Letnie Igrzyska Olimpijskie 1928

IX Letnie Igrzyska Olimpijskie (oficjalnie Igrzyska IX Olimpiady) odbyły się w 1928 roku w Amsterdamie, w Holandii. Po raz pierwszy w historii złoty medal zdobył reprezentant Polski.

IX Letnie Igrzyska Olimpijskie
ilustracja
IO 1924

IO 1932

Stolica igrzysk

Amsterdam
 Holandia

Liczba ekip

46

Liczba sportowców

2883 (2606 mężczyzn i 277 kobiet)

Liczba konkurencji

109 w 14 dyscyplinach

Otwarcie

28 lipca 1928

Oficjalne otwarcie

Henryk (książę Holandii)

Zamknięcie

12 sierpnia 1928

Przysięga olimpijska

Harry Dénis (sportowcy)

Znicz olimpijski

Jan Wils

Stadion

Stadion Olimpijski w Amsterdamie

Historia edytuj

Decyzja o przyznaniu organizacji letnich igrzysk w 1928 Amsterdamowi zapadła jeszcze przed igrzyskami w Paryżu. Ceremonia otwarcia, zawody lekkoatletyczne oraz rywalizacja w kolarstwie torowym odbywały się na nowo wybudowanym stadionie olimpijskim, który pomieścić mógł 40-tysięczną widownię (jego projektant Jan Wils otrzymał złoty medal w olimpijskim konkursie sztuki). Od tych igrzysk wprowadzono nowy element protokołu olimpijskiego – na czele maszerujących sportowców podczas ceremonii otwarcia szła ekipa Grecji, kolumnę zamykali reprezentanci gospodarzy. Po raz pierwszy do udziału w konkurencjach lekkoatletycznych dopuszczono kobiety. Dodaj źródło|Decyzja o wprowadzeniu lekkoatletycznych dyscyplin kobiecych spotkała się z ostrą krytyką nie tylko środowisk sportowych, ale również m.in. ze strony Watykanu.potrzebne źródło. Po raz pierwszy od zakończenia I wojny światowej do udziału w olimpiadzie zaproszono reprezentację Niemiec.

Państwa uczestniczące edytuj

 
Państwa uczestniczące

Na igrzyskach w Amsterdamie pojawiło się 3 debiutantów: Malta, Panama i Rodezja Południowa.

Dyscypliny edytuj

Dyscypliny pokazowe edytuj

Udział Polaków edytuj

 
Polska drużyna zapaśnicza

W olimpiadzie udział wzięła liczna reprezentacja Polski. Wystartowało w sumie 66 polskich sportowców, w tym 5 kobiet. Polacy wzięli udział w 10 dyscyplinach sportu: boksie (4), jeździectwie (5), kolarstwie (4), lekkoatletyce (15), pięcioboju nowoczesnym (3), pływaniu (2), szermierce (6), wioślarstwie (14), zapasach (4) i żeglarstwie (2)[1].

Dzięki zabiegom oraz mecenatowi finansowemu Adama Zamoyskiego, prezesa Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, towarzystwo to wystawiło 20-osobową polską reprezentację gimnastyczną[2]. Przygotowania do zawodów odbyły się w jego majątku w Kozłówce. Członkowie organizacji wzięli udział jedynie w tzw. Pokazie Narodów i nie uczestniczyli w medalowych dyscyplinach indywidualnych[2].

Medale zdobyte przez Polaków edytuj

  Złote edytuj

  Srebrne edytuj

  Brązowe edytuj

Statystyka medalowa edytuj

Klasyfikacja medalowa
Lp. Państwo złoto srebro brąz razem
1   Stany Zjednoczone 22 18 16 56
2   Rzesza Niemiecka 10 7 14 31
3   Finlandia 8 8 9 25
4   Szwecja 7 6 12 25
5   Włochy 7 5 7 19
6   Szwajcaria 7 4 4 15
7   Francja 6 10 5 21
8   Holandia 6 9 4 19
9   Węgry 4 5 0 9
10   Kanada 4 4 7 15
... ... ... ... ... ...
21   Polska 1 1 3 5
Zobacz pełną klasyfikację medalową


Przypisy edytuj

  1. Praca zbiorowa: Kronika sportu. Warszawa: Chronik Verlag, 1993, s. 340. ISBN 83-900331-8-6.
  2. a b Praca zbiorowa: Stanica jednodniówka poświęcona prezesowi Związku Sokolstwa Polskiego, druhowi Adamowi Zamoyskiemu. Katowice: Księgarnia i drukarnia Katolicka S.A., 1929.

Zobacz też edytuj

Linki zewnętrzne edytuj