Lis tybetański

Lis tybetański
	Vulpes ferrilata
	Hodgson, 1842
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	drapieżne
Podrząd	psokształtne
Rodzina	psowate
Rodzaj	lis
Gatunek	lis tybetański
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Lis tybetański^[3] (Vulpes ferrilata) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych.

Taksonomia edytuj

Po raz pierwszy gatunek opisał Brian Houghton Hodgson w 1842 na łamach The journal of the Asiatic Society of Bengal. Holotyp pochodził z Lhasy; seria typowa liczyła 4 okazy^[4]. Gatunek monotypowy^[5]. Kariotyp 2n=36^[6].

Występowanie edytuj

Górskie stepy do wysokości 5300 m n.p.m. na Wyżynie Tybetańskiej, w Indiach, Chinach i Nepalu^[5]^[2].

Morfologia edytuj

Są to stosunkowo małe lisy o miękkiej, gęstej sierści, wąskim pysku i puszystym ogonie. Kufa, ciemię, szyja, grzbiet oraz dolna część nóg mają barwę od jasnobrązowej po rdzawą. Policzki, boki ciała, górna część nóg oraz zad są szare, podobnie jak ogon, który wyróżnia się jednak białym zakończeniem. Stosunkowo krótkie uszy cechuje białe wnętrze. Spód ciała ma barwę od białego po jasnoszarą. Długość ciała: 49–61 cm, 22–29. Długość ciała 50-70 cm, masa ciała 3-4,6 kg^[6].

Ekologia i zachowanie edytuj

Środowiskiem życia lisów tybetańskich są wyżynne równiny i zbocza, położone od około 2500 do 5200 m n.p.m. W znacznej części jego zasięgu występowania spotyka się górskie łąki i stepy, w tym pustynne; wszystkie pozbawione drzew. Klimat jest surowy, temperatury latem osiągają 30 °C, zimą zaś-40 °C. Główne źródło pokarmu tych lisów stanowią szczekuszki (Ochotona) i gryzonie, jak górzaki (Alticola) i chomiczaki (Cricetelus). Zazwyczaj przebywają samotnie; podczas jednego z badań na 90 obserwowanych lisów przypadło 6 par^[6].

Przypisy edytuj

↑ Vulpes ferrilata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b R.R. Harris R.R., Vulpes ferrilata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018, wersja 2017-3 [dostęp 2018-01-30] (ang.).
↑ Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 150. ISBN 978-83-88147-15-9.
↑ B.H. Hodgson. Notive of the Mammals of Tibet. „The journal of the Asiatic Society of Bengal”. 11, s. 278–279, 1842.
↑ ^a ^b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Vulpes ferrilata. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 24 października 2009]
↑ ^a ^b ^c Claudio Sillero-Zubiri, Michael Hoffmann & David W. Macdonald (red.): Canids: Foxes, Wolves, Jackals and Dogs. IUCN – The World Conservation Union, 2004, s. 148. ISBN 2-8317-0786-2.

[itis-1] Vulpes ferrilata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] R.R. Harris R.R., Vulpes ferrilata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018, wersja 2017-3 [dostęp 2018-01-30] (ang.).

[miiz-3] Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 150. ISBN 978-83-88147-15-9.

[oryg-4] B.H. Hodgson. Notive of the Mammals of Tibet. „The journal of the Asiatic Society of Bengal”. 11, s. 278–279, 1842.

[msw-5] Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Vulpes ferrilata. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 24 października 2009]

[iucnpdf-6] Claudio Sillero-Zubiri, Michael Hoffmann & David W. Macdonald (red.): Canids: Foxes, Wolves, Jackals and Dogs. IUCN – The World Conservation Union, 2004, s. 148. ISBN 2-8317-0786-2.

[3]

[1]

[2]

[4]

[5]

[6]