Wikipedia

Marek Licyniusz Krassus Frugi (konsul 27 n.e.)

Marcus Licinius Crassus Frugi – polityk rzymski w początku pryncypatu.

Syn Marka Licyniusza Krassusa Frugi konsula w 14 p.n.e. rodzonego syna Marka Kalpurniusza Pizona Frugi, ale adoptowanego przez Marka Licyniusza Krassusa, wnuka triumwira Krassusa.

W młodości studiował w Atenach. Był członkiem kolegium pontyfików[1]. Około 22 n.e. był członkiem pięcioosobowej komisji senackiej, nadzorującej budowle publiczne (curatores locorum publicorum iudicandorum)[2]. W 24 n.e. sprawował urząd pretora miejskiego[3] zastępując Marka Plaucjusza Sylwana[4]. Konsul w 27 n.e. razem z Lucjuszem Kalpurniuszem Pizonem[5].

Naraził się na niełaskę cesarza Kaliguli przez nazwanie sewgo najstarszego syna Gnejuszem Pompejuszem Wielkim, na cześć znamienitego przodka Pompejusza. Kaligula zabronił używania synowi Licyniusza przydomka Wielki (Magnus)[6][7] i nie skazał go na śmierć tylko dlatego, że ten był jeszcze chłopcem[8].

Cesarz Klaudiusz, odmiennie niż poprzednik, obdarzył rodzinę Krassusa licznymi łaskami. Wydał także swoją córkę Klaudię Antonię za jego syna[9]. Krassus został też mianowany propretorem Macedonii[10] na lata 41-42 n.e. Za osiągnięcia wojenne zostały mu przyznane oznaki triumfalne. W 43 n.e. wziął udział w wyprawie Klaudiusza na Brytanię i po powrocie wziął udział w triumfie Klaudiusza, po raz drugi dostępując zaszczytu przyznania oznak triumfalnych[11]. Jednak od roku 46 n.e. Krassus i jego rodzina stali się ofiarami intryg cesarzowej Messaliny. Syn Krassusa a zarazem zięć Klaudiusza został stracony[12][13]. Na śmierć zostali później skazani przez Klaudiusza sam Licyniusz Krassus i jego żona Skrybonia[14].

Potomkowie edytuj

                                               

Marek Licyniusz Krassus Frugi
konsul 27 n.e.
• Skrybonia

                                       
                           

Gnejusz Pompejusz Magnus
• Klaudia Antonia

Marek Licyniusz Krassus Frugi
konsul 64 n.e.

Lucjusz Kalpurniusz Pizon Frugi Licynianus
po adopcji Servius Sulpicius Galba Caesar

Licyniusz Krassus Skrybonianus

Licynia Wielka
• Lucjusz Kalpurniusz Pizon

                                   
                           

Licyniusz Skrybonian Kamerin

Gajusz Kalpurniusz Pizon Krassus Frugi Licynian
konsul zastępczy 87 n.e.

Licynia Preteksta
westalka

Lucjusz Skryboniusz Libon Rupilius Frugi
konsul zastępczy za Nerwy

Licynia Kornelia Woluzja Torkwata

Kalpurnia
• Kalpurniusz Pizon Galerian

                                   
                           

Gajusz Kalpurniusz Pizon Krassus Frugi Licynian

Kalpurnia Preteksta

Rupilia Faustina

Matidia Młodsza

Gajusz Kalpurniusz Pizon

   
   

Gajusz Kalpurniusz Pizon
• Kalpurnia Cetegilla

               
           

Kalpurnia Cetegilla

Lucjusz Kalpurniusz Pizon

Serwiusz Kalpurniusz Scypion Orfitus

Zobacz też edytuj

Drzewo genealogiczne Licyniuszów

Przypisy edytuj

  1. ↑ "Dis / Manibus / Liciniae Crassi / Frugi pontificis f(iliae) / Magnae / L(uci) Pisonis pontificis uxor " w CIL VI 01445 (p 3142, 3805, 4699, 4774, 4778) = CIL VI 31655 = D 00956. [dostęp 2009-06-22]. (łac.)..
  2. ↑ "T(itus) Quinctius Crispinus / Valerianus / C(aius) Calpetanus Statius Rufus / C(aius) Pontius Paelignus / C(aius) Petronius Umbrinus / M(arcus) Crassus Frugi / curatores / locor(um) publicor(um) iudicand(orum) / ex s(enatus) c(onsulto) causa cognita / ex privato in public(um) restituer(unt)" w CIL VI 01266. [dostęp 2009-06-26]. (łac.)..
  3. ↑ "M(arcus) Licinius / M(arci) f(ilius) Men(enia) / Crassus Frugi / pontif(ex) pr(aetor) urb(anus) / co(n)s(ul) leg(atus) / Ti(beri) Claudi Caesaris / Aug(usti) Ge[r]manici / in M[auretan]ia" w CIL VI 31721. [dostęp 2009-06-26]. (łac.)..
  4. ↑ "...M(arcus) Plautius Silvanus urb(anus) / suf(fectus) M(arcus) Licinius Cras(sus) Frugi..." w InscrIt-13-01, 000241. [dostęp 2009-06-26]. (łac.)..
  5. ↑ "... L(ucius) Calpur[nius Piso] / M(arcus) Cras[sus Frugi] / su[f(fecti)] P(ublius) Le[ntulus(?)] / C(aius) Sall[ustius Crispum] ..." w InscrIt-13-01, 000241. [dostęp 2009-06-26]. (łac.)..
  6. ↑ Swetoniusz, Żywoty cezarów, Gajus Kaligula 35. Swetoniusz 1972 ↓, s. 265.
  7. ↑ Seneka, Apocolocyntosis, XI 2. Seneka 1965 ↓, s. 466.
  8. ↑ Kasjusz Dion, Historia rzymska, LX 5.
  9. ↑ Swetoniusz, Żywoty cezarów, Boski Klaudiusz 27. Swetoniusz 1972 ↓, s. 311.
  10. ↑ CIL VI 31721.
  11. ↑ Swetoniusz, Żywoty cezarów, Boski Klaudiusz 17. Swetoniusz 1972 ↓, s. 299.
  12. ↑ Swetoniusz, Żywoty cezarów, Boski Klaudiusz 29. Swetoniusz 1972 ↓, s. 312.
  13. ↑ Tacyt, Dzieje, I 48. Tacyt 2004 ↓, s. 414.
  14. ↑ Seneka, Apocolocyntosis, XI 2, 5; XIII 5. Seneka 1965 ↓, s. 466, 469.

Bibliografia edytuj

  • Swetoniusz: Żywoty Cezarów. Przekład i wstęp Janina Niemirska-Pliszczyńska, przedmowa Józef Wolski. Wrocław: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, 1972.
  • Satyra na śmierć Klaudiusza Cezara. W: Seneka: Pisma Filozoficzne. Przełożył Leon Jachimowicz. T. II. Instytut Wydawniczy Pax, 1965.
  • Tacyt: Dzieła. Tłumaczenie Seweryn Hammer. Warszawa: Czytelnik, 2004. ISBN 83-07-02993-7.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marek_Licyniusz_Krassus_Frugi_(konsul_27_n.e.)&oldid=71623447”