Mały Kościelec
Mały Kościelec (niem. Hintere Polnische Kapelle, słow. Zadný Koščielec, węg. Hátsó-Koscielec[1]) – wielowierzchołkowy grzbiet będący zakończeniem Grani Kościelców, która na wysokości Zawratowej Turni odbiega w północnym kierunku od grani głównej Tatr Wysokich i oddziela Dolinę Czarną Gąsienicową od Doliny Zielonej Gąsienicowej[2]. Pomiędzy Małym Kościelcem a Kościelcem położona jest przełęcz Karb. Mały Kościelec ma kilka niewybitnych wierzchołków, w kolejności od południa na północ: 1859 m, 1863 m, 1866 m, 1863 m, 1849 m, 1840 m, 1815 m, 1792 m, 1767 m. Masyw Małego Kościelca wrasta od północy w obszar Hali Gąsienicowej[3].
 Grań Małego Kościelca ze szlaku na Kościelec | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1866 m n.p.m. |
| Wybitność |
13 m |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°14′02″N 20°00′35″E/49,233889 20,009722
| |
Mały Kościelec stanowi typową grzędę międzydolinną, której w czasie zlodowacenia Tatr lody nie zdążyły zniszczyć. Po obu jej stronach powstały lodowce górskie, które niżej łączyły się ze sobą. Porośnięty jest w większości kosodrzewiną. U podnóży jego wschodnich zboczy znajduje się Kamień Karłowicza (upamiętniający Mieczysława Karłowicza, który zginął tu w lawinie) i Czarny Staw Gąsienicowy, zaś u podnóży zboczy zachodnich Dwoisty Staw Gąsienicowy i duży płaski teren zwany Roztoką Stawiańską[4].
Na skalistych partiach Małego Kościelca często trenują wspinaczkę taternicy[4].
-
Grań Małego Kościelca – widok z zachodniej strony. Z tyłu Żółta Turnia i Granaty -
Mały Kościelec – widok od północnej strony. Za nim Kościelec, po prawej Świnica -
Długi Staw Gąsienicowy i Mały Kościelec
Szlaki turystyczne edytuj
Czarny Staw Gąsienicowy – Mały Kościelec – przełęcz Karb – Kościelec. Prowadzi wschodnimi zboczami Małego Kościelca i jego granią. Czas przejścia znad Czarnego Stawu na Karb: ↑ 35 min, ↓ 25 min.
Zielony Staw Gąsienicowy – przełęcz Karb. Czas przejścia: ↑ 30 min, ↓ 20 min[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2019-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2006-03-06].
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Orla Perć. Mapa 1: 5 000, Warszawa-Zielona Góra-Zakopane: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-42-X.
- ↑ a b Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
- ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X.