Magdalena Kochan
Magdalena Maria Kochan z domu Miłosz[1] (ur. 28 stycznia 1950 w Szczecinie) – polska działaczka polityczna i samorządowa, nauczycielka i muzyk, posłanka na Sejm V, VI, VII i VIII kadencji (2005–2019), senator X i XI kadencji (od 2019).
| |
| Data i miejsce urodzenia |
28 stycznia 1950 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
działaczka polityczna i samorządowa, nauczycielka, muzyk |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
posłanka na Sejm V, VI, VII i VIII kadencji (2005–2019), senator X i XI kadencji (od 2019) |
| Partia | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Córka Tadeusza i Alicji[1]. Absolwentka II Liceum Ogólnokształcącego im. Mieszka I w Szczecinie[2]. Uzyskała wykształcenie wyższe muzyczne i pedagogiczne, ukończyła studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu w 1976. W tym samym roku podjęła pracę jako nauczycielka gry na fortepianie w Szkole Muzycznej I stopnia w Goleniowie. W 1966 wstąpiła do Związku Młodzieży Socjalistycznej, od 1970 do 1981 była członkinią Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, a w latach 1987–1989 należała do Stronnictwa Demokratycznego. W okresie 1994–2002 pełniła funkcję radnej Goleniowa, następnie do 2005 była radną powiatu goleniowskiego. W 1995 wstąpiła do Unii Wolności, następnie przeszła do Platformy Obywatelskiej. Z jej ramienia bezskutecznie kandydowała do Sejmu w wyborach parlamentarnych w 2001.
W wyborach w 2005 z listy PO została wybrana na posłankę V kadencji w okręgu szczecińskim. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskała mandat poselski, otrzymując 17 052 głosy. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 bezskutecznie ubiegała się o mandat europosłanki w okręgu gorzowskim, uzyskując 25 605 głosy.
W 2011 kandydowała w wyborach parlamentarnych z 2. miejsca na liście komitetu wyborczego Platformy Obywatelskiej w okręgu wyborczym nr 41 i po raz trzeci z rzędu uzyskała mandat poselski. Oddano na nią 14 198 głosów (3,73% głosów oddanych w okręgu)[3]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 ponownie bezskutecznie kandydowała na eurodeputowaną, otrzymując 7321 głosów[4]. W 2015 z powodzeniem ubiegała się natomiast o poselską reelekcję (dostała 8972 głosy)[5]. W Sejmie VIII kadencji została zastępczynią przewodniczącego Komisji Polityki Społecznej i Rodziny oraz członkinią Komisji do Spraw Petycji[6].
W wyborach w 2019 została wybrana w skład Senatu X kadencji. Kandydowała z ramienia Koalicji Obywatelskiej w okręgu nr 98, otrzymując 135 041 głosów[7]. W wyborach w 2023 z powodzeniem ubiegała się o senacką reelekcję (z wynikiem 176 969 głosów)[8].
Odznaczenia i wyróżnienia edytuj
W 2010 za działalność społeczną na rzecz dzieci została wyróżniona przez rzecznika praw dziecka. W 2015 odznaczono ją Orderem Uśmiechu.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2023-11-27].
- ↑ Radosław Jaczmiński: II LO w Szczecinie świętuje swoje 70-lecie. radioszczecin.pl, 17 listopada 2016. [dostęp 2022-01-06].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-05-31].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-05-31].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
- ↑ Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2018-07-28].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-14].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-17].
Bibliografia edytuj
- Biogram na stronie Senatu (XI kadencja). [dostęp 2024-01-25].
- Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2012, s. 196–197.