Wikipedia

Marcin Kuś

polski piłkarz

Marcin Robert Kuś (ur. 2 września 1981 w Warszawie) – polski piłkarz, obrońca, reprezentant Polski.

Marcin Kuś
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Marcin Robert Kuś

Data i miejsce urodzenia

2 września 1981
Warszawa

Wzrost

187 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1999–2004 Polonia Warszawa 58 (5)
2005–2006 Lech Poznań 20 (0)
2006 → QPR (wyp.) 3 (0)
2006–2007 Torpedo Moskwa 13 (0)
2007–2008 Korona Kielce 33 (1)
2008–2013 İstanbul Büyükşehir 84 (3)
2013 Górnik Zabrze 0 (0)
2013–2014 Cracovia 16 (0)
2014–2015 Ruch Chorzów 9 (0)
W sumie: 236 (9)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2002–2008  Polska 7 (0)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Jest szwagrem piłkarza Rafała Szweda[1].

Kariera klubowa edytuj

Piłkarską karierę rozpoczynał w Polonii Warszawa. W jej barwach 18 września 1999 zadebiutował w I lidze, wchodząc na boisko w 89. minucie wygranego 1:0 meczu z ŁKS-em Łódź za Arkadiusza Kaliszana. Był to jego jedyny występ w sezonie 1999/2000, gdyż rundę wiosenną spędził w rezerwach. W kolejnych rozgrywkach coraz częściej pojawiał się na boisku, a ze swoją drużyną zdobył puchar Polski – wystąpił pełne 90 minut w pierwszym finałowym spotkaniu. Przez następne dwa lata był podstawowy graczem stołecznego zespołu; strzelił także swoją pierwszą bramkę w najwyższej polskiej klasie ligowej. Uczynił to pod koniec kwietnia 2002, gdy zdobył gola w pojedynku z Pogonią Szczecin. Latem 2003 Kuś wyjechał na testy do Hannoveru 96[2]. W jednym ze sparingów zerwał więzadła krzyżowe[3]. W tej sytuacji drużyna Bundesligi zrezygnowała z jego transferu[4].

We wrześniu 2003 Kuś był bliski przejścia do Legii Warszawa[5]. Do transferu jednak nie doszło, a kontuzja zerwania więzadeł krzyżowe wykluczyła go z gry w sezonie 2003/2004. W kolejnych rozgrywkach uczestniczył w treningach rezerw Polonii, zagrał także w spotkaniu pierwszego zespołu z Warmią Grajewo. Jego kontrakt ze stołecznym klubem został rozwiązany przez PZPN po orzeczeniu winy zawodnika. W styczniu 2005 podpisał dwuletnią umowę z Lechem Poznań[6]. Występował w nim przez rok, w ciągu którego zaliczył 20 ligowych meczów. 15 stycznia 2006 został wypożyczony na pół roku z opcją wykupu do Queens Park Rangers. W angielskim zespole zadebiutował 4 lutego w spotkaniu z Leeds United[7], a łącznie rozegrał trzy mecze[8]. Od lata 2006 do lutego 2007 bronił barw rosyjskiego Torpedo Moskwa, w którym był podstawowym zawodnikiem i wystąpił w 13 meczach.

W lutym 2007 Kuś podpisał kontrakt z Koroną Kielce. W sezonie 2006/2007 dotarł z nią do finału pucharu Polski, w którym kielecki zespół przegrał 0:2 z Dyskobolią Grodzisk Wielkopolski[9]. W kolejnych rozgrywkach był podstawowym piłkarzem swojego klubu, strzelił także jednego gola – zdobył bramkę w wygranym 4:0 meczu z Polonią Bytom. Zaliczył także jedno trafienie samobójcze – w ostatniej minucie pojedynku z Górnikiem Zabrze, ale nie wpłynęło ono znacząco na końcowy wynik meczu, gdyż Korona zwyciężyła 3:2. Latem 2008 Kuś związał się trzyletnim kontraktem z tureckim zespołem İstanbul Büyükşehir Belediyespor, w którym jest graczem pierwszej jedenastki[10].

20 marca 2013 roku został zawodnikiem Górnika Zabrze, z którym związał się umową trwającą do końca sezonu 2012/13. 26 czerwca 2013 przeszedł do Cracovii. Od lipca 2014 zawodnik Ruchu Chorzów[11].

Kariera reprezentacyjna edytuj

Do reprezentacji Polski Kuś po raz pierwszy został powołany na towarzyskie spotkanie z Belgią 21 sierpnia 2002, w którym debiut jak selekcjoner zaliczył Zbigniew Boniek. Mecz zakończył się remisem 1:1, a piłkarz wystąpił w nim w drugiej połowie, zmieniając w przerwie Michała Żewłakowa. W październiku 2002 zagrał w podstawowym składzie przeciwko Nowej Zelandii[12].

Na kolejne powołania do reprezentacji Polski Kuś czekać musiał do marca 2006. Został wówczas desygnowany przez Pawła Janasa na towarzyski mecz z Arabią Saudyjską[13]. W spotkaniu rozegranym w Rijadzie na boisku przebywał przez ostatni kwadrans, a Polska po dwóch golach Łukasza Sosina pokonała rywali 2:1[14]. Kuś zagrał także w dwóch majowych spotkaniach z Litwą i Wyspami Owczymi, które były przygotowaniami do Mistrzostw Świata w Niemczech, jednak na sam turniej nie pojechał.

Kolejny występ zaliczył w grudniu 2007, kiedy to zagrał w wygranym 1:0 meczu z Bośnią i Hercegowiną[15]. W lutym następnego roku wystąpił w pojedynku z reprezentacją Finlandii. Był w nim najlepszym polskim obrońcą, nie pozwalał rywalom na konstruowanie akcji prawą stroną. Z dobrej strony pokazał się także w drugiej połowie, gdy włączał się w akcje ofensywne[16]. Dotychczas był to jego ostatni mecz w barwach narodowych.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Marcin Kuś. 90minut.pl. [dostęp 2010-11-29].
  2. ↑ Marcin Kuś w Hannowerze. gazeta.pl. [dostęp 2010-07-12]. (pol.).
  3. ↑ Kontuzja Marcina Kusia. gazeta.pl. [dostęp 2010-07-12]. (pol.).
  4. ↑ "Kicker": Kuś zerwał więzadła krzyżowe. Trener Polonii Krzysztof Chrobak: Kuś nie był przygotowany do testów. sport.pl. [dostęp 2010-07-12]. (pol.).
  5. ↑ Marcin Kuś prawie piłkarzem Legii Warszawa. sport.pl. [dostęp 2010-07-12]. (pol.).
  6. ↑ Marcin Kuś piłkarzem Lecha. sport.pl. [dostęp 2010-07-12]. (pol.).
  7. ↑ Leeds 2-0 QPR. news.bbc.co.uk. [dostęp 2010-07-12]. (ang.).
  8. ↑ Marcin Kus. soccerbase.com. [dostęp 2010-07-12]. (ang.).
  9. ↑ Dyskobolia z Pucharem Polski. 90minut.pl. [dostęp 2011-03-31]. (pol.).
  10. ↑ Marcin Robert Kus. tff.org. [dostęp 2010-07-12]. (pol.).
  11. ↑ Marcin Kuś piłkarzem Ruchu. ruchchorzow.com.pl, 24 lipca 2014. [dostęp 2014-07-30].
  12. ↑ Polska - Nowa Zelandia 2:0. sport.pl. [dostęp 2010-07-12]. (pol.).
  13. ↑ Zaskakujące powołania Janasa. sport.pl. [dostęp 2010-07-12]. (pol.).
  14. ↑ Debiut marzeń Sosina. 90minut.pl. [dostęp 2010-07-12]. (pol.).
  15. ↑ Mało efektowni dublerzy. 90minut.pl. [dostęp 2010-07-12]. (pol.).
  16. ↑ Oceny Polaków w meczu z Finami. gazeta.pl. [dostęp 2010-07-12]. (pol.).
  17. ↑ Gole dla Polski podawane są jako pierwsze

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marcin_Kuś&oldid=69964047”