Kukol
Kukol (cs. куколь, gr. kukulion, łac. cucullus[1]) – jedno z nakryć głowy duchownych prawosławnych, wywodzące się z czapki rzymskiej[2].
Czarny, ostro zakończony kukol z pięcioma krzyżami jest częścią stroju wielkich schimników[3]. W monastycyzmie starożytnym nakrycia głowy w tym kształcie nosili wszyscy mnisi. Wynikało to z rzymskiej tradycji ubierania w podobne czapki dzieci – ich noszenie miało przypominać mnichom o dziecięcej prostocie i szczerości ducha, jaką mieli naśladować[2]. Podobnie jak kłobuk, nakrycie głowy mnichów mantijnych, kukol przypomina o wyrzeczeniach życia monastycznego[1].
Biały kukol, zaokrąglony w górnej części, z białym, rozdzielonym na trzy części welonem i postaciami serafinów, jest atrybutem patriarchów moskiewskich i całej Rusi. Biała barwa nakrycia głowy symbolizuje czystość i boską światłość, natomiast postacie serafinów, aniołów stojących według tradycji najbliżej Boga, wskazują na fakt sprawowania przez patriarchę zwierzchności nad Rosyjskim Kościołem Prawosławnym[2].
Biały kukol o analogicznym wyglądzie jest również noszony przez zwierzchnika niekanonicznego Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego[4].
Katolikos-Patriarcha Gruzji nosi czarny kukol[5].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b W. Dejneko, Symbolika szat kapłańskich i mniszych
- ↑ a b c Что означает облачение Патриарха. [dostęp 2011-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-20)].
- ↑ ПОСТРИЖЕНИЕ В МОНАШЕСТВО
- ↑ СТАТУТ ПРО УПРАВЛІННЯ УКРАЇНСЬКОЇ ПРАВОСЛАВНОЇ ЦЕРКВИ КИЇВСЬКИЙ ПАТРІАРХАТ. [dostęp 2012-07-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-29)].
- ↑ კარი 1. [dostęp 2011-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-05)].