Leonardo Mayer
Leonardo Martin Mayer (ur. 15 maja 1987 w Corrientes) – argentyński tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa (2016).
 Leonardo Mayer podczas Wimbledonu 2015 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
15 maja 1987 |
| Wzrost |
191 cm |
| Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2003 |
| Trener |
Leo Alonso, Alejandro Fabbri |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
2 |
| Najwyżej w rankingu |
21 (22 czerwca 2015) |
| Australian Open |
2R (2014, 2015, 2018, 2019) |
| Roland Garros |
4R (2019) |
| Wimbledon |
4R (2014) |
| US Open |
3R (2012, 2014, 2017) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
1 |
| Najwyżej w rankingu |
48 (28 stycznia 2019) |
| Australian Open |
SF (2019) |
| Roland Garros |
3R (2015, 2018) |
| Wimbledon |
3R (2018) |
| US Open |
QF (2014, 2015, 2019) |
Kariera tenisowa edytuj
Status profesjonalisty otrzymał w 2003 roku, jednak jeszcze do roku 2005 występował w turniejach juniorskich, zostając w tym czasie mistrzem wielkoszlemowego Rolanda Garrosa z 2005 roku w grze podwójnej chłopców. Partnerem deblowym Mayera był Emiliano Massa.
Jako zawodowiec Mayer wygrywał turnieje kategorii ATP Challenger Tour w grze pojedynczej. W turniejach rangi ATP World Tour odniósł 2 zwycięstwa z 5 rozegranych finałów.
W grze podwójnej Mayer jest mistrzem rozgrywek ATP World Tour z Buenos Aiers, które odbyły się w połowie lutego 2011 roku. Razem z Oliverem Marachem pokonali w finale Brazylijczyków Franca Ferreiro i André Sá. Ponadto Argentyńczyk przegrał cztery imprezy ATP World Tour w deblu.
W lipcu 2009 roku zadebiutował w kadrze Argentyny w Pucharze Davisa przeciwko Czechom. W 2016 roku zdobył z reprezentacją Puchar Davisa. Zdobył decydujący punkt w półfinałowej rundzie przeciwko Wielkiej Brytanii pokonując 4:6, 6:3, 6:2, 6:4 Daniela Evansa. W finale zagrał w meczu deblowym z Juanem Martínem del Potrem przeciwko Chorwacji, ponosząc porażkę z Marinem Čiliciem i Ivanem Dodigiem.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 21. miejscu w czerwcu 2015 roku, z kolei w zestawieniu deblistów w styczniu 2019 roku zajmował 48. pozycję.
Finały w turniejach ATP Tour edytuj
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (2–3) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 9 lutego 2014 | Viña del Mar | Ceglana |  Fabio Fognini
|
2:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 1. | 20 lipca 2014 | Hamburg | Ceglana |  David Ferrer
|
6:7(3), 6:1, 7:6(4) |
| Finalista | 2. | 23 maja 2015 | Nicea | Ceglana |  Dominic Thiem
|
7:6(8), 5:7, 6:7(2) |
| Zwycięzca | 2. | 30 lipca 2017 | Hamburg | Ceglana |  Florian Mayer
|
6:4, 4:6, 6:3 |
| Finalista | 3. | 29 lipca 2018 | Hamburg | Ceglana |  Nikoloz Basilaszwili
|
4:6, 6:0, 5:7 |
Gra podwójna (1–4) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 14 lutego 2010 | San Josè | Twarda (hala) | Benjamin Becker
|
 Mardy Fish Sam Querrey
|
6:7(3), 5:7 |
| Zwycięzca | 1. | 20 lutego 2011 | Buenos Aires | Ceglana | Oliver Marach
|
 Franco Ferreiro André Sá
|
7:6(6), 6:3 |
| Finalista | 2. | 25 sierpnia 2012 | Winston-Salem | Twarda | Pablo Andújar
|
 Santiago González Scott Lipsky
|
3:6, 6:4, 2-10 |
| Finalista | 3. | 7 stycznia 2018 | Brisbane | Twarda |  Horacio Zeballos
|
 Henri Kontinen John Peers
|
6:3, 3:6, 2–10 |
| Finalista | 4. | 9 lutego 2020 | Córdoba | Ceglana | Andrés Molteni
|
Marcelo Demoliner Matwé Middelkoop
|
3:6, 6:7(4) |
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-21] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-21] (ang.).