Lepiarkowate (Colletidae) - rodzina z nadrodziny pszczół (Apoidae), do której należy pięć podrodzin, ok. 54 rodzaje i ok. 2000 gatunków. W Polsce stwierdzono występowanie 41 przedstawicieli tej rodziny (stan na 2003)[1]. Najwięcej z nich żyje na kontynencie australijskim. W strefie umiarkowanej półkuli północnej występują tylko 2 rodzaje: lepiarka (Colletes) i samotka (Hylaeus).

Lepiarkowate
Colletidae
Lepeletier, 1841
Ilustracja
Colletes daviesanus
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

tchawkowce

Gromada

owady

Rząd

błonkoskrzydłe

Podrząd

trzonkówki
(grupa żądłówki)

Nadrodzina

Apoidea

Rodzina

lepiarkowate

Charakterystyka rodziny lepiarkowatych edytuj

Lepiarkowate to pszczoły obejmujące rodzaje o wielkości od kilku do ok. 15 mm. Gnieżdżą się w ziemi lub pustych łodygach roślin. Ich języczek jest krótki (do 4 mm) i szeroki, na końcu rozdwojony. Niektóre rodzaje lepiarkowatych odznaczają się brakiem owłosienia. Najnowsze badania wykazały, że rodzina ta nie jest, jak dotąd myślano, najbardziej prymitywną, ale najbardziej zaawansowaną ewolucyjnie (cechy, które uważano za odziedziczone po grzebaczowatych, jak krótki języczek, okazały się być adaptacjami do specyficznego sposobu konstrukcji gniazda)[2].

Podrodziny i rodzaje edytuj

Przypisy edytuj

  1. TADEUSZ PAWLIKOWSKI i WALDEMAR CELARY, KLUCZE DO OZNACZANIA OWADÓW POLSKI Część XXIV: Błonkówki – Hymenoptera. Zeszyt 68a: Pszczołowate – Apidae – Colletinae, t. 57 (1), Toruń: PWN, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 2003, s. 1–65 [dostęp 2008-01-14] [zarchiwizowane z adresu 2005-01-18].
  2. Bryan N. Danforth i inni, The solitary bees : biology, evolution, conservation, Princeton, New Jersey 2019, ISBN 978-0-691-18932-1, OCLC 1103605860 [dostęp 2021-03-03].