Leon Zamenhof
Leon Zamenhof, ps. Lozo, Zetel lub Elzet (ur. 31 października 1875 w Warszawie, zm. 7 lutego 1934 tamże) – polski lekarz laryngolog i esperantysta żydowskiego pochodzenia.
Leon Zamenhof ok. 1905 r. | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku |
cmentarz żydowski |
Zawód, zajęcie |
lekarz laryngolog i esperantysta |
Życiorys edytuj
Urodził się w Warszawie w rodzinie żydowskiej, jako syn Marka i Rozalii z domu Sofer. Miał dziesięcioro rodzeństwa: Ludwika, twórcę esperanto, Fejglę, Gitlę, Sorę Dworę, Feliksa, Hersza, Henryka, Minę, Aleksandra i Idę. Był autorem wielu publikacji medycznych, w tym „Historii medycyny”. Esperantysta od 1898 roku, był pierwszym redaktorem naczelnym miesięcznika Pola Esperantisto, wiceprezesem Pola Esperanto-Societo, korespondentem Akademii Esperanckiej, wreszcie autorem oryginalnych dzieł esperanckich i tłumaczem polskiej poezji na język esperanto, m.in. tragedii Aspazja Świętochowskiego[1] i Protesilas i Laodamia Wyspiańskiego[2].
Jako laryngolog działał na rzecz integracji niesłyszących ze społeczeństwem[3].
Leon Zamenhof jest pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 8)[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Leon Zamenhof , Aspazio. Tragedio en kvin aktoj, 1908, s. 157 .
- ↑ Stanisław Wyspiański , Protesilas kaj Laodamia, 1908, s. 56 .
- ↑ Andrzej Wincewicz i inni, Laryngologist Leon Zamenhof—Brother of Dr. Esperanto, „American Journal of Audiology”, 18 (1), 2009, s. 3–6, DOI: 10.1044/1059-0889(2008/08-0002), ISSN 1059-0889 .
- ↑ Grób Leona Zamenhofa w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie
Linki zewnętrzne edytuj
- Publikacje Leona Zamenhofa w bibliotece Polona