Laura Robson (ur. 21 stycznia 1994 w Melbourne) – brytyjska tenisistka, srebrna medalistka Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012 w grze mieszanej, zdobywczyni nagrody WTA w kategorii „Debiut Roku” (2012)[1].

Laura Robson
Ilustracja
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1994
Melbourne

Wzrost

180 cm

Gra

leworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

2022

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

27 (8 lipca 2013)

Australian Open

3R (2013)

Roland Garros

1R (2012, 2013, 2016)

Wimbledon

4R (2013)

US Open

4R (2012)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

82 (17 marca 2014)

Australian Open

QF (2010)

Wimbledon

2R (2013, 2017)

US Open

2R (2015)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
srebro Londyn 2012 tenis ziemny
(gra mieszana)

Kariera tenisowa edytuj

Urodzona w Australii, w wieku 18 miesięcy przeniosła się z rodziną do Singapuru, skąd w wieku 6 lat przeprowadziła się na stałe do Wielkiej Brytanii, którą reprezentowała.

Na koncie Robson jako juniorki znajdowały się zwycięstwa w turniejach w Vierumäki, Leeuwarden, dwukrotnie w Bradenton oraz, jako największy sukces w karierze, w turnieju gry pojedynczej dziewcząt podczas Wimbledonu, który wygrała w wieku 14 lat i 166 dni.

Podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012 rozgrywanych na trawiastych kortach Wimbledonu zdobyła srebrny medal w rywalizacji mikstowej. Jej partnerem był Andy Murray. W finale ulegli Wiktoryi Azarance i Maksowi Mirnemu 6:2, 3:6, 8–10.

Jej największymi sukcesami w turniejach wielkoszlemowych były czwarte rundy US Open 2012 i Wimbledonu 2013.

We wrześniu 2012 roku osiągnęła jedyny finał turnieju tenisowego zaliczanego do cyklu WTA. Miało to miejsce w chińskim Kantonie, gdzie w finale uległa Hsieh Su-wei. W marcu 2013 roku osiągnęła w Miami pierwszy finał zawodów deblowych. Razem z Lisą Raymond przegrały z Nadieżdą Pietrową i Katariną Srebotnik 1:6, 6:7(2).

W 2017 roku razem z Jocelyn Rae awansowały do spotkania finałowego zawodów deblowych w Nottingham. Przegrały w nim 4:6, 6:4, 4–10 z deblem Monique AdamczakStorm Sanders.

16 maja 2022 poinformowała o zakończeniu kariery zawodowej[2].

Finały turniejów WTA edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 1 (0–1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 22 września 2012 Kanton Twarda   Hsieh Su-wei 3:6, 7:5, 4:6

Gra podwójna 2 (0–2) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 31 marca 2013 Miami Twarda   Lisa Raymond   Nadieżda Pietrowa
  Katarina Srebotnik
1:6, 6:7(2)
Finalistka 2. 18 czerwca 2017 Nottingham Trawiasta   Jocelyn Rae   Monique Adamczak
  Storm Sanders
4:6, 6:4, 4–10

Gra mieszana 1 (0–1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalistka 1. 5 sierpnia 2012 Londyn Trawiasta   Andy Murray   Wiktoryja Azaranka
  Maks Mirny
6:2, 3:6, 8–10

Wygrane turnieje rangi ITF edytuj

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 – 80 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 – 60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza edytuj

Data Turniej ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 09/11/2008   Sunderland 10 000 twarda   Samantha Vickers 6:3, 6:2
2. 14/08/2016   Landisville 25 000 twarda   Julia Elbaba 6:0, 6:0
3. 21/05/2017   Kurume 60 000 dywanowa   Katie Boulter 6:3, 6:4

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych edytuj

Gra pojedyncza (3) edytuj

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 2008   Wimbledon Trawiasta   Noppawan Lertcheewakarn 6:3, 3:6, 6:1
Finalistka 2009   Australian Open Twarda   Ksienija Pierwak 3:6, 1:6
Finalistka 2010   Australian Open Twarda   Karolína Plíšková 1:6, 6:7(5)

Przypisy edytuj

  1. Laura Robson wins WTA's newcomer of the year award. BBC Sport, 27 listopada 2012. [dostęp 2023-10-29]. (ang.).
  2. Szymon Adamski: Srebrna medalistka olimpijska kończy karierę. Wróżono jej ogromne sukcesy. Sportowe Fakty, 2022-05-16. [dostęp 2022-05-16].

Bibliografia edytuj