Magazyn Konfekcyjny Emila Schmechela w Łodzi
Magazyn Konfekcyjny Emila Schmechela – budynek znajdujący się przy ulicy Piotrkowskiej 98 w Łodzi[2].
 nr rej. A/208 z 15.07.1977[1]
| |
 Budynek w pierwszej dekadzie XXI wieku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Styl architektoniczny | |
| Rozpoczęcie budowy |
1892 |
| Ukończenie budowy |
1906 |
| Ważniejsze przebudowy |
1911 |
| Pierwszy właściciel | |
Położenie na mapie Łodzi  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
 51°45′56,15″N 19°27′26,51″E/51,765597 19,457364
| |
Historia edytuj
Emil Schmechel przybył do Łodzi ze Zgierza na początku XX wieku i na rogu ulic Piotrkowskiej i Tuwima (ówczesnej ul. Przejazd) otworzył sklep[2].
Budynek eklektyczny[3] został rozbudowany w 1906 roku, a następnie w 1911 roku. W kartuszu znajdującym się w narożnej wieży widnieje rok 1892 – data założenia firmy.
Od 1961 roku do końca lat 80. XX w. mieścił się tutaj Dom Obuwniczy PDT, tzw. Dom buta[2].
Budynek wpisany jest do rejestru zabytków pod numerem A/208 z 15.07.1977[1].
Pożar edytuj
24 maja 1990 roku budynek strawił poważny pożar. Jak się później okazało, sprawcą był 16-letni Andrzej M. Według późniejszych ustaleń, przyznał się, że około godziny 13. przeskoczył ogrodzenie otaczające budynek tuż przy kinie Gdynia, wszedł na ostatnie piętro i w wieżyczce budynku zebrał papiery oraz szmaty, a następnie podpalił. Po minucie na miejscu były pierwsze jednostki straży pożarnej. Ogień zajął resztki stolarki, jaka pozostała w remontowanym budynku, papę i śmieci. W trakcie pożaru przewróciła się najwyższa kondygnacja budynku. Pożar został opanowany w ciągu godziny, jednak budynek doszczętnie spłonął. Podpalacz w tym czasie przeszedł na drugą stronę ulicy Tuwima i w budynku dawnego Zespołu Domu Zgromadzenia Majstrów Tkackich, gdzie mieściło się kino Wisła, wszedł na ostatnie piętro i o godzinie 15.00 podpalił zabrane ze sobą stare worki po cemencie. Podpalacz został ujęty dwie godziny później dzięki zeznaniom naocznych świadków, którzy widzieli go wychodzącego z budynku[4].
Remont i jednocześnie przebudowę wykonano w połowie lat 90. XX w. wbudowując w starą strukturę kilkukondygnacyjny gmach z elewacją wykonaną ze szkła zwierciadlanego[2]. Jednocześnie zbudowano całkowicie nowe wnętrze. Przez kilka lat mieściła się w nim Galeria Centrum, która na początku XXI wieku została przeniesiona do nowo wybudowanej Galerii Łódzkiej. Od tamtej pory zabytek pozostaje pusty.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2020-02-07].
- ↑ a b c d Sławomir Krajewski, Jacek Kusiński: Spacer pierwszy. Ulica Piotrkowska. Łódź: Wydawnictwo Jacek Kusiński, 2008. ISBN 978-83-927666-4-3.
- ↑ Urząd Miasta Łodzi, Księga Standardów Ulicy Piotrkowskiej. Zasady kształtowania frontów lokali usługowych w Parku Kulturowym ulicy Piotrkowskiej, 2016, s. 12, ISBN 978-83-945182-0-2.
- ↑ Dwa pożary w centrum miasta. Handlarz płytami podpalaczem. [w:] Dziennik Łódzki [on-line]. Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Łodzi, 1990-05-26. [dostęp 2018-03-15].