Maëlle Danica Ricker (ur. 2 grudnia 1978 w North Vancouver) – kanadyjska snowboardzistka specjalizująca się w snowcrossie, mistrzyni olimpijska i dwukrotna medalistka mistrzostw świata.

Maëlle Ricker
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 grudnia 1978
North Vancouver

Klub

Whistler/Blackcomb BC

Wzrost

169 cm

Debiut w PŚ

14.12 1996, Whistler
(2. miejsce – halfpipe)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Igrzyska olimpijskie
złoto Vancouver 2010 Snowcross
Mistrzostwa świata
złoto Stoneham 2013 Snowcross
brąz Whistler 2005 Snowcross
Puchar Świata
Kryształowa Kula
2009/2010
Puchar Świata (Snowcross)
Mała Kryształowa Kula
2007/2008
Mała Kryształowa Kula
2009/2010
2. miejsce
2005/2006
2. miejsce
2008/2009
2. miejsce
2011/2012
3. miejsce
2006/2007
Puchar Świata (Halfpipe)
3. miejsce
1996/1997
Winter X-Games
złoto Crested Butte 1999 Snowcross
złoto Aspen 2006 Snowcross
brąz Aspen 2007 Snowcross
brąz Aspen 2012 Snowcross

Kariera edytuj

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 14 grudnia 1996 roku w Whistler, zajmując drugie miejsce w halfpipe'ie. Tym samym już w swoim debiucie nie tylko wywalczyła pierwsze pucharowe punkty, ale od razu stanęła na podium. W zawodach tych rozdzieliła dwie rodaczki: Nataszę Zurek i Tarę Teigen. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2009/2010, kiedy to zwyciężyła w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji snowcrossu zdobyła Małą Kryształową Kulę. Najlepsza w snowcrossie była też w sezonie 2007/2008. Ponadto w sezonach 2005/2006, 2008/2009 i 2011/2012 była druga w klasyfikacji snowcrossu, a w sezonie 2006/2007 zajęła w niej trzecie miejsce. Ricker wywalczyła też trzecie miejsce w klasyfikacji halfpipe’a w sezonu 1996/1997.

W 2005 roku wystąpiła na mistrzostwach świata w Whistler, zdobywając brązowy medal w snowcrossie. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Lindsey Jacobellis z USA. Podczas rozgrywanych osiem lat później mistrzostw świata w Stoneham zdobyła złoty medal, wyprzedzając kolejną Kanadyjkę, Dominique Maltais i Helene Olafsen z Norwegii. Była też między innymi czwarta na mistrzostwach świata w San Candido (1997), mistrzostwach świata w Gangwon (2009) i mistrzostwach świata w La Molina (2011). W międzyczasie wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie triumfowała w snowcrossie, wyprzedzając Francuzkę Déborah Anthonioz oraz Olivię Nobs ze Szwajcarii. Na rozgrywanych cztery lata wcześniej igrzyskach w Turynie była czwarta w tej samej konkurencji, przegrywając walkę o medal z Dominique Maltais. Zajęła również piąte miejsce w halfpipe’ie na igrzyskach olimpijskich w Nagano w 1998 roku.

W dniu 5 listopada 2015 roku tuż przed rozpoczęciem sezonu 2015/16 ogłosiła, że przechodzi na sportową emeryturę. Decyzję tą podjęła z powodu przewlekłej kontuzji kolana, której nabawiła się podczas igrzysk w Soczi.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie   edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwyciężczyni
5. 12 lutego 1998   Nagano Halfpipe   Nicola Thost
23. 13 lutego 2006   Turyn Halfpipe   Hannah Teter
4. 17 lutego 2006   Turyn Snowboardcross   Tanja Frieden
1.  16 lutego 2010   Vancouver Snowboardcross -
21 16 lutego 2014   Soczi Snowboardcross   Eva Samková

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwyciężczyni
11. 24 stycznia 1997   San Candido Halfpipe   Anita Schwaller
4. 26 stycznia 1997   San Candido Snowboardcross   Karine Ruby
34. 27 stycznia 2001   Madonna di Campiglio Halfpipe   Doriane Vidal
8. 28 stycznia 2001   Madonna di Campiglio Snowboardcross   Karine Ruby
7. 16 stycznia 2003   Kreischberg Halfpipe   Doriane Vidal
3.  16 stycznia 2005   Whistler Snowboardcross   Lindsey Jacobellis
12. 22 stycznia 2005   Whistler Halfpipe   Doriane Vidal
5. 14 stycznia 2007   Arosa Snowboardcross   Lindsey Jacobellis
4. 18 stycznia 2009   Gangwon Snowboardcross   Helene Olafsen
4. 18 stycznia 2011   La Molina Snowboardcross   Lindsey Jacobellis
1.  26 stycznia 2013   Stoneham Snowboardcross -

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Zwycięstwa w zawodach edytuj

  1.   Whistler13 stycznia 1998 (snowcross)
  2.   Whistler11 stycznia 1999 (snowcross)
  3.   Whistler12 stycznia 1999 (halfpipe)
  4.   Kronplatz19 stycznia 2001 (snowcross)
  5.   Valle Nevado13 września 2002 (halfpipe)
  6.   Furano17 lutego 2007 (snowcross)
  7.   Valle Nevado29 września 2007 (snowcross)
  8.   Sungwoo15 lutego 2008 (snowcross)
  9.   Gujo-Gifu22 lutego 2008 (snowcross)
  10.   Sunday River28 lutego 2009 (snowcross)
  11.   Valmalenco20 marca 2009 (snowcross)
  12.   Chapelco12 września 2009 (snowcross)
  13.   Telluride19 grudnia 2009 (snowcross)
  14.   Stoneham21 stycznia 2010 (snowcross)
  15.   Stoneham21 stycznia 2012 (snowcross)
  16.   Valmalenco14 marca 2012 (snowcross)

Pozostałe miejsca na podium w zawodach edytuj

  1.   Whistler14 grudnia 1996 (halfpipe) – 2. miejsce
  2.   Kreischberg19 stycznia 1997 (halfpipe) – 3. miejsce
  3.   Mont-Sainte-Anne2 lutego 1997 (halfpipe) – 3. miejsce
  4.   Mount Bachelor9 lutego 1997 (snowcross) – 3. miejsce
  5.   San Candido16 stycznia 1998 (halfpipe) – 3. miejsce
  6.   L’Alpe d’Huez13 stycznia 2002 (halfpipe) – 2. miejsce
  7.   Tandådalen17 marca 2005 (snowcross) – 3. miejsce
  8.   Valle Nevado17 września 2005 (snowcross) – 2. miejsce
  9.   Valle Nevado18 września 2005 (snowcross) – 2. miejsce
  10.   Bad Gastein5 stycznia 2006 (snowcross) – 3. miejsce
  11.   Valle Nevado26 września 2007 (snowcross) – 2. miejsce
  12.   Chapelco13 września 2008 (snowcross) – 3. miejsce
  13.   Lake Placid1 marca 2008 (snowcross) – 2. miejsce
  14.   Stoneham7 marca 2008 (snowcross) – 2. miejsce
  15.   Stoneham19 lutego 2009 (snowcross) – 3. miejsce
  16.   Veysonnaz15 stycznia 2010 (snowcross) – 3. miejsce
  17.   Valmalenco12 marca 2010 (snowcross) – 2. miejsce
  18.   La Molina19 marca 2010 (snowcross) – 3. miejsce
  19.   Telluride17 grudnia 2010 (snowcross) – 3. miejsce
  20.   Blue Mountain8 lutego 2012 (snowcross) – 3. miejsce
  21.   Telluride14 grudnia 2012 (snowcross) – 2. miejsce
  22.   Arosa9 marca 2013 (snowcross) – 3. miejsce
  23.   Sierra Nevada21 marca 2013 (snowcross) – 3. miejsce
  • W sumie (16 zwycięstw, 9 drugich i 14 trzecich miejsc).

Przypisy edytuj

  1. Od sezonu 2010/2011 obowiązuje osobna klasyfikacja generalna snowcrossu

Linki zewnętrzne edytuj