Kursi (hebr. כורסי) – park narodowy obejmujący park archeologiczny ruin klasztoru chrześcijańskiego z okresu bizantyjskiego, położony nad Jeziorem Tyberiadzkim u podnóża Wzgórz Golan na północy Izraela.

Park Narodowy Kursi
Ilustracja
Ruiny Kursi
park narodowy
Państwo

 Izrael

Położenie

Dystrykt Północny

Data utworzenia

1980

Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy Kursi”
Ziemia32°49′34″N 35°39′02″E/32,826111 35,650556
Strona internetowa

Położenie edytuj

Park archeologiczny znajduje się na wysokości 200 metrów p.p.m. na wschodnim wybrzeżu Jeziora Tyberiadzkiego, w depresji Doliny Jordanu na północy Izraela. Leży on w odległości około 4 km na północ od kibucu En Gew, w miejscu gdzie wadi Samach schodzi ze Wzgórz Golan do jeziora. Okoliczne zbocza stromo wznoszą się w kierunku wschodnim.

Historia edytuj

Park Narodowy Kursi
 
Ruiny klasztoru w Kursi
 
Ruiny klasztoru w Kursi
 
Ruiny klasztoru w Kursi
 
Baptyserium
 
Pozostałości kaplicy na wzgórzu
 
Mozaiki podłogowe w Kursi
 
Mozaiki podłogowe w Kursi
 
Mozaiki podłogowe w Kursi
 
Mozaiki podłogowe w Kursi

Miejsce Kursi jest czterokrotnie wymieniane w Talmudzie, za każdym razem jako opis miejsca bałwochwalstwa. Tradycja chrześcijańska widzi Kursi jako miejsce w którym Jezus Chrystus uczynił „cud ze świniami”[a]. W połowie V wieku wybudowano tutaj klasztor chrześcijański, który obejmował cały kompleks budynków kościelnych, warsztat tkacki, łaźnię i inne przyległe pomieszczenia. Kościół klasztorny został wybudowany w VI wieku w formie bazyliki. Na wzgórzu niedaleko klasztoru znajduje się jaskinia z niewielką kaplicą. Tradycja mówi, że to właśnie tutaj Jezus dokonał swój cud. W 614 roku podczas najazdu Persów uszkodzone zostały liczne budynki klasztorne, a liczba jego mieszkańców zmalała. Jakiś czas później odnowiono bazylikę, ale w VIII wieku całkowicie spłonęła w pożarze. Arabowie, którzy zamieszkali na tym obszarze w IX wieku, zmienili przeznaczenie budynków, niszcząc sakralne pozostałości klasztoru.

Podczas budowy drogi w 1970 roku, robotnicy budowlani przypadkowo odkryli pozostałości ruin klasztoru. W latach 1970-1974 prace archeologiczne prowadzili Dana Urman i Vasileios Tzfiris. Odkryto duży kompleks klasztorny o wymiarach 145 metrów długości i 123 metry szerokości. Jest to największy zachowany klasztor w Izraelu. W celu ochrony ruin, w 1980 roku utworzono Park Narodowy Kursi. We wrześniu 1982 roku park archeologiczny udostępniono zwiedzającym[1].

Park narodowy edytuj

Park narodowy obejmuje obszar parku archeologicznego dawnego klasztoru. Jest on otoczony kamiennym murem o kształcie prostokąta o wymiarach 145 na 123 metry. Wejście znajdowało się od strony jeziora Tyberiadzkiego i było strzeżone przez wieżyczki. Wewnątrz kompleksu klasztornego znajdują się pozostałości bazyliki o wymiarach 45 na 25 metrów. Zachowały się jej wewnętrzne bogato zdobione mozaiki podłogowe. Odnalezione chrześcijańskie artefakty znajdują się w Muzeum Archeologiczne Golanu w Kacrin.

Turystyka edytuj

Czas zwiedzania parku wynosi około 1 godziny. Jest tutaj sklep z pamiątkami oraz bar. Większość terenu parku jest dostępna dla osób niepełnosprawnych[2].

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

  1. Zobacz: Ewangelia Łukasza 8:26-39 : „(26) I przypłynęli do kraju Gergezeńczyków, który leży naprzeciw Galilei. (27) Gdy wyszedł na ląd, wybiegł Mu naprzeciw pewien człowiek, który był opętany przez złe duchy. Już od dłuższego czasu nie nosił ubrania i nie mieszkał w domu, lecz w grobach. (28) Gdy ujrzał Jezusa, z krzykiem upadł przed Nim i zawołał: Czego chcesz ode mnie, Jezusie, Synu Boga Najwyższego? Błagam Cię, nie dręcz mnie! (29) Rozkazywał bowiem duchowi nieczystemu, by wyszedł z tego człowieka. Bo już wiele razy porywał go, a choć wiązano go łańcuchami i trzymano w pętach, on rwał więzy, a zły duch pędził go na miejsca pustynne. (30) A Jezus zapytał go: Jak ci na imię? On odpowiedział: Legion, bo wiele złych duchów weszło w niego. (31) Te prosiły Jezusa, żeby im nie kazał odejść do Czeluści. (32) A była tam duża trzoda świń, pasących się na górze. Prosiły Go więc [złe duchy], żeby im pozwolił wejść w nie. I pozwolił im. (33) Wtedy złe duchy wyszły z człowieka i weszły w świnie, a trzoda ruszyła pędem po urwistym zboczu do jeziora i utonęła. (34) Na widok tego, co zaszło, pasterze uciekli i rozpowiedzieli to w mieście i po zagrodach. (35) Ludzie wyszli zobaczyć, co się stało. Przyszli do Jezusa i zastali człowieka, z którego wyszły złe duchy, ubranego i przy zdrowych zmysłach, siedzącego u nóg Jezusa. Strach ich ogarnął. (36) A ci, którzy wiedzieli, opowiedzieli im, w jaki sposób opętany został uzdrowiony. (37) Wtedy cała ludność okoliczna Gergezeńczyków prosiła Go, żeby odszedł od nich, ponieważ wielkim strachem byli przejęci. On więc wsiadł do łodzi i odpłynął z powrotem. (38) Człowiek zaś, z którego wyszły złe duchy, prosił Go, żeby mógł zostać przy Nim. Lecz [Jezus] odprawił go słowami: (39) Wracaj do domu i opowiadaj wszystko, co Bóg uczynił z tobą. Poszedł więc i głosił po całym mieście wszystko, co Jezus mu uczynił.” Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.

Przypisy edytuj

  1. Kursi: Christian Monastery on the Shore of the Sea of Galilee. [w:] Israel Ministry of Foreign Affairs [on-line]. 2001-03-19. [dostęp 2012-06-18]. (ang.).
  2. Kursi National Park. [w:] Israel Nature and Parks Authority [on-line]. [dostęp 2012-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-19)]. (ang.).