler (ok. 1749[5] - po 1802[6]) - córkę starosty witagolskiego Józefa hr. Butlera i Teresy z Urbańskich II voto za Józefem Benedyktem Fredro i III v. za Józefem bar. Bobowskim[7][8].
W 1773 w wyniku podziału majątku hrabiów Buttlerów Krzysztof Niemirowicz-Szczytt został właścicielem dóbr Abramów (ze wsiami: Wólką Abramowską, Teodorówką, Jędrzejówką, Hosznią Abram. i Majdanem Abram.) na lubelszczyźnie[9][10][6].
Krzysztof i Józefa z Butlerów Niemirowiczowie-Szczyttowie mieli troje dzieci:
- Ludwikę (30 maja 1769 - 2 stycznia 1802[11]) I v. za Ludwikiem Oskierką h. Murdelio II v. za Filipem Nereuszem Olizarem-Wołczkiewiczem (matkę Narcyza i Gustawa Olizarów, babkę Aleksandra Narcyza Przeździeckiego)
- Annę (zm. 1840[12] lub 1841[13]) za Michałem Despot-Zenowiczem, marszałkiem guberni mińskiej i marszałkiem borysowskim (matkę poety i tłumacza Puszkina Ignacego Despot-Zenowicza, a babkę Leona Despot-Zenowicza, sekretarza gabinetowego cesarza Napoleona III[14])
- Józefa (ok. 1769[5] - przed 1833[6]) I v. z Teresą Sielawianką, córką Józefa Sielawy i Marianny z Reytanów I voto Rdułtowskiej (siostry Tadeusza Reytana)[15][16] II v. z Teklą ks. Drucką-Lubecką z Łunina, córką Franciszka i Genowefy z Olizarów-Wołczkiewiczów, siostrą ministra Franciszka Ksawerego Druckiego Lubeckiego.
Przypisy edytuj
- ↑ Andrzej Haratym, Szczytt Niemirowicz Józef [w:] Polski Słownik Biograficzny, Zeszyt 195, 2011, s. 561
- ↑ Andrzej Haratym, Szczytt Niemirowicz Józef [w:] Polski Słownik Biograficzny, Zeszyt 195, 2011, s. 562-563
- ↑ Васіль Туміловіч. Кажан-Гарадок 500-гадовы
- ↑ C. Jankowski, Powiat Oszmiański, Petersburg 1898, s. 168-169
- ↑ a b C. Malewski, Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku, Warszawa 2016, s. 351, 808
- ↑ a b c Kuryer Litewski nr 10 z 1833 roku, s. 6-8
- ↑ B. Lasocka, Aleksander Fredro: drogi życia, Wydawnictwo Errata, 2001, s. 21
- ↑ Z. Szeptycka (Zofia z Fredrów Szeptycka), Wspomnienia z lat ubiegłych, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1967
- ↑ Informator turystyczny gminy Goraj, 2013, s. 28
- ↑ Z. Baranowski, Dzieje Goraja, 2010
- ↑ Polski Słownik Biograficzny, t. 23, 1978, s. 806, 808, 819
- ↑ O. Hedemann, Głębokie (szkic dziejów), Wilno 1935, s. 51
- ↑ D. Samborska-Kukuć, Ignacy Despot Zenowicz - nie tylko tłumacz Puszkina [w:] Studia Słowianoznawcze, tom 6, 2006, s. 204
- ↑ D. Samborska-Kukuć, Ignacy Despot Zenowicz - nie tylko tłumacz Puszkina [w:] Studia Słowianoznawcze, tom 6, 2006, s. 201-212
- ↑ T. Żychliński, Złota Księga Szlachty Polskiej, Rocznik VII, Poznań 1885, s. 201
- ↑ Pamiętnik Literacki, tom 75, 1984, s. 195
Bibliografia edytuj
- Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, t. II, cz. 1, Wrocław 1992: Kożangródek
- Andrzej Haratym, Szczytt Niemirowicz Józef [w:] Polski Słownik Biograficzny, Zeszyt 195, 2011, s. 561-563
- Wielka Genealogia Minakowskiego: Krzysztof Niemirowicz-Szczytt h. Jastrzębiec
- T. Żychliński, Złota Księga Szlachty Polskiej, Rocznik IV, Poznań 1882, s. 364-365: Niemirowiczowie-Szczyttowie h. Jastrzębiec