Lev Skrbenský z Hříště

Lev Skrbenský z Hříště (ur. 12 czerwca 1863 w Hukovicach, zm. 24 grudnia 1938 w Horní Dlouhé Loučce) – arcybiskup praski w latach 1899–1916, następnie arcybiskup ołomuniecki w latach 1916–1920.

Lev Skrbenský z Hříště

Kardynał prezbiter
Kraj działania	Austro-Węgry Czechosłowacja
Data i miejsce urodzenia	12 czerwca 1863 Hukovice
Data i miejsce śmierci	24 grudnia 1938 Dlouhá Loučka
Miejsce pochówku	Katedra św. Wacława w Ołomuńcu
Arcybiskup ołomuniecki
Okres sprawowania	1916–1920
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	7 lipca 1889
Nominacja biskupia	14 grudnia 1899
Sakra biskupia	6 stycznia 1900
Kreacja kardynalska	15 kwietnia 1901 Leon XIII
Kościół tytularny	Santo Stefano al Monte Celio

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	6 stycznia 1900
Konsekrator	Théodore Kohn
Współkonsekratorzy	Martin Josef Říha Ferdinand Jan Nepomucký Kalous
Konsekrowani biskupi Frantisek Borgia Krásl 1901 Václav Antonin Frind 1901 Josef Doubrava 1903 Josef Antonin Hůlka 1908 Frantisek Brusák 1908 Josef Jindrich Gross 1910 Norbert Klein 1917

Życiorys

Wywodził się ze szlacheckiej rodziny Skrbeńskich z Hrziszcza. Święcenia kapłańskie przyjął w 1889. 15 kwietnia 1901, w wieku 38 lat, mianowany kardynałem z tytułem Santo Stefano al Monte Celio. Od tego czasu nikt nie został kardynałem w tak młodym wieku. Brał udział w konklawe w 1903 i 1914, z uwagi na stan zdrowia nie wziął udziału w konklawe w 1922. Przez dziesięć lat jako kardynał prezbiter o najdłuższym stażu kardynalskim, był protoprezbiterem; a od 1930, po śmierci Vincenza Vannutellego był ostatnim kardynałem mianowanym przez papieża Leona XIII.

Na okres jego posługi przypadły konflikty narodowościowe, w związku z coraz silniejszymi dążeniami Czechów do niepodległości. Sam miał opinię nastawionego proaustriacko arystokraty, działającego w myśl życzeń dworu cesarskiego w Wiedniu. Dlatego też po powstaniu Czechosłowacji w 1918 r. nie cieszył się uznaniem społeczeństwa. Z uwagi na to w 1920 na własną prośbę przeszedł na emeryturę.