Wikipedia

Malta w Konkursie Piosenki Eurowizji

uczestnictwo Malty w Konkursie Piosenki Eurowizji

Malta uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1971. Od czasu debiutu konkursem w kraju zajmuje się nadawca publiczny Public Broadcasting Services (PBS).

Malta
w Konkursie Piosenki Eurowizji
0
2
2
4
Informacje ogólne
Nadawca

Public Broadcasting Services (PBS)

Rok i miejsce debiutu

1971, Dublin

Liczba udziałów

35 (26 finałów)

Strona internetowa

Najwyższym wynikiem kraju w konkursie jest drugie miejsce, które zajęła Ira Losco z piosenką „7th Wonder” w konkursie w 2002 oraz Chiara z piosenką „Angel” w finale w 2005.

Kraj wycofał się z konkursu w 1976 i wrócił do rywalizacji w 1991, po piętnastu latach przerwy.

Uczestnictwo edytuj

 
Julie and Ludwig w trakcie wykonania utworu „On Again... Off Again” podczas 49. Konkursu Piosenki Eurowizji, 2004
 
Olivia Lewis podczas prezentacji „Vertigo” na 52. Konkursie Piosenki Eurowizji, 2007
 
Morena podczas występu w półfinale 53. Konkursu Piosenki Eurowizji, 2008
 
Gianluca Bezzina w trakcie występu na 58. Konkursie Piosenki Eurowizji, 2013
 
Firelight podczas występu w półfinale 59. Konkursu Piosenki Eurowizji, 2014

Malta uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1971. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska wszystkich maltańskich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki w poszczególnych latach.

Rok Wykonawca Piosenka Finał Półfinał
Miejsce Punkty Miejsce Punkty
1971 Joe Grech „Marija L-Maltija” 18 52 Brak rundy półfinałowej
1972 Helen & Joseph „L-imħabba” 18 48
1973 Brak reprezentanta
1974 Enzo Guzman „Paċi fid-Dinja” Rezygnacja
1975 Renato Micallef „Singing This Song” 12 32
1976 Enzo Guzman „Sing Your Song, Country Boy” Rezygnacja
Brak reprezentanta w latach 1977 – 1989
1990 Mary Rose Mallia "Our Little World of Yesterday" Rezygnacja
1991 Paul Giordimaina i Georgina „Could It Be” 6 106
1992 Mary Spiteri „Little Child” 3 123
1993 William Mangion „This Time” 8 69 Kvalifikacija za Millstreet
1994 Chris & Moira „More Than Love” 5 97 Brak rundy półfinałowej
1995 Mike Spiteri „Keep Me in Mind” 10 76
1996 Miriam Christine „In a Woman’s Heart” 10 68 4[a] 138
1997 Debbie Scerri „Let Me Fly” 9 66 Brak rundy półfinałowej
1998 Chiara „The One That I Love” 3 165
1999 Times 3 „Believe ’n Peace” 15 32
2000 Claudette Pace „Desire” 8 73
2001 Fabrizio Faniello „Another Summer Night” 9 48
2002 Ira Losco „7th Wonder” 2 164
2003 Lynn Chircop „To Dream Again” 25 4
2004 Julie & Ludwig „On Again... Off Again” 12 50 8 74
2005 Chiara „Angel” 2 192 Top 12[b]
2006 Fabrizio Faniello „I Do” 24 1 Top 11
2007 Olivia Lewis „Vertigo” – 25 15
2008 Morena „Vodka” 14 38
2009 Chiara „What If We” 22 31 6 86
2010 Thea Garrett „My Dream” – 12 45
2011 Glen Vella „One Life” 11 54
2012 Kurt Calleja „This Is the Night” 21 41 7 70
2013 Gianluca Bezzina „Tomorrow” 8 120 4 118
2014 Firelight „Coming Home” 23 32 9 63
2015 Amber „Warrior” – 11 43
2016 Ira Losco „Walk on Water” 12 153 3 209
2017 Claudia Faniello „Breathlessly” – 16 55
2018 Christabelle „Taboo” 13 101
2019 Michela Pace „Chameleon” 14 107 8 157
2020 Destiny „All of My Love” Konkurs odwołany
2021 „Je me casse” 7 255 1 325
2022 Emma Muscat „I Am What I Am” – 16 47
2023 The Busker „Dance (Our Own Party)” 15 3
2024 Sarah Bonnici „Loop”

Legenda:

     1. miejsce

Historia głosowania w finale (1971–2023) edytuj

Poniższe tabele pokazują, którym krajom Malta przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw maltańscy reprezentanci otrzymują najwyższe noty[1].

Nagrody im. Marcela Bezençona edytuj

Nagrody im. Marcela Bezençona – trofea dla najlepszych konkurencyjnych piosenek w finale, które zostały po raz pierwszy rozdane podczas 47. Konkursu Piosenki Eurowizji zorganizowanego w Tallinnie w Estonii. Pomysłodawcami nagrody są: Christer Björkman (reprezentant Szwecji w 1992 roku, obecny Szef Delegacji Szwecji) oraz Richard Herrey (członek szwedzkiego zespołu Herreys, który wygrał Konkurs Piosenki Eurowizji 1984). Statuetka nosi nazwisko twórcy Konkursu Piosenki Eurowizji – Marcela Bezençona[2].

Nagrody przyznawane są obecnie w trzech kategoriach[2]:

  • Nagroda Dziennikarzy (zwycięzcę wybierają akredytowani dziennikarze)
  • Nagroda Artystyczna (zwycięzcę wybierają komentatorzy konkursu)
  • Nagroda Kompozytorska (zwycięzcę wybierają kompozytorzy biorący udział w konkursie)

Nagroda Dziennikarzy

Rok Wykonawca Piosenka
2005 Chiara[2] „Angel”

Faworyt OGAE edytuj

OGAE (fr. Organisation Générale des Amateurs de l'Eurovision[3], pol. Stowarzyszenie Miłośników Konkursu Piosenki Eurowizji) – pozarządowa organizacja non profit i międzynarodowy fanklub Konkursu Piosenki Eurowizji, założony w 1984 w Savonlinnie przez Jari-Pekka Koikkalainena[4][5][6][7][8].

Od 2007 OGAE przeprowadza przed każdym konkursem internetowy plebiscyt, w którym wszystkie kluby głosują na piosenki konkursowe, przy użyciu tzw. „systemu eurowizyjnego” (1-7, 8, 10 i 12 punktów dla 10 najwyżej ocenionych utworów; klub nie może głosować na propozycję z własnego kraju)[6].

Spis poniżej prezentuje wszystkich maltańskich zwycięzców plebiscytu na faworyta OGAE[9]:

Rok Artysta Piosenka Autor(zy)
2021 Destiny „Je me casse” Malin Christin, Amanuel Dermont, Nicklas Eklund, Pete Barringer

Uwagi edytuj

  1. ↑ Podczas konkursu w 1996 zorganizowano rundę kwalifikacyjną, mającą na celu zmniejszenie liczby państw biorących udział w finale konkursu. Etap eliminacyjny nie był transmitowany w telewizji ani nagrywany, krajowe komisje jurorskie przesłuchiwały wersje studyjne wszystkich konkursowych propozycji i przyznawały im punkty. Spośród 30 utworów nadesłanych przez publicznych nadawców, do finału zakwalifikowały się 22 propozycje. Jedynym krajem, który nie brał udziału w rundzie kwalifikacyjnej był gospodarz konkursu, czyli Norwegia.
  2. ↑ Zgodnie z regulaminem, w konkursie w latach 2004-2007 kraje z pierwszej dziesiątki poprzedniego konkursu były automatycznie kwalifikowane do sobotniego finału bez konieczności rywalizacji w półfinale. W przypadku rezygnacji z udziału w konkursie jednego z państw z Top 10 zeszłego roku lub w przypadku kiedy któreś z państw Wielkiej Czwórki zajęło miejsce w przedziale 1-10, wówczas automatyczna kwalifikacja przypadała na miejsca poza pierwszą dziesiątką, tj. 11. bądź 12.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Points to and from MALTA. [w:] Eurovision Covers [on-line]. www.eurovisioncovers.co.uk. [dostęp 2013-11-24]. (ang.).
  2. ↑ a b c Marcel Bezençon Award - an introduction. [w:] Pop Light [on-line]. www.poplight.zitiz.se. [dostęp 2013-06-22]. (ang.).
  3. ↑ The story of OGAE & Vision. ogae.co.uk. [dostęp 2015-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-11)].
  4. ↑ Mikä ihmeen OGAE?. [w:] OGAE Finlandia [on-line]. www.euroviisuklubi.fi. [dostęp 2015-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-10)]. (fiń.).
  5. ↑ Status OGAE Polska. [dostęp 2013-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-30)].
  6. ↑ a b ogae.net - Eurovision Fanclub Network. [w:] OGAE [on-line]. www.ogae.net. [dostęp 2015-07-15]. (ang.).
  7. ↑ Fan clubs. [w:] Europejska Unia Nadawców [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2015-07-15].
  8. ↑ About us (OGAE International). ogaeinternational.com. [dostęp 2015-07-15].
  9. ↑ OGAE Poll 2021: Malta's Destiny wins with "Je Me Casse" [online], wiwibloggs, 7 maja 2021 [dostęp 2021-05-07] (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Malta_w_Konkursie_Piosenki_Eurowizji&oldid=72776161”