Wikipedia

Linus Omark

Linus Karl Heimer Omark (ur. 5 lutego 1987 w Övertorneå) – szwedzki hokeista, reprezentant Szwecji, olimpijczyk.

Linus Omark
Ilustracja
Linus Omark jako kapitan reprezentacji Szwecji (2017)
Data i miejsce urodzenia

5 lutego 1987
Övertorneå

Obywatelstwo

Szwecja

Wzrost

179 cm

Pozycja

napastnik (skrzydłowy)

Uchwyt

lewy

Informacje klubowe
Klub

Servette Genewa

Draft

NHL 2007, numer: 97 (4 runda)
Edmonton Oilers

Multimedia w Wikimedia Commons

Jego bracia Urban (ur. 1978)[1] i Jörgen (ur. 1981)[2] także zostali hokeistami.

Kariera edytuj

Wychowanek klubu Övertorneå HF. Karierę rozwijał w klubie Luleå, w barwach którego grał przez cztery sezony w rodzimej lidze Elitserien. Później przez rok grał także w rosyjskiej lidze KHL. W międzyczasie w drafcie NHL z 2007 został wybrany przez Edmonton Oilers. W tym klubie występował w latach 2010-2011, jednocześnie kilkakrotnie przekazywany do klubu filialnego Oklahoma City Barons w lidze AHL. Od sierpnia 2012 zawodnik szwajcarskiego klubu EV Zug, związany rocznym kontraktem[3][4]. Od sierpnia 2013 ponownie w Edmonton Oilers, związany rocznym kontraktem[5]. W NHL rozegrał jeden mecz, po czym w listopadzie 2013 ponownie przekazany do zespołu farmerskiego, Oklahoma City Barons[6]. Od 19 grudnia 2013 do 18 lutego 2014 zawodnik Buffalo Sabres[7][8]. Następnego dnia Omark został ponownie zawodnikiem macierzystego klubu Luleå[9][10]. Od maja 2015 zawodnik Saławatu Jułajew Ufa, związany dwuletnim kontraktem[11]. W lipcu 2016 przedłużył kontrakt o dwa lata[12]. W marcu 2020 ogłosił odejście Z Ufy[13]. W czerwcu 2020 podpisał dwuletni kontrakt z Servette Genewa[14].

Z Övertorneå pochodzi inny hokeista Johan Harju. Obaj występowali wspólnie od lat juniorskich w Luleå, zostali wybrani w tym samym drafcie NHL, następnie razem rozegrali sezon w Dinamo Moskwa oraz zostali reprezentantami Szwecji, w tym razem na MŚ 2009 i 2010. 1 kwietnia 2014 obaj zostali zawodnikami fińskiego klubu Jokerit[15]. Omark odszedł z klubu w kwietniu 2015[16].

Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata w 2009, 2010, 2016, 2017 oraz zimowych igrzysk olimpijskich 2018.

Sukcesy edytuj

Reprezentacyjne
Indywidualne
  • KHL (2009/2010):
    • Najlepszy pierwszoroczniak miesiąca - październik 2009
  • AHL (2010/2011):
    • AHL All-Star Classic
  • National League A (2012/2013):
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów w sezonie zasadniczym: 52 asysty
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 69 punktów
  • KHL (2015/2016):
    • Czwarte miejsce w klasyfikacji asystentów w sezonie zasadniczym: 39 asyst
    • Piąte miejsce w punktacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 57 punktów
    • Czwarte miejsce w klasyfikacji asystentów w fazie play-off: 11 asyst
    • Czwarte miejsce w punktacji kanadyjskiej w fazie play-off: 16 punktów
    • Trofeum Petera Forsberga dla najlepszego szwedzkiego napastnika sezonu
  • KHL (2016/2017):
    • Piąte miejsce w klasyfikacji asystentów w sezonie zasadniczym: 42 asysty
  • Hokej na lodzie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 – turniej mężczyzn:
    • Drugie miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 7 asyst[17]
    • Szóste miejsce w klasyfikacji +/- turnieju: +6[18]
  • KHL (2017/2018):
    • Najlepszy napastnik - półfinały konferencji[19]
    • Drugie miejsce w klasyfikacji asystentów w sezonie zasadniczym: 39 asyst
    • Czwarte miejsce w punktacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 55 punktów
    • Drugie miejsce w punktacji asystentów w fazie play-off: 13 asyst
    • Drugie miejsce w punktacji kanadyjskiej w fazie play-off: 17 asyst
    • Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Joonas Kemppainen i Teemu Hartikainen)[20][21]
  • KHL (2018/2019):
    • Piąte miejsce w klasyfikacji asystentów w sezonie zasadniczym: 39 asyst
    • Drugie miejsce w klasyfikacji strzelców w fazie play-off: 14 asyst
    • Piąte miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w fazie play-off: 18 punktów
    • Czwarte miejsce w klasyfikacji +/- w fazie play-off: +11
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji średniego czasu gry w meczu wśród napastników w fazie play-off: 23,42 min.
  • KHL (2019/2020):
    • Najlepszy napastnik etapu - ćwierćfinały konferencji[22]
    • Drugie miejsce w klasyfikacji asystentów w sezonie zasadniczym: 42 asysty
    • Czwarte miejsce w punktacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 54 punkty
    • Drugie miejsce w klasyfikacji średniego czasu gry w meczu wśród napastników w sezonie zasadniczym: 20,53 min.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Urban Omark - Eliteprospects.com [online], www.eliteprospects.com [dostęp 2017-11-15].
  2. ↑ Jörgen Omark - Eliteprospects.com [online], www.eliteprospects.com [dostęp 2017-11-15].
  3. ↑ Video - Sportsnet.ca [online], www.sportsnet.ca [dostęp 2019-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-17] (ang.).
  4. ↑ Schweizer Radio und Fernsehen (SRF) [online], www.sport.sf.tv [dostęp 2017-11-15] (niem.).
  5. ↑ Oilers agree to terms with Linus Omark | NHL.com [online], oilers.nhl.com [dostęp 2017-11-15] (ang.).
  6. ↑ Edmonton Oilers sur Twitter : "#Oilers assign forwards Ben Eager and Linus Omark to @OKCBarons." [online], twitter.com [dostęp 2017-11-15] (fr.).
  7. ↑ Sabres Acquire Omark From Oilers | Nhl.Com [online], sabres.nhl.com [dostęp 2017-11-15] (ang.).
  8. ↑ Sabres Terminate Omark Contract | Nhl.Com [online], sabres.nhl.com [dostęp 2017-11-15] (ang.).
  9. ↑ Klart: Omark återvänder till Luleå - HockeysverigeHockeysverige [online], www.hockeysverige.se [dostęp 2017-11-18] (szw.).
  10. ↑ Omark tillbaka i Luleå Hockey! - Luleå Hockey [online], www.luleahockey.se [dostęp 2017-11-15] (szw.).
  11. ↑ Линус Умарк подписал контракт с «Салаватом Юлаевым»! - Официальный сайт ХК «Салават Юлаев» [online], hcsalavat.ru [dostęp 2024-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2015-05-02].
  12. ↑ Умарк и Логинов остаются в «Салавате Юлаеве» [online], hcsalavat.ru [dostęp 2017-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-16] (ros.).
  13. ↑ Thanks for the memories, Linus! : News : Kontinental Hockey League (KHL) [online], en.khl.ru [dostęp 2020-04-13].
  14. ↑ Omark débarque, Wingels prend sa retraite - Genève-Servette Hockey Club [online], gshc.ch [dostęp 2024-04-24] (fr.).
  15. ↑ Ruotsalaishyökkääjät Omark ja Harju jokeripaitaan | Jokerit.com [online], jokerit.com [dostęp 2017-11-15] (fiń.).
  16. ↑ Omarkin sopimus purettu | Jokerit.com [online], www.jokerit.com [dostęp 2017-11-15] (fiń.).
  17. ↑ http://reports.iihf.hockey/Hydra/410/IHM400000_85D_26_0.pdf
  18. ↑ http://reports.iihf.hockey/Hydra/410/IHM400000_85G_26_0.pdf
  19. ↑ Koskinen, Bailen, Omark and Kravtsov. Players of the Round. khl.ru, 2018-03-28. [dostęp 2018-03-29]. (ang.).
  20. ↑ Heroics Rewarded. Closing Ceremony of 10th KHL Championship : News : Kontinental Hockey League (KHL) [online], en.khl.ru [dostęp 2018-05-25].
  21. ↑ Список лауреатов десятого сезона КХЛ : Новости : Континентальная Хоккейная Лига (КХЛ) [online], www.khl.ru [dostęp 2018-05-25].
  22. ↑ First round’s finest: Sateri, Larsen, Omark, and Minulin. en.khl.ru, 2020-03-17. [dostęp 2020-03-18]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Linus_Omark&oldid=73590476”