Wikipedia

Maciej Janowski (żużlowiec)

polski żużlowiec

Maciej Janowski (ur. 6 sierpnia 1991 we Wrocławiu[1]) – polski żużlowiec.

Maciej Janowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 sierpnia 1991
Wrocław

Informacje klubowe
Klub

liga polska: Sparta Wrocław
liga szwedzka: Piraterna Motala
liga brytyjska: Oxford Spires

Kariera seniorska
Lata Klub
Liga polska
2007–2011 Sparta Wrocław
2012–2013 Unia Tarnów
2014– Sparta Wrocław
Liga szwedzka
2009 Rospiggarna Hallstavik
2010–2013 Piraterna Motala
2014 Rospiggarna Hallstavik
2016–2019 Dackarna Målilla
2021–2023 Dackarna Målilla
2024– Piraterna Motala
Liga brytyjska
2010–2011 Swindon Robins
2012 King’s Lynn Stars
2013–2015 Poole Pirates
2024– Oxford Spires
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja
2008– Polska Polska
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
złoto 2013 żużel, drużynowo
złoto 2017 żużel, drużynowo
złoto 2023 żużel, drużynowo
srebro 2019 żużel, drużynowo
srebro 2021 żużel, drużynowo
brąz 2015 żużel, drużynowo
brąz 2018 żużel, drużynowo
brąz 2022 żużel, indywidualnie
Mistrzostwa świata juniorów
złoto 2008 żużel, drużynowo
złoto 2009 żużel, drużynowo
złoto 2011 żużel, indywidualnie
złoto 2012 żużel, drużynowo
srebro 2010 żużel, indywidualnie
srebro 2012 żużel, indywidualnie
brąz 2010 żużel, drużynowo
Mistrzostwa Europy
złoto 2022 żużel, drużynowo
Mistrzostwa Europy juniorów
złoto 2009 żużel, drużynowo
złoto 2010 żużel, drużynowo
srebro 2008 żużel, indywidualnie
srebro 2009 żużel, indywidualnie
Strona internetowa

Indywidualny Mistrz Polski 2015 oraz 2020 na żużlu. Indywidualny Mistrz Świata Juniorów 2011 na żużlu. Zdobywca złotego medalu w Drużynowych Mistrzostwach świata z reprezentacją Polski w 2013, 2017 i 2023 roku, wielokrotny medalista tych rozgrywek. Uważany za jednego z najlepszych aktualnych żużlowców i legendę WTS Sparty Wrocław[przez kogo?]. Wielokrotny medalista Mistrzostw świata, Europy oraz Polski juniorów – indywidualnie, drużynowo i w parach. Zdobywca Złotego, Srebrnego i Brązowego Kasku. Drużynowy Mistrz Polski (2012, 2021), Szwecji (2011, 2013, 2021, 2023) oraz Wielkiej Brytanii (2013, 2014, 2015). Czterokrotnie czwarty w cyklu Grand Prix. Brązowy medalista Indywidualnych Mistrzostw Świata (2022)[2].

Jego indywidualny numer startowy to 71.

Kariera edytuj

Lata 2007–2010 edytuj

W polskiej lidze debiutował 12 sierpnia 2007 r. w barwach wrocławskiego klubu Sparta Wrocław w 1. wyścigu meczu przeciwko Stali Rzeszów[3]. Zdobył wtedy 1 punkt przywożąc za plecami Andreasa Messinga. Swoje pierwsze zwycięstwo biegowe zanotował w następnym sezonie, w 4. kolejce przeciwko Unii Leszno. W tym samym roku pierwszy raz znalazł się w składzie reprezentacji Polski na międzynarodowy turniej. Były to drużynowe mistrzostwa Europy juniorów, w których Polska zajęła 4. miejsce. Janowski z dorobkiem 15 punktów był najlepszym polskim zawodnikiem. Pierwszym rokiem jego występów w lidze szwedzkiej był 2009, a w lidze angielskiej 2010.

Lata 2011–2013 edytuj

W 2011 wywalczył tytuł Indywidualnego mistrza świata juniorów – jest to jego pierwszy indywidualny złoty medal w turnieju rangi mistrzostw świata[4]. W Polsce w latach 2012–2013 startował w barwach Unii Tarnów, z którą w pierwszym roku startów wygrał polską Ekstraligę. W 2013 z reprezentacją Polski triumfował w drużynowym pucharze świata.

Lata 2014–2017 edytuj

W sezonie 2014 powrócił do Sparty Wrocław, z którą już rok później wywalczył drużynowe wicemistrzostwo Polski. W sezonie 2015 został także Indywidualnym mistrzem Polski. Był to również sezon, w którym zadebiutował w Grand Prix. W swoim pierwszym sezonie w tym cyklu zajął 7. miejsce z dorobkiem 106 punktów, wygrywając jedną rundę. Od tamtego momentu nieprzerwanie w nim startuje. Okazja do zdobycia w nim medalu nadarzyła się w 2017 roku, kiedy jeszcze po siedmiu z dwunastu rund Janowski był na czele stawki. Dalsza część cyklu nie była już dla niego tak udana i Grand Prix 2017 ukończył na 4. miejscu, tracąc 9 punktów do strefy medalowej. W tym samym sezonie drugi raz w karierze zdobył reprezentacyjne złoto w drużynowych mistrzostwach świata oraz srebrny medal polskich rozgrywek ligowych ze Spartą Wrocław, kończąc je ze średnią biegową 1,966[5].

Sezon 2018 edytuj

W sezonie 2018 poprawił swoje wyniki ligowe – osiągnął wówczas najwyższą średnią biegową w karierze – 2,191. Jego zespół znalazł się jednak pozycję niżej niż rok wcześniej, a z reprezentacją zdobył brązowy medal pierwszej edycji rozgrywek Speedway of Nations, odbywających się w ramach Drużynowych Mistrzostw Świata. W Grand Prix ponownie zajął 4. miejsce, mimo że jeszcze przed ostatnią rundą znajdował się na pozycji dającej mu medal. W Indywidualnych Mistrzostwach Polski zdobył swój czwarty medal i pierwszy srebrny. Ponadto po raz trzeci w karierze został Mistrzem Polski Par Klubowych, które odbywały się na torze w Ostrowie Wielkopolskim. Pierwszy raz w swoim drugim występie wygrał również turniej o Koronę Bolesława Chrobrego w Gnieźnie.

Sezon 2019 edytuj

Na początku sezonu 2019 doznał kontuzji, która wykluczyła go z pierwszej rundy Grand Prix 2019, które ostatecznie ukończył na 6. pozycji. W polskiej lidze po raz trzeci w karierze zdobył wicemistrzostwo. Taki sam rezultat osiągnął w Speedway Of Nations z reprezentacją Polski, która przegrała finał z reprezentacją Rosji – gospodarzami turnieju. Janowski rywalizował tylko w pierwszym dniu turnieju finałowego. Zdobył 0 punktów. Zaliczył upadek, w wyniku którego nie startował w drugim dniu rywalizacji[6]. Kiedy w październiku 2019 roku ogłaszano kadrę reprezentacji Polski na rok następny, Janowski pierwszy raz od wielu lat się w niej nie znalazł. Było to spowodowane, jak mówił trener Marek Cieślak, brakiem wcześniejszego poinformowania o wzięciu zwolnienia lekarskiego przed meczem Polska – Reszta Świata[7][8]. Podobna sytuacja spotkała również kilku innych polskich zawodników.

Sezon 2020 edytuj

Sezon 2020 był kolejnym, w którym liczył się w walce o medale cyklu Grand Prix. Ostatecznie trzeci raz w karierze został sklasyfikowany na 4. miejscu. Czwarty rok z rzędu zdobył medal ligowy w Polsce. Sparta ukończyła sezon na 3. miejscu. Janowski został drugi raz w karierze Indywidualnym Mistrzem Polski na żużlu zdobywając komplet punktów podczas Finału w Lesznie. Do złota IMP dołożył brąz Mistrzostw Polski Par Klubowych, w których reprezentował Spartę wraz z Glebem Chugunovem. Zajął też najwyższe do tej pory, piąte miejsce, w Indywidualnych Międzynarodowych Mistrzostwach Ekstraligi w Toruniu.

Sezon 2021 edytuj

W sezonie 2021 powrócił do reprezentacji Polski[9]. 11 lipca 2021 doszło do dużej kontrowersji z udziałem Janowskiego. Po skończonych Indywidualnych Mistrzostwach Polski, w których Janowski zajął drugie miejsce, zawodnik zszedł z podium przed końcem dekoracji najlepszych zawodników. Powodem takiego zachowania było starcie w 12. wyścigu pomiędzy nim a Bartoszem Zmarzlikiem, triumfatorem całych zawodów. Media szeroko komentowały sprawę, a także poświęciły wiele uwagi ogólnej rywalizacji tych dwóch zawodników[10][11]. Cały sezon 2021 był dla Janowskiego bardzo udany i pod wieloma aspektami najlepszy w jego dotychczasowej karierze. Starty w Grand Prix rozpoczął bardzo dobrze, utrzymując się na prowadzeniu przez pierwsze cztery rundy. Ostatecznie jednak czwarty raz w karierze został sklasyfikowany na czwartym miejscu (Miał tyle samo punktów co Szwed Fredrik Lindgren, jednak to Janowski był wyżej, ponieważ miał na koncie więcej wygranych rund). Podobnie jak rok wcześniej, do braku medalu przyczyniły się słabsze lokaty w środkowej części cyklu. W lidze natomiast gwarantował duże zdobycze punktowe przez cały sezon. Osiągnął zdecydowanie najwyższą w karierze średnią biegową wynoszącą aż 2,582[12]. Zdobył 3 komplety punktów. Przez cały ligowy sezon tylko dwa razy zszedł poniżej granicy 12 pkt w meczu. Jego dobra jazda miała duży wpływ na zdobycie przez Spartę piątego mistrzostwa Polski. Wygrał również ligę szwedzką z Dackarną Målilla[13]. Z reprezentacją Polski zdobył srebro Speedway of Nations 2021. W wyniku nieporozumienia na torze między nim a Bartoszem Zmarzlikiem w wyścigu finałowym upadł jadąc na trzeciej pozycji[14].

Sezon 2022 edytuj

W pierwszym meczu Ekstraligi 2022 zdobył płatny komplet punktów (17+1)[15]. W kolejnych meczach zdobywał nieco mniej punktów, jednak nadal utrzymywał się w czołówce zawodników z najwyższymi średnimi biegowymi. Grand Prix 2022 rozpoczął od drugiego miejsca w Grand Prix Chorwacji w Goričan. Na następne podium musiał czekać aż do przedostatniej rundy w Mallili, która dała mu trzecie miejsce[16]. Przed ostatnią rundą w Toruniu zajmował dopiero siódme miejsce ze stratą 7 pkt do brązowego medalu. W ostatnim Grand Prix jednak wjechał do finału, co wobec gorszej postawy jego rywali dało mu ostatecznie pierwszy w karierze medal cyklu Speedway Grand Prix[2]. Ponadto wraz z Bartoszem Zmarzlikiem, Patrykiem Dudkiem, Januszem Kołodziejem i Kacprem Woryną zdobył pierwsze w historii złoto w inaugurującym cykl Drużynowych Mistrzostw Europy turnieju w Poznaniu.

Starty w Grand Prix (Indywidualnych Mistrzostwach Świata na Żużlu) edytuj

Stan na 1 października 2023 r.

Zwycięstwa w poszczególnych zawodach Grand Prix edytuj

Nr Dzień Rok Nazwa Miejscowość Tor Długość toru
1. 18 lipca 2015   Grand Prix Łotwy   Dyneburg Latvijas spīdveja centrs 373m
2. 11 czerwca 2016   Grand Prix Danii   Horsens CASA Arena (sztuczny tor) 272m
3. 24 czerwca 2017   Grand Prix Danii   Horsens CASA Arena (sztuczny tor) 272m
4. 22 lipca 2017   Grand Prix Wielkiej Brytanii   Cardiff Millennium Stadium (sztuczny tor) 272m
5. 7 lipca 2018   Grand Prix Szwecji   Hallstavik HZ Bygg Arena 289m
6. 31 sierpnia 2019   Grand Prix Niemiec   Teterow Bergring Arena 314m
7. 29 sierpnia 2020   Grand Prix Polski   Wrocław Stadion Olimpijski 352m
8. 16 lipca 2021   Grand Prix Czech   Praga Markéta 353m

Miejsca na podium edytuj

Nr Dzień Rok Nazwa Miejscowość Tor Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
1. 23 maja 2015   Grand Prix Czech   Praga Stadion Markéta 3. 18 (3,3,3,3,3,2,1)   Tai Woffinden
2. 18 lipca 2015   Grand Prix Łotwy   Dyneburg Latvijas spīdveja centrs 1. 12 (2,2,3,3,2) —
3. 3 października 2015   Grand Prix Polski   Toruń Motoarena 3. 11 (0,3,1,3,1,2,1)   Nicki Pedersen
4. 24 października 2015   Grand Prix Australii   Melbourne Etihad Stadium (sztuczny tor) 3. 11 (3,1,1,3,0,2,1)   Greg Hancock
5. 11 czerwca 2016   Grand Prix Danii   Horsens CASA Arena (sztuczny tor) 1. 16 (2,3,1,3,1,3,3) —
6. 13 maja 2017   Grand Prix Polski   Warszawa Stadion Narodowy (sztuczny tor) 2. 16 (3,3,0,3,3,2,2)   Fredrik Lindgren
7. 27 maja 2017   Grand Prix Łotwy   Dyneburg Latvijas spīdveja centrs 3. 13 (3,3,3,1,w,2,1)   Piotr Pawlicki
8. 24 czerwca 2017   Grand Prix Danii   Horsens CASA Arena (sztuczny tor) 1. 17 (2,1,2,3,3,3,3) —
9. 22 lipca 2017   Grand Prix Wielkiej Brytanii   Cardiff Millennium Stadium (sztuczny tor) 1. 17 (3,3,1,3,1,3,3) —
10. 12 maja 2018   Grand Prix Polski   Warszawa Stadion Narodowy (sztuczny tor) 2. 13 (1,2,2,3,1,2,2)   Tai Woffinden
11. 7 lipca 2018   Grand Prix Szwecji   Hallstavik HZ Bygg Arena 1. 18 (0,3,3,3,3,3,3) —
12. 21 lipca 2018   Grand Prix Wielkiej Brytanii   Cardiff Millennium Stadium (sztuczny tor) 3. 12 (3,w,3,0,3,2,1)   Bartosz Zmarzlik
13. 6 lipca 2019   Grand Prix Szwecji   Hallstavik HZ Bygg Arena 3. 13 (2,1,3,2,1,3,1)   Emil Sajfutdinow
14. 17 sierpnia 2019   Grand Prix Skandynawii   Målilla G&B Stadium 3. 15 (3,0,2,3,3,3,1)   Fredrik Lindgren
15. 31 sierpnia 2019   Grand Prix Niemiec   Teterow Bergring Arena 1. 16 (2,2,2,2,2,3,3) —
16. 28 sierpnia 2020   Grand Prix Polski   Wrocław Stadion Olimpijski 2. 18 (3,2,1,3,3,3,2)   Artiom Łaguta
17. 29 sierpnia 2020   Grand Prix Polski   Wrocław Stadion Olimpijski 1. 20 (3,3,1,3,3,3,3) —
18. 2 października 2020   Grand Prix Polski   Toruń Motoarena 2. 18 (3,2,3,2,2,2,2)   Max Fricke
19. 3 października 2020   Grand Prix Polski   Toruń Motoarena 2. 18 (3,3,d,3,3,3,2)   Bartosz Zmarzlik
20. 16 lipca 2021   Grand Prix Czech   Praga Stadion Markéta 1. 17 (3,0,3,2,3,3,3) —
21. 18 lipca 2021   Grand Prix Czech   Praga Stadion Markéta 2. 18 (3,3,0,1,3,3,2)   Artiom Łaguta
22. 30 lipca 2021   Grand Prix Polski   Wrocław Stadion Olimpijski 2. 18 (2,1,2,3,1,3,2)   Bartosz Zmarzlik
23. 1 października 2021   Grand Prix Polski   Toruń Motoarena 2. 18 (1,2,3,0,3,2,2)   Artiom Łaguta
24. 2 października 2021   Grand Prix Polski   Toruń Motoarena 3. 16 (1,3,3,3,2,3,1)   Bartosz Zmarzlik
25. 30 kwietnia 2022   Grand Prix Chorwacji   Goričan Stadion Millenium 2. 18 (3,3,3,2,2,2,2)   Bartosz Zmarzlik
26. 17 września 2022   Grand Prix Szwecji   Målilla G&B Stadium 3. 16 (3,0,3,3,2,2,1)   Bartosz Zmarzlik

Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix edytuj

Sezon 2008
                      miejsce punkty
– – – – – – – – – – 1 27 1
Sezon 2012
                        miejsce punkty
– – – – – – – – – – – 8 23 8
Sezon 2014
                        miejsce punkty
– – – – – – – – – – – 7 21 7
Sezon 2015
                        miejsce punkty
3 2 18 3 12 8 12 5 9 12 11 11 7 106
Sezon 2016
                      miejsce punkty
10 10 16 5 11 12 6 2 8 5 5 10 90
Sezon 2017
                        miejsce punkty
6 16 13 6 17 17 13 6 7 7 5 9 4 122
Sezon 2018
                    miejsce punkty
13 11 5 18 12 11 9 10 9 6 4 104
Sezon 2019
                    miejsce punkty
– 4 7 13 12 15 16 6 7 7 6 87
Sezon 2020
                miejsce punkty
18 20 10 9 5 9 18 18 4 107
Sezon 2021
                      miejsce punkty
20 18 18 10 4 2 11 8 4 18 16 4 129
Sezon 2022
                    miejsce punkty
18 11 14 8 2 7 14 2 16 14   106
Sezon 2023
                    miejsce punkty
3 7 7 4 10 2 7 3 – – 14 43
Statystyki
Starty 94
Zwycięstwa 8
Miejsca na podium 26
Finalista 31
Punkty 910

Mistrzostwa Świata i Europy edytuj

Drużynowy Puchar Świata edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Reprezentacja Zwycięzca
2012 12 lipca Baraż Målilla 5. 7 1,2,1,2,1   Polska   Dania
2013 7 lipca Praga   12 2,2,3,3,3   Polska –
2015 14 czerwca Vojens   11 1,3,2,3,w,2   Polska   Szwecja
2017 8 lipca Leszno   14 3,3,2,3,3   Polska –
2023 29 lipca Wrocław   7 2,0,2,1,2   Polska –

Speedway of Nations edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Reprezentacja Zwycięzca
2018 8 czerwca
9 czerwca 		Wrocław   9
13+3 		2,3,3,0,1,0
3,2,3,2,0,3+3 		  Polska   Rosja
2019 20 lipca
21 lipca 		Togliatti   0 t,0,0   Polska   Rosja
2021 16 października
17 października 		Manchester   18
13+0 		2,4,3,3,2,4
0,0,3,3,4,3+0 		  Polska   Wielka Brytania
2022 30 lipca Vojens 6. 4 0,2,2   Polska   Australia

Indywidualne Mistrzostwa Świata Juniorów edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Reprezentacja Zwycięzca
2009 3 października Stralsund 5. 11 2,3,w,3,3   Polska   Darcy Ward
Sezon 2010
      miejsce punkty
6 10 14   30+2
Sezon 2011
        miejsce punkty
14 12 15 9   50
Sezon 2012
              miejsce punkty
11 13 10 13 14 13 15   89

Drużynowe Mistrzostwa Świata Juniorów edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Reprezentacja Zwycięzca
2008 21 września Holsted   11 3,3,2,1,2   Polska –
2009 5 września Gorzów   13 3,3,1,3,3   Polska –
2010 5 września Rye House   10 3,t,3,w,2,2   Polska   Dania
2012 1 września Gniezno   15 3,3,3,3,3   Polska –

Indywidualne Mistrzostwa Europy edytuj

Sezon 2013
        miejsce punkty
10 7 8 8 6. 33

Drużynowe Mistrzostwa Europy edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Reprezentacja Zwycięzca
2022 15 maja Poznań   7 3,w,1,2,1   Polska –

Indywidualne Mistrzostwa Europy Juniorów edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Reprezentacja Zwycięzca
2008 30 sierpnia Stralsund   12+3 3,w,3,3,3   Polska Artur Mroczka
2009 11 lipca Tarnów   13 2,2,3,3,3   Polska Przemysław Pawlicki

Drużynowe Mistrzostwa Europy Juniorów edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Reprezentacja Zwycięzca
2008 19 maja Rawicz 4. 15 3,2,3,1,3,3   Polska   Szwecja
2009 23 sierpnia Holsted   15 3,3,1,3,2,3   Polska –
2010 5 września Divišov   15 3,3,3,3,3   Polska –

Klubowy Puchar Europy edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub Zwycięzca
2007 6 październik Miszkolc   6 w,2,1,0,3 Sparta Wrocław Speedway Miszkolc

Mistrzostwa Polski edytuj

Drużynowe Mistrzostwa Polski edytuj

Sezon Klub Miejsce Średnia biegowa Liga Zwycięzca
2007 Sparta Wrocław   0,429 (nieklasyfikowany) Ekstraliga Unia Leszno
2008 Sparta Wrocław 5. 1,413 (34) Ekstraliga Unibax Toruń
2009 Sparta Wrocław 7. 1,458 (33) Ekstraliga Falubaz Zielona Góra
2010 Sparta Wrocław 4. 1,584 (30) Ekstraliga Unia Leszno
2011 Sparta Wrocław 6. 2,013 (11) Ekstraliga Falubaz Zielona Góra
2012 Unia Tarnów   1,972 (19) Ekstraliga –
2013 Unia Tarnów   1,938 (21) Ekstraliga Falubaz Zielona Góra
2014 Sparta Wrocław 6. 1,918 (16) Ekstraliga Stal Gorzów Wielkopolski
2015 Sparta Wrocław   2,141 (11) Ekstraliga Unia Leszno
2016 Sparta Wrocław 4. 1,674 (29) Ekstraliga Stal Gorzów Wielkopolski
2017 Sparta Wrocław   1,966 (19) Ekstraliga Unia Leszno
2018 Sparta Wrocław   2,191 (8) Ekstraliga Unia Leszno
2019 Sparta Wrocław   1,962 (15) Ekstraliga Unia Leszno
2020 Sparta Wrocław   2,160 (7) Ekstraliga Unia Leszno
2021 Sparta Wrocław   2,582 (2) Ekstraliga –
2022 Sparta Wrocław 5. 2,198 (7) Ekstraliga Motor Lublin
2023 Sparta Wrocław   1,901 (20) Ekstraliga Motor Lublin

Indywidualne Mistrzostwa Polski edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub Zwycięzca
2009 25 lipca Toruń R2 0 NS Sparta Wrocław Tomasz Gollob
2011 3 września Leszno 7. 9 3,2,d,2,2 Sparta Wrocław Jarosław Hampel
2012 12 września Zielona Góra 7. 10 2,2,3,1,2 Unia Tarnów Tomasz Jędrzejak
2013 6 października Tarnów   10+3+1 2,2,d,3,3 Unia Tarnów Janusz Kołodziej
2015 5 lipca Gorzów Wielkopolski   10+2+3 2,2,2,2,2 Sparta Wrocław -
2016 1 lipca Leszno   8+2+1 3,0,2,2,1 Sparta Wrocław Patryk Dudek
2017 2 lipca Gorzów Wielkopolski 8. 7 2,3,d,2,0 Sparta Wrocław Szymon Woźniak
2018 4 sierpnia Leszno   9+2+2 0,d,3,3,3 Sparta Wrocław Piotr Pawlicki
2019 14 lipca Leszno   13+1 3,2,3,3,2 Sparta Wrocław Janusz Kołodziej
2020 7 września Leszno   15+3 3,3,3,3,3 Sparta Wrocław –
2021 11 lipca Leszno   12+3+2 2,2,2,3,3 Sparta Wrocław Bartosz Zmarzlik
2022 9 lipca

15 sierpnia

5 września

Grudziądz

Krosno

Rzeszów

5. 8

9+3

8

3,2,1,w,2

2,3,1,0,3,w

0,3,t,3,2

Sparta Wrocław Bartosz Zmarzlik
2023 8 czerwca
16 lipca
4 września 		Rzeszów
Piła
Łódź 		  13
14
8+3 		2,3,3,1,2,2
3,3,1,3,2,2
2,2,1,3,0 +3 		Sparta Wrocław Bartosz Zmarzlik

Młodzieżowe Indywidualne Mistrzostwa Polski edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub Zwycięzca
2008 19 sierpnia Rybnik   13+3 3,3,3,1,3 Sparta Wrocław –
2009 8 sierpnia Leszno 8. 8 3,3,d,0,2 Sparta Wrocław Patryk Dudek
2010 12 września Toruń   15 3,3,3,3,3 Sparta Wrocław –
2011 2 września Gorzów 10. 8 2,1,2,1,2 Sparta Wrocław Piotr Pawlicki
2012 20 września Toruń   15 3,3,3,3,3 Unia Tarnów –

Mistrzostwa Polski Par Klubowych edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub Zwycięzca
2010 3 czerwca Toruń 6. 8 (2,2,0,1,1,2) Sparta Wrocław Unibax Toruń
2011 22 czerwca Zielona Góra   1 (–,–,1,d,–,–) Sparta Wrocław –
2013 30 sierpnia Gorzów Wielkopolski   8 (2,0,2,1,1,2) Unia Tarnów –
2018 3 maja Ostrów Wielkopolski   11 (2,2,1,2,2,2) Betard Sparta Wrocław –
2020 5 sierpnia Gdańsk   14+2 (3,2,1,3,3,2) Betard Sparta Wrocław Fogo Unia Leszno
2022 3 kwietnia Poznań 6. 6 (0,1,-,3,2,-) Betard Sparta Wrocław Motor Lublin
2024 7 kwietnia Poznań   9+1 (2,3,1,3) Betard Sparta Wrocław Motor Lublin

Młodzieżowe Mistrzostwa Polski Par Klubowych edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub Zwycięzca
2009 14 sierpnia Rybnik   18 3,3,3,3,3,3 UKS Żaki Taczanów Unia Leszno
2012 20 października Gniezno   9 2,2,2,–,3,0 Unia Tarnów –

Młodzieżowe Drużynowe Mistrzostwa Polski edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub Zwycięzca
2013 12 września Tarnów   11 3,2,3,3 Unia Tarnów –

Mistrzostwa Szwecji edytuj

Drużynowe Mistrzostwa Szwecji edytuj

Sezon Klub Miejsce Średnia biegowa Liga Zwycięzca
2009 Rospiggarna Hallstavik 8. 1,294 Elitserien Lejonen Gislaved
2010 Piraterna Motala 4. 1,531 Elitserien VMS Elit Vetlanda
2011 Piraterna Motala   1,398 Elitserien –
2012 Piraterna Motala   1,642 Elitserien VMS Elit Vetlanda
2013 Piraterna Motala   1,000 (nieklasyfikowany) Elitserien –
2014 Rospiggarna Hallstavik   1,500 (nieklasyfikowany) Elitserien VMS Elit Vetlanda
2016 Dackarna Målilla   1,792 Elitserien Rospiggarna Hallstavik
2017 Dackarna Målilla 5. 2,014 Elitserien Eskilstuna Smederna
2018 Dackarna Målilla   2,216 Elitserien Eskilstuna Smederna
2019 Dackarna Målilla   2,359 Elitserien Eskilstuna Smederna
2021 Dackarna Målilla   2,189 Elitserien –
2022 Dackarna Målilla 4. 2,147 Elitserien Eskilstuna Smederna
2023 Dackarna Målilla   2,105 Elitserien –

Mistrzostwa Wielkiej Brytanii edytuj

Drużynowe Mistrzostwa Wielkiej Brytanii edytuj

Sezon Klub Miejsce Średnia biegowa Liga Zwycięzca
2010 Swindon Robins 6. 1,65 (nieklasyfikowany) Elite League Coventry Bees
2011 Swindon Robins 10. 1,68 Elite League Poole Pirates
2012 King’s Lynn Stars 7. 1,53 Elite League Swindon Robins
2013 Poole Pirates   1,74 Elite League –
2014 Poole Pirates   2,19 Elite League –
2015 Poole Pirates   2,33 Elite League –

Turnieje - Kaski edytuj

Złoty Kask edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub Zwycięzca
2010 16 września Częstochowa 12. 4 0,1,1,2,0 Sparta Wrocław Janusz Kołodziej
2011 23 września Toruń 7. 8 1,3,1,3,0 Sparta Wrocław Adrian Miedziński
2013 25 kwietnia Rawicz   13 1,3,3,3,3 Unia Tarnów –
2014 12 października Rawicz 11. 6 0,2,2,0,2 Sparta Wrocław Przemysław Pawlicki
2016 25 kwietnia Tarnów 10. 4 2,1,1 Sparta Wrocław Patryk Dudek
2017 20 kwietnia Zielona Góra 10. 7 0,1,3,d,3 Sparta Wrocław Przemysław Pawlicki
2018 19 kwietnia Piła 5. 10+1 t,2,3,2,3+1 Sparta Wrocław Jarosław Hampel
2022 18 kwietnia Opole 4. 10 3,3,1,1,2 Sparta Wrocław Bartosz Zmarzlik
2023 6 maja Opole   14 3,3,3,3,2 Sparta Wrocław –
2024 1 kwietnia Opole 8. 8 1,1,1,3,2 Sparta Wrocław Dominik Kubera

Srebrny Kask edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub Zwycięzca
2008 10 października Rzeszów   12 3,3,1,2,3 Sparta Wrocław –
2009 25 września Częstochowa   12+3 2,3,3,3,1 Sparta Wrocław Grzegorz Zengota
2010 12 sierpnia Bydgoszcz   15 3,3,3,3,3 Sparta Wrocław –
2011 10 września Wrocław   15 3,3,3,3,3 Sparta Wrocław –
2012 27 lipca Rzeszów   11 w,3,2,3,3 Unia Tarnów Przemysław Pawlicki

Brązowy Kask edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub Zwycięzca
2007 27 września Gorzów 13. 5 2,1,u,2,0 Sparta Wrocław Adam Kajoch
2008 26 września Gdańsk   12 2,2,3,2,3 Sparta Wrocław Artur Mroczka
2009 11 września Wrocław   15 3,3,3,3,3 Sparta Wrocław –
2010 5 sierpnia Leszno   14 3,3,2,3,3 Sparta Wrocław Patryk Dudek

Turnieje - Indywidualne edytuj

Indywidualne Mistrzostwa Ligi Juniorów edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub Zwycięzca
2008 26 sierpnia Leszno   15 3,3,3,3,3 Sparta Wrocław –
2009 9 września Zielona Góra   15 3,3,3,3,3 Sparta Wrocław –

Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub Zwycięzca
2014 22 sierpnia Tarnów 18. 1 (d,d,u,1,–) Betard Sparta Wrocław   Emil Sajfutdinow
2015 2 sierpnia Leszno 9. 9 (1,3,0,3,2) Betard Sparta Wrocław   Grigorij Łaguta
2017 14 sierpnia Gdańsk 9. 7+2 (2,t,2,0,3)+2 Betard Sparta Wrocław   Leon Madsen
2018 5 sierpnia Gdańsk 12. 6 (1,1,w,1,3) Betard Sparta Wrocław   Patryk Dudek
2019 12 lipca Gdańsk 10. 6+1 (0,1,1,2,2)+1 Betard Sparta Wrocław   Bartosz Zmarzlik
2020 15 sierpnia Toruń 5. 12+2 (2,3,3,2,2)+2 Betard Sparta Wrocław   Bartosz Zmarzlik
2021 18 czerwca Toruń 17. ns (-,-,-,-,-) Betard Sparta Wrocław   Jason Doyle
2022 2 kwietnia Toruń 8. 7+1 (2,2,1,2,0)+1 Betard Sparta Wrocław   Bartosz Zmarzlik
2023 1 kwietnia Toruń 6. 9+0 (2,1,2,3,1)+0 Betard Sparta Wrocław   Bartosz Zmarzlik

Turniej o Koronę Bolesława Chrobrego – Pierwszego Króla Polski edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub Zwycięzca
2011 4 czerwca Gniezno 5. 9 (2,0,3,1,3) Betard Sparta Wrocław   Emil Sajfutdinow
2018 28 września Gniezno   13 (3,3,2,3,2) Betard Sparta Wrocław –

Kryterium Asów Polskich Lig Żużlowych im. Mieczysława Połukarda edytuj

Sezon Dzień Miejscowość Miejsce Punkty Biegi Klub Zwycięzca
2011 27 marca Bydgoszcz 12. 5 (0,3,1,0,1) Betard Sparta Wrocław   Emil Sajfutdinow
2012 1 kwietnia Bydgoszcz   13+2 (3,3,3,2,2 + 2) Betard Sparta Wrocław   Darcy Ward
2024 24 marca Bydgoszcz 13. 5 (2,1,0,2,0) Betard Sparta Wrocław   Bartosz Zmarzlik

Przypisy edytuj

  1. ↑ Maciej Janowski [online], www.redbull.com [dostęp 2022-03-27].
  2. ↑ a b Mateusz Makuch, Żużel. Maciej Janowski przerwał fatum! Polak z pierwszym medalem IMŚ! [online], WP SportoweFakty, 1 października 2022 [dostęp 2022-10-02] (pol.).
  3. ↑ It’s Magic! [online], NA WIRAŻU, 20 sierpnia 2019 [dostęp 2022-01-31] (pol.).
  4. ↑ Dominik Deptuła, Maciej Janowski mistrzem świata juniorów [online], Onet Sport, 9 października 2011 [dostęp 2022-01-31] (pol.).
  5. ↑ Lista klasyfikacyjna [online], PGE Ekstraliga [dostęp 2022-01-31] (pol.).
  6. ↑ Świetny Zmarzlik, groźny wypadek Janowskiego! [online], sport.interia.pl [dostęp 2022-01-31] (pol.).
  7. ↑ Dawid Foltyniewicz, Żużlowa reprezentacja Polski w 2020 roku bez Janowskiego i Drabika [online], Gazeta Wrocławska, 14 października 2019 [dostęp 2022-01-21] (pol.).
  8. ↑ Hubert Błaszczyk, Wielka czystka w żużlowej kadrze. Poszło o zwolnienia lekarskie [online], TVP Sport, 14 października 2019 [dostęp 2022-01-21] (pol.).
  9. ↑ Jakub Czosnyka, Znamy skład Polaków. Wielki powrót do reprezentacji! [online], sport.interia.pl, 8 września 2021 [dostęp 2022-01-31] (pol.).
  10. ↑ Paweł Prochowski, Żużel. Nieeleganckie zachowanie Macieja Janowskiego. Wicemistrz "uciekł" z podium! [online], PoBandzie - Portal Sportowy, 11 lipca 2021 [dostęp 2022-01-21] (pol.).
  11. ↑ Wojciech Koerber, Żużel. Po bandzie: Skąd ściana między Zmarzlikiem i Janowskim [FELIETON] - WP SportoweFakty [online], WP SportoweFakty, 14 lipca 2021 [dostęp 2022-01-21] (pol.).
  12. ↑ Aktualne statystyki PGE Ekstraligi [online], www.speedwaynews.pl [dostęp 2022-01-31].
  13. ↑ Adrian Niemczak, BAUHAUS-Ligan: Dackarna Malilla Drużynowym Mistrzem Szwecji [online], PGE Ekstraliga, 7 października 2021 [dostęp 2022-01-31] (pol.).
  14. ↑ Jakub Seweryn, Dramat Polaków w finale MŚ! Upadek Janowskiego zabrał nam złoto! [online], Sport.pl [dostęp 2022-01-31] (pol.).
  15. ↑ Mecz [online], PGE Ekstraliga [dostęp 2022-05-04] (pol.).
  16. ↑ Bartosz Zmarzlik mistrzem świata na żużlu. Uczynił to w wielkim stylu [online], TVN24.pl, 17 września 2022 [dostęp 2022-10-03] (pol.).

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj


Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maciej_Janowski_(żużlowiec)&oldid=73469669”